اغلب اینگونه گفته می شود که “خدا روز سبت را در باغ عدن بنیان گذاشت” و این بعلت ارتباط بین سبت و خلقت در خروج فصل ۲۰ آیه ۱۱ است. خدا در روز هفتم آفرینش استراحت کرد (پیدایش فصل ۲ آیه ۳) و این نشانه قانون سبت در آینده بود، اما در کتاب مقدس قبل از اینکه قوم اسراییل سرزمین مصر را ترک کنند، حرفی از سبت آورده نشده است. جایی در کتاب مقدس نوشته نشده است که از آدم تا موسی قانون سبت نگه داشته می شد.
کلام خدا کاملا واضح بیان می کند که نگه داشتن سبت علامت مخصوصی بین خدا و قوم اسراییل بود: “این قانون، عهدی جاودانی است و رعایت آن برای بنی‌اسرائیل نسل اندر نسل واجب است. این نشانۀ همیشگی آن عهدی است که من با بنی‌اسرائیل بسته‌ام، چون من در شش روز آسمان و زمین را آفریدم و در روز هفتم استراحت کردم” (خروج فصل ۳۱ آیه های ۱۶ تا ۱۷).
در تثنیه فصل ۵، موسی ده فرمان را برای نسل بعد تکرار می کند. در اینجا بعد از اینکه در آیات ۱۲ تا ۱۴ فرمان به نگه داشتن سبت داده می شود، موسی دلیل اینکه سبت به قوم اسرائیل داده شده را بیان می کند: “به یاد آور که در سرزمین مصر غلام بودی و من که خداوند، خدای تو هستم با قدرت و قوت عظیم خود تو را از آنجا بیرون آوردم. به این دلیل است که به تو امر می‌کنم سبت را نگه داری” (تثنیه فصل ۵ آیه ۱۵).
هدف خدا از قرار دادن سبت برای قوم اسراییل این نبود که آفرینش را بیاد داشته باشند، بلکه باید بردگی در مصر و اینکه خداوند آنها را از بردگی نجات داد را به خاطر داشته باشند. مواردی که برای نگه داشتن سبت ضروری بود به این ترتیب هستند : در روز سبت شخص نمی توانست خانه اش را ترک کند (خروج فصل ۱۶ آیه ۲۹)، نمی توانست آتش روشن کند (خروج فصل ۳۵ آیه ۳)، و نمی توانست کسی را به کار گمارد (تثنیه فصل ۵ آیه ۱۴). کسی که قانون سبت را می شکست باید کشته می شد (خروج فصل ۳۱ آیه ۱۵؛ اعداد فصل ۱۵ آیه های ۳۲ تا ۳۵).
بررسی قسمتهای مختلف عهد جدید به ما چهار نکته مهم را نشان می دهد: ۱) در عهد جدید در تمام گزارش ها، دوباره زنده شدن مسیح در روز اول هفته اتفاق افتاده است (متی فصل ۲۸ آیه های ۱، ۹، ۱۰؛ مرقس فصل ۱۶ آیه ۹؛ لوقا فصل ۲۴ آیه های ۱، ۱۳، ۱۵؛ یوحنا فصل ۲۰ آیه های ۱۹، ۲۶).
۲) از کتاب اعمال رسولان تا کتاب مکاشفه، تنها مواقعی از سبت یاد شده که پیام انجیل به یهودیان و معمولا در کنیسه ها بشارت داده شده است( اعمال رسولان فصل ها ۱۳ تا ۱۸). پولس رسول نوشت که “وقتی با یهودیان هستم، مانند خودشان رفتار می‌کنم تا به این ترتیب مایل شوند به پیام انجیل گوش فرا دهند و به مسیح ایمان آورند” (اول قرنتیان فصل ۹ آیه ۲۰). پولس به کنیسه نرفت تا با آنها معاشرت داشته باشد و قدیسین را تقدیس کند، بلکه رفت تا گمشدگان را پیدا کند. ۳) پولس رسول می گوید “از این پس پیغام خدا را به غیریهودیان خواهم رساند” (اعمال رسولان فصل ۱۸ آیه ۶)، و پس از آن سبت دیگر هرگز ذکر نشد. و ۴) و عهد جدید بعد از آن به جای اینکه توصیه به نگه داشتن سبت بکند، برعکس آن را می گوید (به جز یک استثنا که آن هم کولسیان فصل ۲ آیه ۱۶ می باشد).
با دقت بیشتر به نکته چهارم در بالا متوجه می شویم که در عهد جدید برای ایمانداران نگه داشتن روز سبت الزامی نیست، و بعلاوه نشان می دهد که ایده یکشنبه به عنوان “سبت مسیحیان” هم بر اساس کتاب مقدس نیست. همانطور که در بالا بحث کردیم، بعد از اینکه پولس تمرکزش را روی غیر یهودیان قرار داد، روز سبت یکبار ذکر شده است: “پس اجازه ندهید کسی از شما ایراد بگیرد و بگوید که چرا این را می‌خورید و یا آن را می‌نوشید؛ یا چرا فلان عید مذهبی یا ماه جدید را جشن نمی‌گیرید؛ و یا چرا در روز مقدس شنبه کار می‌کنید. تمام اینها احکامی موقتی بودند که با آمدن مسیح از اعتبار افتادند. آنها فقط سایه‌ای از آن «واقعیت» بودند که قرار بود بیاید، و آن واقعیت، خود مسیح است” ( کولسیان فصل ۲ آیه های ۱۶ تا ۱۷). سبت یهودیان بر روی صلیب منسوخ شد. جایی که مسیح ” سند محکومیت شما را که حاکی از نااطاعتی شما بود، از بین برد. خدا نامۀ اعمالتان را بر صلیب مسیح میخکوب کرد و همه گناهانتان را به حساب او گذاشت” (کولسیان فصل ۲ آیه ۱۴).
این مطلب بیش از یکبار در عهد جدید تکرار شده است: “بعضی نیز تصور می‌کنند که مسیحیان باید روزهای مقدس یهودیان را به عنوان روزهای مخصوص عبادت خدا نگه دارند اما بعضی دیگر چنین کاری را بیهوده می‌دانند و معتقدند که همۀ روزها بطور یکسان از آن خدا هستند. درمورد اینگونه مسایل، هرکس باید برای خودش تصمیم بگیرد. آنانی که در روزهای مخصوصی خدا را عبادت می‌کنند، کار خوبی می‌کنند چون به این وسیله به خدا احترام می‌گذارند. آنانی هم که فرقی بین روزها قائل نمی‌شوند، کار خوبی می‌کنند چون کارشان برای خشنودی خداوند است” (رومیان فصل ۱۴ آیه های ۵ تا ۶). “اما اکنون که خدای واقعی را یافته‌اید، یا بهتر بگویم خدا شما را یافته است، چرا باز می‌خواهید بندۀ آن اصول ضعیف و بی‌فایدۀ مذهب باشید تا با انجام آنها به آسمان راه یابید؟ آیا فکر می‌کنید با انجام تشریفات مذهبی در روزها و ماه‌ها و فصلها و سالهای مخصوص، می‌توانید مقبول خدا واقع شوید؟ ” (غلاطیان فصل ۴ آیه های ۹ تا ۱۰).
اما بعضی می گویند که بنا بر دستور کنستانتین در ۳۲۱ میلادی روز سبت را از شنبه به یکشنبه تغییر کرد. در چه روزی کلیسای اولیه برای پرستش دور هم جمع می شدند؟ کلام خدا هرگز جمع شدن ایمانداران را برای پرستش در روز سبت (شنبه) ذکر نمی کند. بهرحال، قسمتهای واضحی از کلام وجود دارد که روز اول هفته را ذکر می کند. برای مثال، اعمال رسولان فصل ۲۰ آیه ۷ می گوید که ” یکشنبه برای مراسم شام مقدس دور هم جمع شدیم و پولس برای ما موعظه می‌کرد؛ و چون روز بعد می‌خواست از آن شهر برود، تا نیمه‌های شب صحبت کرد”. در اول قرنتیان فصل ۱۶ آیه ۲ پولس از ایمانداران قرنتس درخواست می کند که ” در نخستین روز هر هفته یعنی یکشنبه، هر یک از شما به نسبت درآمدی که داشته‌اید، مبلغی را برای این کار کنار بگذارید”. از آنجایی که پولس این هدیه را در دوم قرنتیان فصل ۹ آیه ۱۲ بعنوان خدمت معرفی می کند، بنابراین جمع آوری این هدایا می بایست با تجمع مسیحیان برای پرستش در یکشنبه مربوط باشد. از نظر تاریخی یکشنبه، نه شنبه، روز جمع شدن مسیحیان در کلیسا بود، و این رسم به قرن اول مسیحیت بر می گردد.
سبت به قوم اسراییل داده شد، نه به کلیسا. سبت هنوز شنبه است، نه یکشنبه، و هیچ وقت عوض نشده است. اما سبت قسمتی از قوانین عهد قدیم است، و مسیحیان در بند قوانین شریعت قرار ندارند (غلاطیان فصل ۴ آیه های ۱ تا ۲۶؛ رومیان فصل ۶ آیه ۱۴). نگه داشتن سبت از مسیحیان خواسته نشده –چه شنبه و چه یکشنبه. ما اولین روز هفته، یکشنبه، روز خداوند (مکاشفه فصل ۱ آیه ۱۰) خلقت تازه را با مسیح بعنوان سرور قیام کرده خود جشن می گیرد. ما مجبور نیستیم سبت عهد موسی را نگه داریم، اما آزادیم که عیسی قیام کرده را خدمت کنیم. پولس رسول گفت که هر شخص مسیحی باید خودش تصمیم بگیرد که استراحت سبت را نگه دارد یا نه، “بعضی نیز تصور می‌کنند که مسیحیان باید روزهای مقدس یهودیان را به عنوان روزهای مخصوص عبادت خدا نگه دارند اما بعضی دیگر چنین کاری را بیهوده می‌دانند و معتقدند که همۀ روزها بطور یکسان از آن خدا هستند. درمورد اینگونه مسایل، هرکس باید برای خودش تصمیم بگیرد” (رومیان فصل ۱۴ آیه ۵). ما باید هر روز خدا را پرستش کنیم، نه فقط شنبه یا یکشنبه.
منبع: www.gotquestions.org
