” محبت حسد نمی‌برد ”
محبت حسادت نمی کند.
علت حسادت این است که ما می خواهیم بهترین باشیم و خودمان جلال یابیم که با محبت سازگار نیست. محبت از پیشرفت دیگران، از رشد و از خدمت دیگران ناراحت نمی شود.
خواست خدا این است که ما پیشرفت کنیم و در خداوند رشد کنیم ولی باید باعث پیشرفت دیگران هم گردیم نه مانع پیشرفت آنها. این یعنی با محبت رفتار کردن.
عکس العمل یحیی تعمیدهنده چقدر فروتنانه و پر از محبت بود، وقتی به او گفتند:
“همه نزد عیسی می روند”.
او گفت:”او باید بزرگتر شود و من کوچکتر” هر موقع در زندگیمان ما هم به کنار برویم و عیسی نمایان گردد بدانیم که با محبت عمل نموده ایم.
لازم نیست به کسی حسادت کنیم چون هر آنچه که بخواهیم خدای ما حاضر است سخاوتمندانه به ما بدهد، پس آنجا که محبت است جایی برای حسادت نیست.
۷- محبت و غرور:
” محبت فخر نمی‌فروشد و کبر و غرور ندارد. ”
در محبت غرور نیست، آدم مغرور فقط به فکر خودش است. او فکر می کند مرکز و محور جهان است و عیسی و پدر و روح القدس و فرشتگان و کلیساها و شبانان همه دور او می چرخند.
آدم مغرور فکر می کند بدون او کارها جلو نمی رود. او نظر، کمک و همکاری و دعا و مشورت هیچکس را نمی پذیرد.
البته اعتماد به خود داشتن بر اساس معیارهای کلام خدا خوب است ولی باید بدانیم که خیلی چیزها در دست خداوند است و اگر او اراده کند ما شاید نفسمان بند بیاید و بمیریم، پس در حضور خدای عظیم فروتن شویم. کسی که محبت دارد دلیلی برای فخر کردن ندارد او تنها دلیلی برای محبت کردن دارد. مثل پولس که خود را مدیون همه برای محبت کردن می بیند.
۸- محبت و رفتار ناشایست:
” رفتار ناشایسته ندارد ”
محبت رفتارهای ناشایست و جلف و سبک انجام نمی دهد. منظورم همه آن رفتارهای است که شایسته نام مسیحی نیست و باعث لغزش مردم می گردد.
خیلی از پسران و دختران باهم رفتارهای ناشایست انجام می دهند و آن را عشق می نامند ولی در محبت رفتار ناشایست وجود ندارد. لباسهای نامناسب، دوستیهای کنترل نشده، وارد حریم خصوصی دیگران شدن، سیگار و مست کردن، مسخره کردن دیگران و خیلی موارد دیگر جزو موارد رفتارهای ناشایست می باشد.
