جواب: برای دستیابی به یک رابطۀ صحیح با خدا بهتر است ابتدا به آنچه این رابطه را قطع نموده است اشاره کنیم. آنچه این رابطه را قطع کرده، گناه میباشد. “ولی همه از او روگردان شده‌اند، همه فاسد گشته‌اند، درهیچ یک از آنها نیکی نیست.” (مزامیر فصل ۱۴ آیه ۳). ما از فرمان خدا سرپیچی کرده ایم. مطابق اشعیا فصل ۵۳ آیه ۶: “ما همچون گوسفندانی که آواره شده باشند، گمراه شده بودیم.”
خبر بد این است که مجازات گناه مرگ میباشد. “… هر که گناه کند، فقط خودش خواهد مرد” (حزقیال فصل ۱۸ آیه ۴). اما خبر خوش این است که خدای پر مُحبت به دنبال ما آمده تا ما را نجات بخشد. عیسی مسیح هدف آمدن خود را به این جهان اینچنین بیان می کند: “… پسر انسان آمده است تا گمشده را بجوید و نجات بخشد” (لوقا فصل ۱۹ آیه ۱۰). هنگامی که او بر صلیب جان خود را فدا کرد، با گفتن “تمام شد” (یوحنا فصل ۱۹ آیه ۳۰) اعلام کرد که مأموریّت خود را به اتمام رسانیده است.
برای داشتن رابطۀ صحیح با خدا ابتدا باید گناهکار بودن خود را بپذیریم. سپس، باید با فروتنی گناه خود را به خدا اعتراف کنیم (اشعیا فصل ۵۷ آیه ۱۵) و مُصمّم باشیم از آن توبه کنیم. ” هنگامی که در برابر دیگران ایمان خود را به زبان می‌آورد، نجات خود را تأیید می‌نماید” (رومیان فصل ۱۰ آیه ۱۰).
این توبه و بازگشت از گناهان بایستی همراه با ایمان باشد. این ایمان، در واقع، باورداشتن این حقیقت است که مرگِ قربانی گونۀ عیسی مسیح بر صلیب و رستاخیز معجزه آسای او از مردگان به او این قدرت و شایستگی را میدهد که نجات دهندۀ ما باشد (رومیان فصل ۱۰ ایه ۹). لزوم ایمان در آیات بسیاری، از جمله یوحنا فصل ۲۰ ایه ۲۷ ؛ اعمال رسولان فصل ۱۶ آیه ۳۱ ؛ غلاطیان فصل ۲ آیه ۶ ؛ فصل ۳ آیه ۱۱ و ۲۶ و افسسیان فصل ۲ آیه ۸، اشاره شده است.
داشتن رابطۀ صحیح با خدا بستگی به عکس العمل شما نسبت به آن چیزی است که خدا به جای ما انجام داده است. او نجات دهنده را فرستاد، او قربانی لازم برای پاک کردن گناهان شما را مُهیّا ساخت (یوحنا فصل ۱ آیه ۲۹)، و او به شما وعده میدهد که: “… هر که خداوند را به کمک بطلبد، خداوند او را نجات خواهد داد.” (اعمال رسولان فصل ۲ آیه ۲۱).
مَثل پسر گمشده (لوقا فصل ۱۵ آیه های ۱۱ تا ۳۲) یک نمونۀ زیبا از “توبه” و “آمرزش” می باشد. پسر کوچکتر ثروت پدر خود را با انجام گناهان شرم آور تلف کرد (آیۀ ۱۳). او هنگامیکه به اشتباه خود پی برد، تصمیم گرفت به خانه برگردد (آیۀ ۱۸). او تصور می کرد که در خانۀ پدر، دیگر به عنوان پسر پذیرفته نخواهد شد (آیۀ ۱۹)، اما او در اشتباه بود. پدر، این فرزند سرکش را باز هم محبت نمود (آیۀ ۲۰). همۀ گناهان او بخشیده شد، و جشن عظیمی راه افتاد (آیۀ ۲۴).
خدا آنقدر نیکوست که همیشه به قول های خود عمل می کند. یکی از این قول ها، آمرزش گناهان ماست. “خداوند نزدیک دل‌شکستگان است؛ او آنانی را که امید خود را از دست داده‌اند، نجات می‌بخشد.” (مزامیر فصل ۳۴ آیه ۱۸).
اگر مایل هستید عیسی مسیح را به عنوان نجات دهندۀ خود بپذیرید، میتوانید از این نمونۀ دعا استفاده کنید. ولی این حقیقت را همیشه بیاد داشته باشید که گفتن و یا تکرار این دعا (و یا هر دعای دیگر) باعث نجات شما نمیشود. نجات واقعی تنها با اعتماد قلبی به عیسی مسیح که بر صلیب گناهان ما را آمرزید، دریافت میشود. این دعا، راه ساده ای است برای ابراز ایمان و قدردانی شما از خدایی که “نجات” را برای شما فراهم کرد: “خداوندا، می دانم که بر ضّد تو گناه کرده ام و مستحق مجازات می باشم. اما می دانم که عیسی مسیح، مجازاتی را که من شایستۀ آن بودم بر خود گرفت تا من بتوانم بوسیلۀ ایمان به او آمرزیده شوم. از گناه خود توبه میکنم و برای نجات فقط به تو اعتماد می کنم. تو را شکر می کنم که به خاطر لطف و مهربانی عظیمی که داری، گناهانم را بخشیدی و به من زندگی ابدی عطا کردی. آمین.”
منبع: www.gotquestions.org
