بسیاری از نوکیشان مسیحی پس از پایان احکام ۱۰ ساله و ۱۵ ساله خود تازه باید دو سال به دور افتادهترین مناطق ایران به تبعید بروند.
کیارش عالی‌پور فعال حقوق مسیحیان و سخنگوی ماده ۱۸
«محبت نیوز» – با وجود تلاش نهادها و سازمانهای حقوق بشری برای بهبود وضعیت اقلیت‌های دینی در مناطق مختلف دنیا، همچنان هستند دولت‌هایی که با نادیده گرفتن حقوق اولیه اقلیتها نه تنها اجازهی پرداختن آنها به امورات مذهبی و اعتقادی خود را نمی‌دهند بلکه با استناد به قوانین داخلی خود حتی حق زیستن از آنها سلب می‌کنند.
احمد شهید، گزارشگر حقوق بشر سازمان ملل متحد در امور مذهبی اعلام کرده بر اساس تحقیقات، سه چهارم مردم جهان یا در کشورهایی زندگی می‌کنند که حق داشتن عقیده و باور مذهبی را محدود می‌کند یا سطح بالایی از خصومت اجتماعی نسبت به این موضوع در آنها وجود دارد.
وی همچنین تاکید کرده فقدان «بُردباری مذهبی» در سراسر جهان افزایش یافته است. به گفته شهید در حال حاضر، بیش از ۷۰ کشور جهان دارای قوانینی علیه آنچه «کفر» می‌نامند هستند و برای سرکوب دیدگاه‌های مخالف، از این قوانین که برخلاف استانداردهای جهانی حقوق بشر است، استفاده می‌کنند.
وی از این کشورها خواسته این قوانین خود و همچنین سایر قوانینی که به هر صورتی باور و آزادی‌های مذهبی را تحت‌الشعاع قرار می‌دهند، اصلاح کنند. به گفته وی، حاکمیت کشورهای مختلف باید توجه ویژه‌ای به حفظ حقوق اقلیت‌های مذهبی داشته باشند.
او در اظهارات خود اعلام کرده که «افزایش محدودیت‌های غیرقانونی» مستقیم یا غیرمستقیم دولتی مقابل گروه‌های مذهبی، یکی از عوامل اصلی افزایش فقدان بردباری دینی در جوامع است.
یکی از کشورهای که در صف نخست نقض حقوق اقلیت‌های دینی قرار دارد، جمهوری اسلامی ایران است که به صورت سازمانی نه تنها اقلیت‌های ایرانی داخل کشور را مورد آزار و اذیت قرار می‌دهد، بلکه به طور گسترده علیه یهودیان اقدامات عملی و نژادپرستانه انجام می‌دهد. از طرفی به صورت سازمانی تحت مدیریت رسانههای خود از جمله صدا و سیما و با کمک حوزههای علمیه، مداحان و همینطور سپاه پروژه تکفیرسازی برابر اهل تسنن را پیاده می‌کند.
جمهوری اسلامی نه تنها گروه‌های تروریستی و جهادی و وهابیون را در زمره ی تکفیریها قرار می‌دهد، بلکه بخش عمده جامعه اهل تسنن را هم به واسطه ی مذهبشان با همان نگاه تکفیری، شایسته رفتار امنیتی میداند. در واقع یک ایرانی اهل تسنن که اهل کردستان یا سیستان و بلوچستان است، هم از نظر قومی و هم مذهبی زیر فشار قرار دارد.
بخشی از این سرکوب‌ها متوجه جامعه مسیحیان است که هم نوکیشان مسیحی را هدف قرار می‌دهد و هم مسیحیان ارمنی و آشوری.
