بر اساس گزارشهای رسیده دادگاه انقلاب اسلامی، رای بدوی نوکیش مسیحی “امیرسامان دشتی” را صادر کرده است.
با حکم دادگاه انقلاب “امیرسامان دشتی” نوکیش مسیحی به اتهام فعالیت های مسیحی به چهار ماه حبس تعزیری محکوم شده است.
دادگاه این نوکیش مسیحی روز دوشنبه ۱۸ ژوئن (۲۸ خرداد ۱۳۹۷) به ریاست قاضی احمدزاده برگزار شد و حکم او چهارشنبه ۱۱ جولای (۲۰ تیر) صادر شده است.
پنجم شهریور سال ۱۳۹۵، نیروی انتظامی به باغی در فیروزکوه حوالی تهران هجوم برد و گزارش شد که ۱۷ تن از شهروندان مسیحی که در آن مکان حضور داشتند بازداشت شدند. که از این بین برای ”رامئیل بت تمرز”، ”امین افشارنادری”، “هادی عسکری” و “امیرسامان دشتی” و یکی دیگر از نوکیشان مسیحی، پرونده تشکیل شد.
دادگاه امیرسامان دشتی و رامئیل بت تمرز (پسر کشیش ویکتور) همزمان برگزار شد که برای این دو تن چهار ماه حکم حبس صادر شد.
نوکیش مسیحی ” امیرسامان دشتی پس از بازداشت” مدت ۷۶ روز را در اوین، در بند امنیتی ۲۰۹ بدون تفهیم اتهام در بازداشت به سر برد. تا اینکه در نهایت با قرار وثیقه ۲۰۰ میلیون تومانی بطور موقت آزاد شد.
طبق گزارش منابع آگاه به «محبت نیوز» حکم چهار ماه حبس این نوکیش مسیحی قطعی نبوده و قرار است تا دادگاه تجدید نظر برای وی تشکیل شود.
“امیر سامان دشتی” نسبت به بقیه همپروندهایهای خود شرایط متفاوتی داشت از جمله اینکه یک ماه بیشتر در زندان بود و وثیقه اش برای آزادی موقت ۱۰۰ میلیون بیشتر از بقیه بود که حاکی از تصمیم سلیقهای قاضی دارد.
همچنین گزارش های دیگر حاکی از آن است که تعداد بازداشتیهای ماجرای باغ فیروزکوه ۱۵ نفر بود که برای هفت نفر از آنها پرونده تشکیل شد. از این هفت نفر دو نفر خانم بودند که یکی از آنها همسر “امیرسامان دشتی” بود که به دستور مقام‌های قضایی فیروزکوه تنها پرونده آن پنج نفر به دادسرای اوین ارسال شد.
همچنین در گزارشهای قبلی آمده بود که نیروی انتظامی به باغ فیروزکوه وارد شده اما به نقل از منابع آگاه نیروهای اطلاعات یا لباس شخصی آنها را بازداشت کردند.
در سالهای گذشته برخلاف وعده هایی که حسن روحانی برای بهبود وضعیت اقلیت های دینی داد، نه تنها وضعیت بهبودی نیافته بلکه فشار بر آنها بیشتر نیز شده است. آمار بازداشتی ها و بازجویی ها بیشتر شده و بسیاری از نوکیشان مسیحی مجبور به ترک ایران شدند.
به عبارتی دیگر بررسی کارنامه جمهوری اسلامی در طی سالهای گذشته در برخورد با مسیحیان نشان می‌دهد که «مسیحیت ستیزی سازمان یافته» شاخص اصلی برخورد حکومت ایران با مسیحیان در طی سالهای پس از انقلاب اسلامی بوده است.
