سوال: آیا عیسی مسیح می توانست گناه کند؟ اگر او قادر به گناه کردن نبود، واقعا چطور قادر است در ضعف های ما شریک شود (عبرانیان ۴: ۱۵)؟ اگر او نمی توانست گناه کند، پس وسوسه چه معنی می داد؟
جواب:
این سوال جالب شامل دو وجه است. مهم است به یاد داشته باشیم که سوال این نیست که آیا عیسی مسیح گناه کرد یا نه. هر دو وجه، همان طور که کتاب مقدس به روشنی بیان میکند، با هم در توافق هستند که عیسی مسیح گناهی مرتکب نشد (دوم قرنتیان فصل ۵ آیه ۲۱؛ اول پطرس فصل ۲ آیه ۲۲) سوال این است که آیا عیسی مسیح قادر به گناه کردن بود؟ برخی معتقدند که عیسی مسیح قابلیت ارتکاب گناه را نداشت و اصولا نمی توانست گناه کند. و در مقابل برخی نیز بر این باورند که عیسی مسیح توانایی و قابلیت ارتکاب گناه را داشت اما گناه نمی کرد. کدام دیدگاه درست است؟ کتاب مقدس بصورت خیلی روشن و واضح به ما می گوید که عیسی مسیح نمیتوانست گناه کند. اگر او میتوانست گناه کند، تا همین امروز هم قادر به گناه کردن بود، چون او ماهیت و ذات خود را همان طور که قبل از مصلوب شدن و رستاخیزش بود، حفظ کرده است. او خداوند در جسم انسان بود و تا ابد همان گونه خواهد ماند ، او دارای ذات کامل الهی و طبیعت کامل انسانی، تفکیک ناپذیر از یکدیگر، در یک شخص به نام عیسی مسیح می باشد. معتقد بودن به اینکه عیسی مسیح میتوانست گناه کند، همانند اینست که معتقد باشیم خدا میتواند گناه کند. “زیرا خدا اراده فرمود که الوهیت کامل او در وجود فرزندش قرار گیرد” (کلوسیان فصل ۱ آیه ۱۹). کلوسیان فصل ۲ آیه ۹ می افزاید: “در مسیح طبیعت و ذات الهی، بطور کامل، در یک بدن انسانی ظاهر شده است”.
اگر چه عیسی مسیح یک انسان کامل است، اما او با طبیعت گناه کاری که ما با آن متولد شده ایم، بدنیا نیامد. او قطعا همان طور که ما وسوسه میشویم، وسوسه شد، یعنی شیطان او را مورد آزمایش قرار داد، اما او بیگناه باقی ماند، زیرا خدا نمیتواند گناه کند. گناه کردن با اصل ذات او در تناقض است، ( متی فصل ۴ آیه ۱؛ عبرانیان فصل ۲ آیه ۱۸، فصل ۴ آیه ۱۵؛ یعقوب فصل ۱ آیه ۱۳). گناه در لغت به معنای تخطی از قانون شریعت است. خداوند شریعت را بنا نهاد، و طبعا قوانین شریعت روش خداوند است. بنا براین، گناه کردن بنا به اصل ذات خداوند برای او میسر نیست.
وسوسه شدن، به خودی خود، گناه نیست. شخصی ممکن است شما را به انجام کاری مانند قتل یا انحراف جنسی که هیچ تمایلی به انجام آن ندارید، وسوسه کند. شما احتمالا اصلا هیچ تمایلی به شرکت در آن امور ندارید، اگرچه چون کسی امکان آن را پیشروی شما قرار داده است، وسوسه میشوید. حداقل دو معنا برای کلمه ی “وسوسه شده” وجود دارد.
۱ (داشتن یک پیشنهاد گناه آلود که توسط شخصی یا چیزی خارجی و یا توسط طبیعت گناه کار خودتان به شما پیشنهاد میشود.
۲ (در نظر داشتن شرکت در انجام آن عمل گناه آلود، یا لذت و پیامدهای آن در ذهن به نحوی که گویی آن عمل در ذهن فرد انجام میپذیرد.
معنای اول هیچ عمل یا فکر گناه آلودی را توصیف نمیکند؛ ولی معنای دوم این گونه نیست. اگر شما در مورد گناهی فکر کنید و تصور کنید که چگونه ممکن است بتوانید آن را به انجام برسانید، شما به مرز گناه رسیده اید. وسوسه شدن عیسی مسیح به صورت معنای اول بود، با این تفاوت که او هیچ گاه توسط یک طبیعت گناه کار وسوسه نشد زیرا چنین چیزی در او وجود نداشت. شیطان، او را برای ارتکاب گناه وسوسه کرد، ولی او هیچ تمایل درونی بر انجام آنها نداشت. بنابراین، او هم مانند ما وسوسه شد، اما بی گناه ماند.
افرادی که معتقدند، عیسی مسیح قابلیت گناه کردن را داشت ولی گناه نمی کرد بر این باورند که اگر مسیح قادر به گناه کردن نبود، هیچگاه به واقع نمیتوانست وسوسه شدن را تجربه کند، و بنابراین نمیتوانست، چالش ها و وسوسه هایی که ما با آنها درگیر هستیم را درک کند و با ما در این زمینه همدرد باشد. لازم است به یاد داشته باشیم که برای اینکه کسی متوجه چیزی شود، لزوما نباید آن را تجربه کند. خدا از همه ی امور آگاه است. در حالی که او هیچ گاه تمایلی به انجام گناه نداشته است و قطعا هیچ گاه گناه نکرده است ، ولی خدا گناه را درک میکند و میشناسد. او می داند که وسوسه شدن چگونه است. عیسی مسیح می تواند با وسوسه شدنهای ما همدردی کند چون آن را می شناسد. این بدان معنی نیست که او آن چیزهای که ما تجربه کرده ایم را تجربه کرده است.
عیسی مسیح می داند که وسوسه شدن چگونه است، ولی او گناه را تجربه نکرده است ولی این حقیقت او را از کمک کردن به ما باز نمیدارد. ما با گناهانی که برای انسانها مشترک است وسوسه شده ایم (اول قرنتیان فصل ۱۰ ایه ۱۳). این گناهان معمولاً به سه دسته قابل تقسیم اند: هوسهای چشم، هوسهای تن و غرور ناشی از ثروت و مقام (اول یوحنا فصل ۲ آیه ۱۶). وسوسه و گناه حوّا و وسوسه عیسی مسیح را بررسی کنید، خواهید یافت که هر دو وسوسه از این سه دسته میآیند. عیسی مسیح از هر لحاظ همچون ما وسوسه شد، ولی کاملا مقدس باقی ماند. اگر چه طبیعت آلوده ما تمایل درونی به انجام گناه دارد اما ما توانایی غلبه بر گناه را، به وسیله عیسی مسیح ، یافته ایم چون ما دیگر بنده گناه نیستیم، بلکه بنده خداوند هستیم.( رومیان ۶، بویژه آیه ها ۲ و ۱۶تا۲۲).
منبع: www.gotquestions.org