تاریخچه ظهور نبوت:

تاریخچه ظهور نبوت:
ابراهیم
ابراهیم یکی از اولین شخصیتها در کتاب عهد عتیق می‌باشد که دارای سرشت نبوت می‌باشد. وی پدر قوم خداوند می‌باشد (پیدایش ۲۰: ۷).
موسی
موسی بنیانگزار و موسس مذهب قوم اسرائیل می‌باشد و او یکی از برجسته ترین انبیا در کلام می‌باشد. نفوذ و تاثیر او در میان مردم نه به دلیل موقعیت اجتماعی و نه به دلیل قدرت نظامی، بلکه فقط و تنها مدیون صحبت خداوند با وی از میان بوته مشتعل می‌باشد. صمیمیت و دوستی موسی با خداوند، یکی از ویژگیهای منحصر بفرد شخصیت موسی می‌باشد. هنگامی‌که دیگر مردان خدا، پیام خداوند را زمان به زمان و بصورت وحی و رؤیا دریافت می‌کردند، خداوند بصورت مستقیم و چهره به چهره با موسی سخن می‌گفت. موسی تنها شخصی بود که خداوند به واسطه او بلایا را بر مصریان نازل کرد و موسی تفسیر کننده آنان برای قومش بود. همچنین او هدایت کننده و ریاست قوم را در هنگام خروج از مصر بر عهده داشت. صدای موسی بود که نشانها و علائم الهی را در صحرا به قوم اعلام می‌کرد و ده فرمان را از طرف خداوند برای آنان آورد. قوانین موسی نشان می‌دهد که او نه تنها از روح خدا تغذیه می‌شد، بلکه برای مدتهای طولانی در کنار خداوند حضور می‌یافت و تمامی‌اوامر خداوند را کاملا به قوم دستور می‌داد. قوانین موسی نشان دهنده وابستگی و مفارقت مداوم وی با خداوند است.
انبیا پس از موسی
تعداد انبیایی که از درجه اهمیت بالاتری در عهد عتیق قرار دارند، شانزده نفر می‌باشند که در چهار گروه متفاوت قرار می‌گیرند:
۱ – انبیای حکومت شمالی اسرائیل که شامل هوشع، عاموس، یوئیل و یونس می‌باشند.
۲ – انبیای حکومت جنوبی اسرائیل (یهودا)، که شامل اشعیا، ارمیا، عوبدیا، میکا، ناحوم، حبقوق و صفنیا می‌باشند.
۳ – انبیای دوران اسارت اسرائیل در بابل، که شامل حزقیال و دانیال می‌باشد.
۴ – انبیای دوران پس از اسارت قوم اسرائیل از بابل، که شامل حجی، زکریا و ملاکی می باشد .