:همون طور که میدونیم “وسوسه:چیزیست که نقشه آن به خاطر گناه کردن ما کشیده میشه تا زندگی ما را به شکست بکشونه…
منابع وسوسه” میتونه ذات گناه‌آلود خود ما، دنیای گناه‌آلود اطراف ما و شیطان باشه…
همه مردم وسوسه‌های مشابهی را تجربه میکنند و مختص به انسان خاصی نیست پس همه میتونند یک وسوسه رو تشخیص بدن چون در سراسر جهان بارها اتفاق افتاده…
حالا (وفاداری خدا)در زمان “وسوسه” چی میتونه باشه…؟؟
اینکه خداوند اجازه نمیدهد بیش از حد توانمون مورد وسوسه قرار بگیریم و همیشه راه فرار از وسوسه را به ما میبخشد…
وقتی به حضور خدا دعا میکنیم که ما را از وسوسه‌ها رهایی ده از خداوند می‌خواهیم که قاطعانه دخالت کندو به ما اجازه ندهد کاری را انجام دهیم که ذاتا مستعد ان هستیم و هر موقع دعا کنیم و اعتماد کنیم به خداوند، مطمینا خداوند ما را از وسوسه دور میسازد طبق (متی باب ۶ ایه ١٣)…
چرا خدا به ما اجازه میدهد که وسوسه شویم…؟؟؟
ذات گناه الود و دنیا و شیطان سعی میکنند بواسطه وسوسه ما را به سقوط بندازند… ولی خداوند از وسوسه:برای “بنای شخصیت” ما استفاده میکنه این اتفاق از نظر خدا میتونه یک امتحان یا یک ازمایش باشه که اگه بتونیم با دعا و فیض خداوند پیروز بیرون بیایم به لول ایمانی بالاتر میرسیم مثل أیوب و یا یوسف که مورد وسوسه و تجربه قرار گرفتند و در اخر برکات بیشتر نصیبشون شد و توانمندتر و در ایمان قویتر گشتن…
شخصی که طبیعت گناه الود خودش را پیروی کند و خود محور باشه و اعتمادی به فیض و مدد خداوند نداشته باشه، این اشخاص وسوسه براشون بسیار قوی میباشد و نمیتونند راهی برای فرار از ان پیدا کنند برای مثال وقتی که مردم حقیقت را دروغ می‌پندارند و یا پنهان میکنند خداوند هم انها را به خواهش‌های گناه الود قلبشون واگذار میکند طبق (رومیان باب ١ایات٢۴-٢۵) پس بدون خدا هیچ کس نمیتونه بر گناه و وسوسه غلبه پیدا کند…
