جواب: این یکی از سخت ترین سوالات، در حیطه الاهیات است. خدا ابدی، بدون انتها، دانای کامل، حاضر مطلق (او در همه جا حضور دارد) و قادر مطلق است. چرا انسان (که نه ابدی، نه بی انتها، نه دانای کامل، نه همه جا حاضر، و نه قادر مطلق است) انتظار دارد که همه راه و روش های خداوند را بطور کامل بفهمد؟ کتاب ایوب در این باره صحبت می کند. خدا به شیطان اجازه داد که همه چیز ایوب را بجز جانش از او بگیرد. عکس العمل ایوب چه بود؟ “اگر خدا برای این کار مرا بکشد، باز به او امیدوار خواهم بود”(ایوب فصل ۱۳ آیه ۱۵). ” از شکم مادر برهنه به دنیا آمدم و برهنه هم از این دنیا خواهم رفت. خداوند داد و خداوند گرفت. نام خداوند متبارک باد” (ایوب فصل ۱ آیه ۲۱ ). ایوب درک نمی کرد که چرا خدا به شیطان چنین اجازه ای داده، اما او می دانست که خدا نیکوست، بنابراین به اعتمادش به او ادامه داد. ما نیز باید چنین عکس العملی داشته باشیم.
چرا چیزهای بد برای مردم خوب اتفاق می افتد؟ جواب کتاب مقدس آن این است که، مردم “خوب” وجود ندارند. کتاب مقدس این را بطور واضح بیان می کند، که همه ما گناه کرده ایم و با گناه، ناپاک شده ایم (جامعه فصل ۷ آیه ۲۰ ، رومیان فصل ۳ آیه ۲۳ ، اول یوحنا فصل ۱ آیه ۸ ). رومیان فصل ۳ آیه های ۱۰ تا ۱۸ کاملا واضح می گوید که مردم “خوب” وجود ندارد: “هیچکس نیکوکار نیست، در تمام عالم، یک بی‌گناه هم یافت نمی‌شود. هیچکس فهم ندارد، کسی واقعاً طالب خدا نیست. همه از او روی برگردانیده‌اند؛ همه به راه خطا رفته‌اند؛ حتی یک نفر هم نیست که نیکوکار بوده باشد. سخنان ایشان کثیف و متعفن است، همچون بوی تعفنی که از قبر به مشام می‌رسد. زبانشان را برای فریب دادن بکار می‌برند. سخنانشان همچون نیش مار کشنده است. دهانشان پر از لعنت و تلخی است. پایهایشان برای خون ریختن شتابان است. به هر جا برسند، پریشانی و ویرانی بجا می‌گذارند. از آرامش الهی نصیبی ندارند. احترام و ترس خدا، جایی در قلبشان ندارد”. هر انسانی که بر روی زمین است، در همین لحظه، لیاقت انداخته شدن به جهنم را دارد. هر دقیقه ای که ما زنده ایم تنها بخاطر بخشش و لطف خداست. در مقایسه با آنچه که حق ماست، یعنی جهنم ابدی در دریاچه آتش، حتی بدترین مصیبتی که می توانیم بر روی زمین تجربه کنیم، بسیار رحیمانه است.
این سوال بهتر است اینگونه مطرح شود که “چرا خدا اجازه می دهد چیزهای خوب برای مردم بد اتفاق بیفتند؟” رومیان فصل ۵ آیه ۸ می گوید “اما ببینید خدا چقدر ما را دوست داشت که با وجود اینکه گناهکار بودیم، مسیح را فرستاد تا در راه ما فدا شود”. علی رغم طبیعت گناه آلود و شریر ما مردم این دنیا، خدا هنوز ما را دوست دارد. او ما را آنقدر دوست دارد که حاضر شد جانش را برای پرداخت تاوان گناهان ما بدهد (رومیان فصل ۶ آیه ۲۳ ). اگر ما عیسی مسیح را بعنوان نجات دهنده خود قبول کنیم (یوحنا فصل ۳ آیه ۱۶، رومیان فصل ۱۰ آیه ۹)، بخشیده شده و حیات جاودانی در بهشت را بدست می آوریم (رومیان فصل ۸ آیه ۱ ). آنچه ما لایق آن هستیم، جهنم است. آنچه با ایمان به مسیح به ما داده می شود، حیات ابدی در بهشت می باشد.
بله، گاهی اوقات چیزهای بد برای مردمی اتفاق می افتد که بنظر می آید آن چیز حقشان نبود، اما چه ما درک کنیم و چه درک نکنیم، خدا اجازه می دهد که به دلایل خودش آن چیزها اتفاق بیفتند. مهمتر از همه، ما باید بیاد داشته باشیم که خدا نیکو، عادل، با محبت، و بخشنده است. اغلب، چیزهایی برای ما اتفاق می افتند که ما آنها را درک نمی کنیم. بهر حال، بجای شک کردن به خوبی خدا، عکس العمل ما باید اعتماد به او باشد. “با تمام دل خود به خداوند اعتماد کن و بر عقل خود تکیه منما. در هر کاری که انجام میدهی خدا را در نظر داشته باش و او در تمام کارهایت تو را موفق خواهد ساخت” (امثال فصل ۳ آیه های ۵ تا ۶).
منبع: www.gotquestions.org
