ما در روزگاری زندگی می کنیم که در هنگام مواجهه با اشتباه تمایل دارد که شانه هایش را بالا اندازد. به جای اینکه مثل پیلاتس بپرسد که «حقیقت چیست؟» شخص پست مدرن می گوید: «هیچ چیز حقیقت نیست» یا شاید «حقیقت وجود دارد اما ما نمی توانیم آن را بشناسیم.» ما طوری بزرگ شده ایم که به دروغ شنیدن خو گرفته ایم و بسیاری از مردم با این تصور غلط راحت هستند که کتاب مقدس نیز شامل اشتباهاتی است. عقیده بی اشتباه بودن کتاب مقدس بی نهایت مهم است چرا که حقیقت مهم است. این موضوع بر شخصیت خدا بازتابیده می شود و برای فهم ما از هر آنچه کتاب مقدس تعلیم می دهد اساسی است. در اینجا به چند دلیل می پردازیم که چرا مطلقاً باید به بی اشتباه بودن کتاب مقدس باور داشته باشیم: ۱- خودِ کتاب مقدس ادعا می کند که کامل است. « سخنان خداوند خالص است، همچون نقرۀ تصفیه شده در کورۀ گِلی که هفت بار پاک شده باشد» (مزمور ۶:۱۲). «شریعت خداوند کامل است» (مزمور ۷:۱۹). «هر سخن خدا پیراسته است» (امثال ۵:۳۰). این ادعاهای کامل و خالص بودن اظهاراتی مطلق هستند. لازم به ذکر است که گفته نشده که کلام خدا “اکثراً” خالص است یا کتاب مقدس “نزدیک به” کمال است. کتاب مقدس استدلال می کند که کاملیت ۱۰۰% دارد و هیچ جایی برای نظریه های «کمال جزئی» نمی گذارد. ۲- کتاب مقدس به عنوان یک کل یا پابرجا می ماند یا سقوط می کند. اگر یک روزنامه مهم، هر روز در آن اشتباهاتی یافت شود، سریعاً از اعتبار ساقط می شود. تفاوتی نمی کند اگر گفته شود که «تمامی اشتباهات منحصر به صفحه ۳ است.» زیرا روزنامه ای که بتوان در هر قسمتش به آن اعتماد کرد می باید در سرتاسر آن درست باشد. به همین شکل، اگر نظر کتاب مقدس نسبت به زمین شناسی نادرست است چه طور می توان به الهیات آن اعتماد کرد؟ کتاب مقدس یا یک سند قابل اعتماد هست یا اینکه نیست. ۳- کتاب مقدس بازتابی است از نویسنده اش. تمام کتابها اینگونه اند. کتاب مقدس توسط خود خدا نوشته شده است، زیرا او از طریق نویسندگان بشری در پروسه ای که “الهام” نامیده می شود عمل کرده است. «تمامی کتب الهام خداست» (دوم تیموتائوس ۱۶:۳). همچنین نگاه کنید به دوم پطرس ۲۱:۱ و ارمیا ۲:۱٫ ما ایمان داریم که خدایی که هستی را آفرید صلاحیت نوشتن کتابی را دارد. و خدایی که کامل است صلاحیت نوشتن کتابی کامل را داراست. موضوع اصلی این نیست که «آیا کتاب مقدس دارای اشتباهی است؟» بلکه «آیا خدا می تواند اشتباهی بکند» اگر کتاب مقدس شامل اشتباهات واقعی باشد، پس خدا دانای مطلق نیست و خودش توانایی اشتباه کردن را دارد. اگر کتاب مقدس شامل اطلاعات نادرست است، پس خدا راستگو نیست بلکه در عوض یک دروغگوست. اگر کتاب مقدس شامل تناقص است، پس خدا بانی اغتشاش و سردرگمی است. به عبارت دیگر، اگر بی اشتباه بودن کتاب مقدس حقیقت نداشته باشد، پس خدا واقعاً خدا نیست. ۴- کتاب مقدس ما را داوری می کند و نه بر عکس. «زیرا کلام خدا…افکار و نیات قلب را داوری می کند» (عبرانیان ۱۲:۴) رابطه بین “قلب” و “کلام” را ملاحظه کنید. کلام می آزماید؛ قلب آزموده می شود. نادیده گرفتن کلام به هر دلیلی به معنی وارونه کردن این فرایند است. ما تبدیل به آزماینده می شویم و کلام می بایست تسلیم “بینش برتر” ما شود. اما خدا می گوید که «امّا ای انسان، تو کیستی که با خدا مجادله کنی؟» (رومیان ۲۰:۹) ۵- پیام کتاب مقدس باید به عنوان یک کل تعبیر شود و مخلوطی از تعلیمی نیست که ما آزاد باشیم از آن انتخاب کنیم. بسیاری از افراد آیاتی را دوست دارند که می گوید که خدا آنان را دوست دارد، اما از آیاتی دیگر که می گوید خدا گناهکاران را داوری خواهد کرد، خوششان نمی آید. اما ما به این سادگی نمی توانیم آنچه را که از کتاب مقدس خوشمان می آید برداریم و انتخاب کنیم و مابقی را به دور بیاندازیم. اگر دیدگاه کتاب مقدس به طور مثال درباره جهنم نادرست است، از کجا معلوم که درباره بهشت یا چیزهای دیگر درست باشد؟ اگر کتاب مقدس نمی تواند جزئیات درستی درباره آفرینش بدهد، پس شاید جزئیات مربوط به نجات هم قابل اعتماد نباشد. اگر داستان یونس افسانه است، پس شاید داستان عیسی نیز اینگونه باشد. در عوض، خدا آنچه را که گفته، گفته است، و کتاب مقدس تصویر کاملی از اینکه خدا کیست را به ما نشان می دهد. «خداوندا، کلام تو جاودانه در آسمانها استوار است» (مزمور ۸۹:۱۱۹). ۶- کتاب مقدس تنها قانون ما برای ایمان و عمل است. اگر قابل اعتماد نباشد، در آن صورت بر چه چیزی باورهایمان را پایه گذاری می کنیم؟ عیسی می خواهد که به او اعتماد کنیم که شامل اعتماد بر آنچه که او در کلامش گفته می شود. یوحنا ۶۷:۶-۶۹ آیات زیبایی است. عیسی شاهد ترک بسیاری از افرادی است که ادعا می کردند که پیرو او هستند. سپس رو به دوازده رسول می کند و می پرسد: «آیا شما نیز می‌خواهید بروید؟» در این وقت، پطرس از جانب بقیه صحبت کرده می گوید: «سرور ما، نزد که برویم؟ سخنان حیات جاویدان نزد توست.» باشد که ما همین اعتماد را بر سرور و بر سخنان حیات او داشته باشیم. هیچ کدام از دلایلی که ما اینجا آورده ایم نباید به عنوان رد یک تحقیق صحیح تعبیر شود. بی اشتباه بودن کتاب مقدس به این معنی نیست که دیگر از فکرمان استفاده نکنیم یا کورکورانه آنچه را که کتاب مقدس می گوید بپذیریم. ما امر شده ایم که کلام را مطالعه کنیم (دوم تیموتائوس ۱۵:۲)، و آنانیکه آن را بررسی می کنند ستوده شده اند (اعمال ۱۱:۱۷). همچنین، ما تصدیق می کنیم که متونی دشوار در کتاب مقدس وجود دارند و همینطور اختلافات صادقانه ای بر سر تفسیر. هدف ما این است که رویکردی محترمانه و با دعا نسبت به کتاب مقدس داشته باشیم، و هنگامی که چیزی را می یابیم که درک نمی کنیم، جدی تر دعا کنیم، بیشتر مطالعه کنیم، و اگر به پاسخ نرسیدیم، فروتنانه محدودیتهایمان را در برابر کلام کامل خدا اعتراف و تصدیق کنیم.
منبع: www.gotquestions.org
