ترس خدا را داشتن یعنی چه؟

image_pdfimage_print

برای یک بی ایمان، ترس خدا ترسی است از قضاوت خدا و از مرگ ابدی که جدایی ابدی از خداست (لوقا ۱۲:۵، عبرانیان ۱۰: ۳۱). اما برای یک ایماندار، ترس خدا چیزی بسیار متفاوت است. ترس یک ایماندار از روی احترام به خداوند است. عبرانیان ۱۲: ۲۸-۲۹ توضیح خوبی از این مطلب است: “پس چون ملکوتی را که نمی توان جنبانید می یابیم شکر بجا بیاوریم تا بخشوع و تقوی خدا را عبادت پسندیده نماییم. زیرا خدای ما آتش فروبرنده است.” این احترام و هیبت دقیقا همان ترس خدا برای مسیحیان است. این عامل تشویق کننده ماست برای اینکه خود را همیشه تسلیم به خالق جهان نگه داریم. امثال ۱: ۷ می گوید “ترس یهوه آغاز علم است” تا وقتیکه ما ندانیم خدا کیست و ترسی از احترام در ما ایجاد نشود، نمی توانیم حکمت حقیقی را بدست آوریم. حکمت حقیقی فقط با شناخت حقیقی خدا بدست می آید و اینکه بدانیم او قدوس، عادل، و صالح است. تثنیه ۱۰: ۱۲، ۲۰-۲۱ می گوید “پس الان ای اسرائیل یهوه خدایت از تو چه می خواهد جز اینکه از یهوه خدایت بترسی و در همه طریقهایش سلوک نمایی و او را دوست بداری و یهوه خدای خود را بتمامی دل و بتمامی جان خود عبادت نمایی. از یهوه خدای خود بترس و او را عبادت نما و به او ملصق شو و بنام او قسم بخور. او فخر توست و او خدای توست که برای تو این اعمال عظیم و مهیبیکه چشمانت دیده بجا آورده است.” ترس خداوند اساس قدم زدن در راههای او، خدمت به او، و بله، محبت به اوست. بعضی ها ترس خدا را در ایمانداران را با احترام به او به یک معنی می گیرند. در حالیکه احترام قسمتی از ترس خداست، اما ترس خدا بیش از احترام است. ترس خدای کتاب مقدسی برای یک ایماندار شامل درک این مطلب است که خدا از گناه نفرت دارد و گناه را داوری و تنبیه می کند. عبرانیان ۱۲: ۵-۱۱ در مورد تربیت و تنبیه ایمانداران صحبت می کند. در حالیکه این تربیت در محبت انجام می شود (عبرانیان ۱۲: ۶)، اما هنوز چیزی ترسناک است. بدون شک، ترس از تنبیه والدین جلوی خیلی از کارهای بد فرزندان را می گیرد و این می تواند در رابطه ما با خدا هم صادق باشد. ما باید از تنبیه او بترسیم، و بنابراین طوری زندگی کنیم که او را خشنود نماییم. ایمانداران نباید از خدا وحشت داشته باشند. ما دلیلی برای وحشت از او نداریم. ما وعده او را داریم که هیچ چیز نمی تواند ما را از محبت او جدا سازد (رومیان ۸: ۳۸-۳۹). ما وعده او را داریم که او هیچ وقت ما را رها و ترک نمی کند (عبرانیان ۱۳: ۵). ترس خدا یعنی چنان احترامی به او داشته باشیم که روی نحوه زندگی ما اثر بگذارد. ترس خدا، احترام به او، اطاعت از او، قبول تربیت او و پرستش کردن اوست.
منبع: www.gotquestions.org

About سینا مهدویان

کور بودم و در مسیح خداوند بینا شدم

View all posts by سینا مهدویان →

دیدگاهتان را بنویسید