جواب: رومیان فصل ۱۲ آیه های ۳ تا ۸ و اول قرنتیان فصل ۱۲ این مطلب را برای ما روشن می سازد که به هر مسیحی، بنا به انتخاب خداوند، هدیه ای معنوی داده می شود. هدایای معنوی برای تهذیب و رشد معنوی بدن مسیح (کلیسا) داده می شوند ( اول قرنتیان فصل ۱۲ آیه ۷، فصل ۱۴ آیه ۱۲ ). زمان اعطای این هدایا به طور دقیق ذکر نشده است. غالبا بر این باور هستند که هدایای معنوی در زمان تولد معنوی (لحظه نجات) داده می شود. با این حال، برخی از آیات به ما می گویند که ممکن است خداوند این هدایا را بعدتر نیز اعطا کند. هم اول تیموتائوس فصل ۴ آیه ۱۴ و هم دوم تیموتائوس فصل ۱ آیه ۶ اشاره به هدیه‌ای می کنند که تیموتائوس در زمانی که کشیشان برای منتسب کردن او دست بر سر او گذاشتند، دریافت می کند. این احتمالا نشان دهنده این نکته است که یکی از کشیشان در مراسم انتساب تیموتائوس به مقام کشیشی درباره هدیه معنوی ای صحبت می کند که تیموتائوس را قادر خواهد ساخت تا خدمات در پیش روی خود را انجام دهد.
به ما همچنین در اول قرنتیان فصل ۱۲ آیه های ۲۸ تا ۳۱ و در دوم قرنتیان فصل ۱۴ آیه های ۱۲ تا ۱۳ گفته شده است که خداوند (و نه ما) هدایا را انتخاب می کند. این متن ها همچنین نشان می دهند که هر کسی، یک هدیه خاص ندارد. پولس به ایمانداران قرنتس می‌گوید که اگر آنها مشتاقانه طالب دریافت هدایای معنوی هستند، باید طالب بهترین آنها باشند، مانند هدیه نبوت (پیش گویی کلام خدا برای رشد یکدیگر).حال اگر آنچه که باید به آنها داده می‌شد از پیش داده شده بود، چرا پولس به آنها می‌گوید که مشتاقانه طالب هدایای “بزرگتری” باشند؟ و آیا دیگر فرصتی برای دریافت این هدایای بزرگتر وجود نداشت؟ این ممکن است به این باور منجر شود که همچون سلیمان که از خدا حکمت طلب کرد تا بتواند حاکم خوبی برای مردم خدا باشد، خدا به ما آن هدایایی را عطا میکند که ما برای کلیسا او مفید تر باشیم.
با توجه به همه این گفته ها باز هم تاکید می کنیم که این هدایا بر مبنای انتخاب خداوند، نه انتخاب ما، توزیع می شوند. اگر هر ایمان دار قرنتس، مشتاقانه خواهان یک هدیه همانند نبوّت کردن بود، خداوند آن هدیه را به آنها صرفاً چون بسیار خواهان آن بودند نمی داد، اگر او این کار را می کرد، پس چه کسی در دیگر قسمتها کلیسا خدمت می کرد؟
یک چیز کاملا روشن است، وقتی خدا فرمان انجام کاری را می دهد، توانایی انجام آن را نیز می دهد. اگر خدا برای انجام کاری (مانند شهادت دادن، عشق ورزیدن به دوست نداشتنی ها، شاگرد سازی ملت ها، و غیره) ما را فرا خوانده باشد، او ما را قادر به انجام آن می سازد. ممکن است به برخی از ایمانداران، هدیه بشارت (رساندن پیام انجیل به دیگران) داده نشود، اما خدا همه مسیحیان را به بشارت دادن و شاگرد سازی فرمان می‌دهد (متی فصل ۲۸ آیه های ۱۸ تا ۲۰؛ اعمال رسولان فصل ۱ آیه ۸). همه ما، بدون توجه به اینکه آیا “هدیه بشارت دادن” را داشته باشیم یا نه، فراخوانده شده ایم تا بشارت دهیم. یک مسیحی مصمم، که برای یادگیری کلام و توسعه مهارت خود در تعلیم دادن، تلاش میکند ممکن است از کسی که هدیه معنوی “آموزش دادن” را دارد، اما آن را نادیده می گیرد، معلم بهتری شود.
آیا وقتی که ما مسیح را دریافت می‌کنیم، هدایای معنوی به ما داده می شوند؟ و یا در هنگامی که مسیر ایمانی خود را در عیسی مسیح طی می کنیم، بوجود می آیند و پرورش می یابند؟ پاسخ هر دو مورد است. به طور معمول، هدایای معنوی در هنگام نجات داده می شود، ولی باید در هنگام مراحل رشد معنوی نیز پرورش یابند و رشد کنند. آیا ممکن است یک خواسته شما توسعه یافته و به هدیه معنوی تبدیل شود؟ آیا می‌توانید خواهان هدیه معنوی خاصی باشید؟ به نظر می‌رسد که اول قرنتیان فصل ۱۲ آیه ۳۱ می گوید که امکان پذیر است: ” پس تا آنجا که می‌توانید، بکوشید که بهترین عطایا را دریافت کنید”. شما می‌توانید خواهان یک هدیه معنوی از خدا باشید و بعد از آن با اشتیاق و حرارت به دنبال توسعه آن بخش باشید. در عین حال، اگر اراده خدا بر آن نباشد، فارغ از اینکه تا چه اندازه خواهان آن باشید، آن هدیه معنوی خاص به شما داده نمی‌شود. خداوند حکیم مطلق است و می‌داند که از طریق کدام هدیه، ما برای پادشاهی او پربارتر خواهیم بود.
مهم نیست که چقدر به ما از یک هدیه و یا دیگر هدایا داده شده باشد، مهم اینست که ما برای رشد دادن مواردی که در فهرست هدایای معنوی ذکر شده است، فرا خوانده شده ایم : برای مهمان نوازی، بخشندگی، خدمت به یکدیگر ، بشارت و غیره. همچنان که از روی عشقی که به خدا داریم، جستجو گر او هستیم و او را خدمت می کنیم، و برای جلال او به تهذیب و تقویت دیگران می پردازیم، او نام خود را جلال خواهد داد، کلیسا خود را گسترش می دهد، و به ما پاداش خواهد داد (اول قرنتیان فصل ۳ آیه های ۵ تا ۸، فصل ۱۲ آیه ۳۱، فصل ۱۴ آیه ۱). خدا وعده داده است که اگر شادی خود را در او جستجو کنیم، او خواسته های قلب ما را برآورده می کند (مزامیر فصل ۳۷ آیه های ۴ تا ۵). این قطعا شامل آماده کردن ما برای خدمت به او در راهی است که هدف و رضایتمندی را نیز برای ما به ارمغان خواهد آورد.
منبع: www.gotquestions.org
