کار مسیح در جهان چه بود؟
عیسی مسیح به جهان آمد تا خدا را به انسان ظاهر سازد و انسان را به خدا نزدیک کند و ملکوت خدا را بر دلها برقرار نماید.
دیدیم که چگونه انسان بر ضد خدا عصیان کرد و نه تنها بوسیلۀ دیوار گناه از خدای مقدس جدا شد بلکه چنان ناتوان گردید که دیگر نمی‌توانست خودش به تنهایی خدا را اطاعت نماید و نزدیک او زندگی کند. بنابراین خدا تصمیم گرفت دیوار گناه را از بین برده و قلب شرارت‌آمیز بشر را تغییر دهد تا اینکه انسان هم تمایل داشته باشد و هم قدرت پیدا کند که خدا را محبت و اطاعت نماید. خدا این عمل را چگونه انجام داد؟ اکنون سعی می‌کنم یکی از مهمترین عقاید اصولی مسیحیت را توضیح دهم.
چنانکه قبلاً بیان کردم، خدای مقدس به آدم و حوا فرمود که اگر نافرمانی کنند خواهند مرد. والدین اولیۀ ما فرمان خدا را در مورد خودداری از خوردن میوۀ درخت معرفت نیک و بد اطاعت نکردند و خدا آنان را به مرگ محکوم نمود. ولی ضمن اینکه آنها را تنبیه نمود، به آنان وعده‌ای نیز داد تا آنان و فرزندانشان به‌کلی نومید نباشند. شیطان به شکل ماری ظاهر شد و آنها را فریب داده بود و بهمین دلیل خدا به آنان اعلام داشت که شخصی از نسل آنان که از “ذریت زن” می‌باشد در آینده سر مار را خواهد کوبید و مار هم پاشنۀ او را خواهد کوبید (پیدایش۳: ۱۵). مقصود خدا این بود که نجات‌دهنده‌ای که از ذریت زن متولد می‌شود ظاهر خواهد شد و شیطان را مغلوب خواهد کرد ولی در ضمن انجام این کار، خودش توسط شیطان زخمی خواهد شد. این اولین وعده در مورد آمدن عیسی مسیح پسر مریم بود که بوسیلۀ جان دادن بر روی صلیب بخاطر گناهکاران و بوسیلۀ قیام خود از مردگان، شیطان را شکست داد.
مدتها بعد از این وعده، خدا وعده‌ای واضحتر و کاملتر بوسیلۀ اشعیاء نبی اعلام داشت. اشعیاء در کتاب خود، که صدها سال قبل از تولد مسیح نوشته شد، در مورد آمدن شخصی پیشگوئی می‌کند که بجای گناهکاران متحمل رنج و عذاب و مرگ خواهد شد تا آنها بخشیده شوند و حیات یابند. اشعیاء انجام این واقعه را چنین پیشگویی می‌کند: “او به‌سبب تقصیرهای ما مجروح و به‌سبب گناهان ما کوفته گردید . . . و از زخمهای او ما شفا یافتیم. جمیع ما مثل گوسفندان گمراه شده بودیم . . . و خداوند گناه جمیع ما را بر وی نهاد . . . زیرا که او گناهان ایشان را بر خویشتن حمل خواهد نمود” (اشعیاء فصل ۵۳). خلاصه، این نجات دهنده‌ای که خدا وعده داد، بعنوان قربانی برای گناهان بنی‌نوع بشر جان خود را فدا خواهد کرد.
بطوریکه توضیح دادم این درست همان کاری بود که عیسی مسیح انجام داد. یحیی تعمید‌دهنده گفت که عیسی برۀ خدا است که گناه جهان را برمی‌دارد (یوحنا ۱ : ۲۹). خود عیسی نیز قبل از مرگش فرمود که، خون او برای آمرزش گناهان بسیاری ریخته خواهد شد (متی ۲۶: ۲۸). سپس خودش را داوطلبانه تسلیم کرد تا قربانی شود. او با بخشیدن جان خود برای نجات گناهکاران، محبت خدا را نسبت به انسان ظاهر ساخت و همچنین محبت الهی خودش را نشان داد. به قول پولس رسول: “هنگامی که ما هنوز گناهکار بودیم، مسیح در راه ما مرد” (رومیان ۵: ۸). عیسی فرمود: “خدا جهان را اینقدر محبت نمود که پسر یگانۀ خود را داد تا هر که بر او ایمان آورد هلاک نگردد بلکه حیات جاودانی یابد” (یوحنا ۳: ۱۶).
منبع: کتاب مسیحیت چیست؟
جهان چه بود؟
عیسی مسیح به جهان آمد تا خدا را به انسان ظاهر سازد و انسان را به خدا نزدیک کند و ملکوت خدا را بر دلها برقرار نماید.
دیدیم که چگونه انسان بر ضد خدا عصیان کرد و نه تنها بوسیلۀ دیوار گناه از خدای مقدس جدا شد بلکه چنان ناتوان گردید که دیگر نمی‌توانست خودش به تنهایی خدا را اطاعت نماید و نزدیک او زندگی کند. بنابراین خدا تصمیم گرفت دیوار گناه را از بین برده و قلب شرارت‌آمیز بشر را تغییر دهد تا اینکه انسان هم تمایل داشته باشد و هم قدرت پیدا کند که خدا را محبت و اطاعت نماید. خدا این عمل را چگونه انجام داد؟ اکنون سعی می‌کنم یکی از مهمترین عقاید اصولی مسیحیت را توضیح دهم.
چنانکه قبلاً بیان کردم، خدای مقدس به آدم و حوا فرمود که اگر نافرمانی کنند خواهند مرد. والدین اولیۀ ما فرمان خدا را در مورد خودداری از خوردن میوۀ درخت معرفت نیک و بد اطاعت نکردند و خدا آنان را به مرگ محکوم نمود. ولی ضمن اینکه آنها را تنبیه نمود، به آنان وعده‌ای نیز داد تا آنان و فرزندانشان به‌کلی نومید نباشند. شیطان به شکل ماری ظاهر شد و آنها را فریب داده بود و بهمین دلیل خدا به آنان اعلام داشت که شخصی از نسل آنان که از “ذریت زن” می‌باشد در آینده سر مار را خواهد کوبید و مار هم پاشنۀ او را خواهد کوبید (پیدایش۳: ۱۵). مقصود خدا این بود که نجات‌دهنده‌ای که از ذریت زن متولد می‌شود ظاهر خواهد شد و شیطان را مغلوب خواهد کرد ولی در ضمن انجام این کار، خودش توسط شیطان زخمی خواهد شد. این اولین وعده در مورد آمدن عیسی مسیح پسر مریم بود که بوسیلۀ جان دادن بر روی صلیب بخاطر گناهکاران و بوسیلۀ قیام خود از مردگان، شیطان را شکست داد.
مدتها بعد از این وعده، خدا وعده‌ای واضحتر و کاملتر بوسیلۀ اشعیاء نبی اعلام داشت. اشعیاء در کتاب خود، که صدها سال قبل از تولد مسیح نوشته شد، در مورد آمدن شخصی پیشگوئی می‌کند که بجای گناهکاران متحمل رنج و عذاب و مرگ خواهد شد تا آنها بخشیده شوند و حیات یابند. اشعیاء انجام این واقعه را چنین پیشگویی می‌کند: “او به‌سبب تقصیرهای ما مجروح و به‌سبب گناهان ما کوفته گردید . . . و از زخمهای او ما شفا یافتیم. جمیع ما مثل گوسفندان گمراه شده بودیم . . . و خداوند گناه جمیع ما را بر وی نهاد . . . زیرا که او گناهان ایشان را بر خویشتن حمل خواهد نمود” (اشعیاء فصل ۵۳). خلاصه، این نجات دهنده‌ای که خدا وعده داد، بعنوان قربانی برای گناهان بنی‌نوع بشر جان خود را فدا خواهد کرد.
بطوریکه توضیح دادم این درست همان کاری بود که عیسی مسیح انجام داد. یحیی تعمید‌دهنده گفت که عیسی برۀ خدا است که گناه جهان را برمی‌دارد (یوحنا ۱ : ۲۹). خود عیسی نیز قبل از مرگش فرمود که، خون او برای آمرزش گناهان بسیاری ریخته خواهد شد (متی ۲۶: ۲۸). سپس خودش را داوطلبانه تسلیم کرد تا قربانی شود. او با بخشیدن جان خود برای نجات گناهکاران، محبت خدا را نسبت به انسان ظاهر ساخت و همچنین محبت الهی خودش را نشان داد. به قول پولس رسول: “هنگامی که ما هنوز گناهکار بودیم، مسیح در راه ما مرد” (رومیان ۵: ۸). عیسی فرمود: “خدا جهان را اینقدر محبت نمود که پسر یگانۀ خود را داد تا هر که بر او ایمان آورد هلاک نگردد بلکه حیات جاودانی یابد” (یوحنا ۳: ۱۶).
منبع: کتاب مسیحیت چیست؟
