غول پیکران یا نفیلیم ها (“رانده شده ها”) فرزندان روابط جنسی میان پسران خدا و دختران آدمیان در پیدایش فصل ۶ آیه های ۱ تا ۴ بودند. درباره هویت “پسران خدا” جای بحث زیادی وجود دارد. عقیده ما این است که “پسران خدا” فرشتگان رانده شده (دیوها) بودند که با زنان بشری جفت گیری کردند یا مردان بشری را تسخیر کردند و آنگاه با زنان بشری رابطه جنسی برقرار کردند. این پیوندها منجر به فرزندانی به نام غول پیکران (نفیلیم ها) شد که “پهلوانانی از روزگار کهن و مردانی نام آور بودند” (پیدایش فصل ۶ آیه ۴).
چرا دیوها باید دست به چنین کارهایی می زدند؟ کتاب مقدس پاسخ صریحی به ما نمی دهد. دیوها، موجوداتی بد و پیچیده هستند و از اینرو هیچ چیز آنان نباید ما را متعجب سازد. یک گمانه زنی این است که دیوها سعی در آلوده کردن نژاد انسان داشتند تا از آمدن مسیح جلوگیری کنند. خدا وعده داده بود که مسیح روزی می آید و سر مار یعنی شیطان را می کوبد (پیدایش فصل ۳ آیه ۱۵). ارواح شیطانی در پیدایش فصل ۶ احتمالاً سعی داشتند جلوی کوبیدن شدن سر مار را بگیرند و متولد شدن “ذریتی بی گناه از زن” را غیر ممکن کنند. دوباره می گوییم که این پاسخ صریح کتاب مقدسی نیست، بلکه از لحاظ کتاب مقدسی محتمل است.
غول پیکران (نفیلیم ها) چیستند؟ بنابر افسانه های عبری و دیگر افسانه ها (کتاب خنوخ و دیگر نوشته های غیر کتاب مقدسی)، آنها نسلی از غول پیکران و پهلوانان بودند که شرارتهای بزرگی مرتکب می شدند. قدرت و جثه بزرگشان احتمالا از آمیزه “DNA” دیوها با ژن انسانها ناشی شده بود. بر اساس فیلم نوح، با درخشش راسل کرو، غول پیکران فرشتگان رانده شده بودند که در صخره پوشانده شده بودند. تمام آنچه که کتاب مقدس مستقیماً درباره آنان می گوید این است که آنها “پهلوانان روزگار کهن و مردان نام آور بودند” (پیدایش فصل ۶ آیه ۴). آنها موجود فضایی، فرشته، “تماشاچی و ناظر”، یا هیولاهای صخره ای نبودند؛ آنها موجوداتی جسمانی و واقعی بودند که از پیوند پسران خدا و دختران آدمیان بوجود آمدند (پیدایش فصل ۶ آیه های ۱ تا ۴).
چه بر سر غول پیکران (نفیلیم ها) آمد؟ غول پیکران یکی از دلایل اصلی برای طوفان بزرگ زمان نوح بود. فوراً پس از اشاره به غول پیکران، کلام خدا می گوید، ” هنگامی که خداوند دید مردم غرق در گناهند و دایماً بسوی زشتی‌ها و پلیدی‌ها می‌روند، از آفرینش انسان متأسف و محزون شد پس خداوند فرمود: من انسانی را که آفریده‌ام از روی زمین محو می‌کنم. حتی حیوانات و خزندگان و پرندگان را نیز از بین می‌برم، زیرا از آفریدن آنها متأسف شدم” (پیدایش فصل ۶ آیه های ۵ تا ۷). خدا اقدام به جاری کردن سیل در تمام زمین کرد، و هر کس و هر چیزی را به جز نوح، خانواده اش و جانوران داخل کشتی نابود کرد. تمام موجودات دیگر از جمله غول پیکران (نفیلیم ها) هلاک شدند (پیدایش فصل ۶ آیه های ۱۱ تا ۲۲).
آیا غول پیکران (نفیلیم ها) پس از طوفان وجود داشتند؟ پیدایش فصل ۶ آیه ۴ به ما می گوید که ” پس از آنکه پسران خدا و دختران انسانها باهم وصلت نمودند، مردانی غول‌آسا از آنان به وجود آمدند “. به نظر می رسد که دیوها گناهشان را دوباره در یک زمانی پس از طوفان تکرار کردند. اما احتمالاً در وسعت بسیار کمتری نسبت به قبل اتفاق افتاد. هنگامی که قوم اسرائیل از سرزمین کنعان جاسوسی کردند، به موسی گزارش دادند: “ما در آنجا عناقی‌ها را دیدیم که از نسل مردمان غول پیکر قدیم‌اند. چنان قد بلندی داشتند که ما در برابرشان همچون ملخ بودیم ” (اعداد فصل ۱۳ آیه ۳۳). این آیه نمی گوید که غول پیکران (نفیلیم ها) واقعاً آنجا بودند، فقط اینکه جاسوسان فکر کردند که غول پیکران (نفیلیم ها) را دیدند. این احتمال بیشتر است که جاسوسان شاهد مردمان خیلی بزرگی در کنعان بودند و از ترس باور کردند که آنها نفیلیم ها هستند. یا امکان دارد که شیاطین پس از طوفان دوباره با دختران آدمیان جفت گیری کرده باشند و نفیلیم ها دیگری را تولید کردند. حتی امکان دارد که برخی از خصیصه های غول پیکران (نفیلیم ها) از طریق انتقال موروثی از یکی از عروسان نوح ادامه یافته باشد. موضوع هر چه باشد، این “غول پیکران” توسط اسرائیلی ها در هنگام حمله به کنعان (یوشع فصل ۱۱ آیه های ۲۱ تا ۲۲) و بعد از آن نابود شدند (تثنیه فصل ۳ آیه ۱۱؛ اول سموئیل فصل ۱۷).
چه چیزی مانع از این شده که دیوها (ارواح پلید) دیگر امروزه غول پیکران (نفیلیم ها) را تولید نکنند؟ به نظر می رسد که خدا با جداسازی تمام دیوهایی که مرتکب چنین عملی شدند، جفت گیری دیوها با آدمیان را متوقف کرده است. یهودا آیه ۶ به ما می گوید که “خدا فرشتگانی را که زمانی پاک و مقدس بودند، ولی خود را به گناه آلوده ساختند، در تاریکی مطلق محبوس فرموده تا روز داوری فرا برسد”. بدیهی است که تمام دیوها (ارواح پلید) امروزه در “زندان” نیستند، پس باید گروهی ازآنها باشند که علاوه بر گناه اولیه و بعد از آن مرتکب گناه شدیدی شده باشند. احتمالاً دیوهایی (ارواح پلید) که با دختران آدمیان جفت گیری آنهایی هستند که “به زنجیرهای ابدی کشیده شده اند” که از ارتکاب دیوهای (ارواح پلید) دیگر به چنین گناهی جلوگیری می کند.
