جواب: کتاب مقدس، به هیچ مطلبی مبنی بر اینکه آیا حیوانات دارای “روح” هستند ویا اینکه به بهشت می روند، اشاره نکرده است. با این وجود، استفاده از چند اصول کلی کتاب مقدسی می تواند تا حدودی موضوع را روشن تر کند. کتاب مقدس روشن کرده است که هم در انسان (پیدایش فصل ۲ آیه ۷) و هم در حیوانات (پیدایش فصل ۱ آیه ۳۰؛ فصل ۶ آیه ۱۷ ؛ فصل ۷ آیه ۱۵ و ۲۲) روح حیات دمیده شده است. مهم ترین تفاوت بین انسان و حیوان در این است که انسان به شکل خداوند و در شباهت او آفریده شده است (پیدایش فصل ۱ آیه های ۲۶ تا ۲۷). اما حیوانات به شکل خداوند خلق نشده اند. آفریده شدن به شکل خدا به این معناست که بشر مثل خداوند است، یعنی مانند خدا، یک موجود روحانی بوده، دارای فکر، احساسات و اراده میباشد؛ او دارای بُعدی از وجود است که بعد از مرگ هم ادامه خواهد داشت. اگر هم حیوانات دارای روح یا ماهیت غیرمادی باشند، “کیفیت” آن متفاوت و ناچیز است. احتمالاً این تفاوت به این معناست که روح آنان بعد از مرگ باقی نخواهد ماند.
مسئله دیگری که در این سوال مورد توجه قرار می گیرد این است که خداوند حیوانات را به عنوان بخشی از فرایند آفرینش، خلق نمود. خداوند حیوانات زمین را آفرید و گفت که نیکوست (پیدایش فصل ۱ آیه ۲۵). بنابراین دلیلی وجود ندارد که حیوانات نتوانند در زمین جدید حضور داشته باشند (مکاشفه فصل ۲۱ آیه ۱). پس به طور قطع حیوانات در جشن هزار ساله پادشاهی مسیح خواهند بود (اشعیا فصل ۱۱ آیه ۶ ؛ فصل ۶۵ آیه ۲۵). اما ممکن نیست که دقیقاً بگوییم این حیوانات همان حیوانات خانگی ما برروی زمین هستند . ما می دانیم که خداوند عادل است. بنابراین زمانیکه به بهشت می رویم، با تصمیم او در این مورد، هر چه که باشد، موافقت کامل خواهیم داشت.
منبع: www.gotquestions.org
