ساده ترین پاسخ به این پرسش در معنی واژه “تعمید” یافت می شود. واژه تعمید در زبان یونانی به معنای “فروبردن در آب” است. بنابراین، تعمید بوسیله پاشیدن یا ریختن آب با این معنی تناقض دارد. تعمید بوسیله پاشیدن آب در واقع به معنی “فرو بردن کسی در آب از طریق پاشیدن آب بر اوست”. تعمید بواسطه معنایی که دارد، باید عمل فرو رفتن در آب انجام شود.
تعمید پیوند و رابطه ایماندار را با مرگ، دفن، و رستاخیز مسیح به تصویر می کشد. “مگر نمی‌دانید که وقتی به مسیح ایمان آوردیم و غسل تعمید گرفتیم، جزئی از وجود پاک او شدیم و با مرگ او، طبیعت گناه‌آلود ما نیز مرد؟ پس، حال، که قدرت گناه در ما نابود شده است، چگونه می‌توانیم باز به زندگی گناه‌آلود سابق خود ادامه دهیم؟ هنگامی که مسیح مرد، طبیعت کهنۀ ما هم که گناه را دوست می‌داشت، با او در آبِ تعمید دفن شد؛ و زمانی که خدای پدر با قدرت پر جلال خود، مسیح را به زندگی بازگرداند، ما نیز در آن زندگی تازه و عالی شریک شدیم” (رومیان فصل ۶ آیه های ۳ تا ۴). عمل فرو رفتن در آب، مردن و دفن شدن با مسیح را به تصویر می کشد. عمل بیرون آمدن از آب رستاخیز مسیح را نشان می دهد. در نتیجه، تعمید از طریق فرو رفتن در آب تنها شیوه ای از تعمید است که دفن شدن با مسیح و برخاستن با او را به تصویر می کشد. تعمید از طریق پاشیدن یا ریختن آب در نتیجه آیین غیر کتاب مقدسی تعمید نوزادان مرسوم شده است.
با وجود اینکه تعمید بوسیله فرو رفتن در آب، کتاب مقدسی ترین شیوه پیوند خوردن با مسیح است، اما (برخلاف اعتقاد برخی) پیش شرط نجات نیست، بلکه عملی است که نشان دهنده فرمانبرداری از دستور مسیح و اعلام عمومی ایمان به مسیح و پیوند خوردن با او می باشد. تعمید تصویری است از این که زندگی کهنه خود را ترک کردیم و صاحب یک زندگی و خلقت نو شده ایم (دوم قرنتیان فصل ۵ آیه ۱۷). تعمید بوسیله فرو رفتن در آب، تنها شیوه ای است که کاملاً این تغییر اساسی را به تصویر می کشد.
منبع: www.gotquestions.org
