خروج Exodus
کتاب خروج دومین کتاب از مجموعه کتابهای تورات و از ۴۰ فصل و ۱۲۱۳ آیه تشکیل شده است. واژۀ ”خروج‟ به مفهوم ”خارج شدن‟ یا ”عزیمت‟ است. کتاب خروج شرح حال ”عزیمت‟ و رهایی قوم اسرائیل از اسارت در مصر است. اسرائیلیها همچنان که در طی مدت چهارصد سال از نظر جمعیت رو به افزایش بودند، همانطور نیز آزار و اذیت آنها از طرف پادشاهان مصر رو به افزایش بود. اما خداوند اسرائیلیها را بیاد آورد، و خادم خود موسی را فرستاد تا آنها را نجات داده و به طرف سرزمینی هدایت کند که خداوند وعده آنرا به آنها داده بود.
نویسنده
کتاب خروج همانا ادامه کتاب پیدایش است؛ و این کتاب یک بخش از پنج کتاب نخست عهد قدیم ”پنتاتوک‟ یا تورات میباشد که بوسیله موسی نوشته شده است. موسی کتاب خروج را در هنگامی نوشت که قوم اسرائیل در حال سفر چهل ساله خود به ”سرزمین موعود‟ کنعان بود.
خروج توصیف تاریخی ترک قوم اسرائیل از مصر پس از یک اسارت طولانی مدت است. این کتاب پوشش دهنده یک زیر مجموعه الهیاتی از مکشوف نمودن نام خدا، صفات او، فدیه و شریعت او، و در نهایت چگونگی پرستش اوست.
زمان خروج
خروج اسرائیلیها از مصر در سال ۱۴۴۶ قبل از میلاد رخ داد. این تاریخ بر اساس کتاب اول پادشاهان ۶: ۱، محاسبه شده است، بر طبق این آیه، خروج چهارصد و هشتاد سال قبل از سال چهارم سلطنت سلیمان که ۹۶۶ قبل از میلاد است به وقوع پیوسته است. رویدادهای تاریخی در این کتاب به ترتیب زمان رخداد هستند و شامل حال یک مدت زمان هشتاد ساله میشود و شروع آن مدت زمان کوتاهی قبل از تولد موسی در حدود سال ۱۵۲۶ قبل از میلاد و پایان آن رویدادی است که در کوه سینا در سال ۱۴۴۶ قبل از میلاد رخ می‌دهد.
کاربرد
بنیاد و شالوده کتاب پیدایش و خروج سبب وسعت درک بیشتر ما از ذات و صفات خداوند میشود. کتاب خروج نشان دهنده سه مفهوم مهم الهیاتی از قبیل فدیه، شریعت، و پرستش است. مفهوم عهد و ارتباط مابین خدا و انسان نیز در کوه سینا تنظیم و شرح داده میشود.
منبع: رازگاه
