دعای شفاعتی چیست؟

دعای شفاعتی چیست؟

قسمت اول

به بیان ساده، دعای شفاعتی، دعا کردن در حق دیگران است. نقش واسط در عهد عتیق متداول بود و می توانیم آن را در افرادی چون ابراهیم، موسی، داوود، سموئیل، حزقیا، ایلیا، ارمیا، حزقیال، و دانیال ببینیم. مسیح در عهد جدید به عنوان شفاعت گر نهایی ما ترسیم شده است، و بدین خاطر، تمام دعای مسیحی تبدیل به شفاعت می شود، زیرا که از طریق مسیح و بوسیله مسیح به خدا تقدیم می شود. عیسی با مرگش روی صلیب، شکاف بین ما و خدا را بست. به خاطر وساطت عیسی، اکنون می توانیم در دعا در حق دیگر مسیحیان یا برای گمشدگان شفاعت کنیم، و از خدا بخواهیم که با درخواستهایشان، مطابق با اراده اش موافقت کند. «زیرا تنها یک خدا هست و بین خدا و آدمیان نیز تنها یک واسطه وجود دارد، یعنی آن انسان که مسیحْ عیسی است.» (اول تیموتائوس ۵:۲). «کیست که محکومشان کند؟ مسیحْ عیسی؟ که مرد، بلکه برخیزانیده نیز شد و به‌‌دست راست خداست و برای ما شفاعت می‌کند؟» (رومیان ۳۴:۸).

نمونه شگفت انگیز دعای شفاعتی در دانیال ۹ دیده می شود که تمام مولفه های دعای شفاعتی درست را داراست. این نمونه ی دعا در واکنش به کلام است (آیه ۲)؛ مشخصه های آن عبارتند از شوق و حرارت (آیه ۳)؛ انکار نفس (آیه ۴)؛ با قوم خدا یگانه شده است (آیه ۵)؛ با اعتراف تقویت شده است (آیات ۵-۱۵)؛ وابسته به شخصیت خدا است (آیات ۴، ۷، ۹، ۱۵)؛ و هدف آن جلال خداست (آیات ۱۶-۱۹). مسیحیان باید همچون دانیال با دلی شکسته و حالتی توبه کار، با تشخیص ناشایستگی خود و با حس انکار نفس، به نیابت از دیگران به حضور خدا بیایند. دانیال نمی گوید که «ای خدا، من این حق را دارم که چنین تقاضایی از تو بکنم، زیرا من یکی از شفاعت کنندگان خاص و برگزیده تو هستم.» او می گوید «من یک گناه کارم» و حقیقتاً «حقی ندارم که چیزی تقاضا کنم.» دعای شفاعتی حقیقی، تنها به دنبال این نیست که اراده خدا را بداند و تحققش را ببیند، بلکه چه به نفعمان باشد و چه نباشد می خواهد تحققش را ببیند و توجهی به هزینه ای که برای ما دارد نداشته باشد. دعای شفاعتی حقیقی، جلال خدا را می جوید، نه جلال خود را.

لیست زیر یک لیست ناکامل از کسانی است که باید برایشان دعای شفاعتی بکنیم: برای تمام مقامات (اول تیموتائوس ۲:۲)؛ خادمین (فیلیپیان (۱۹:۱)؛ کلیسا (مزمور ۶:۱۲۲)؛ دوستان (ایوب ۸:۴۲)؛ هم میهنان (رومیان ۱:۱۰)؛ مریضان (یعقوب ۱۴:۵)؛ دشمنان (ارمیا ۷:۲۹)؛ آنانیکه به ما جفا می رسانند (متی ۴۴:۵۵)؛ آنانیکه ما را واگذاشته اند (دوم تیموتائوس ۱۶:۴)؛ و برای همه (اول تیموتائوس ۱:۲).

این مطلب ادامه دارد.
منبع: gotquestions