رساله افسسیان
کتاب افسسیان یکی دیگر از نامه‌های پولس رسول به ایمانداران است و در کل از ۶ فصل و ۱۵۵ آیه تشکیل شده و برخلاف نامه‌های دیگری که پولس نوشته است هیچ خطا یا بدعت خاصی را مورد خطاب قرار نمی‌دهد. پولس این نامه را برای گسترش افق دید خوانندگان خود نوشته تا به طوری که آنها امکان درک بهتری از ابعاد اهداف و فیض خدا داشته و از اینرو به شناخت بهتری از اهداف عالی خدا برای کلیسا نائل شوند. اگر چه افسسیان یک نامه اصیل است، در عین حال شبیه یک موعظه یا حتی یک خدمت مسیحی همراه با دعا و حمد و ثنا می‌باشد. در این رساله، فضای آرامش، تفکر، پرستش و سلامتی حکمفرماست.
افسسیان تصویری از یک کلیسای دلخواه و مطلوب مسیحی به همراه چگونه بودن رفتار مسیحیان را به تصویر کشیده و یک رساله آموزشی با توصیه‌های عملی، و همراه با تشویق ارائه می‌دهد.
نویسنده
رساله به افسسیان از بعضی جهات دارای ویژگی‌های خاص نوشته‌های پولس است: سلام آغازین، شکرگزاری، بسط آموزه و به دنبال آن، کاربرد آن آموزه به عنوان وظیفه ما، و درود‌های پایانی. تا آنجا که به شواهد خارجی مربوط می‌شود افسسیان یک رساله معتبر پولسی است و این مورد قوی و محکمی است. مستندات موجود شامل این حقیقت می‌شود که نویسنده دوبار می‌گوید که او پولس است. (۱: ۱ ؛ ۳: ۱) و سبک نگارش افسسیان چنانچه نشان می دهد مخصوص پولس است. همانند کولسیان، فیلیپیان و فیلیمون، افسسیان نیز یکی از نامه¬های زندان نامگذاری شده و به زندان نیز در آن اشاره شده است (۳: ۱؛ ۴: ۱) اگر چه بعضی معتقدند که این حبس دو ساله پولس در زندان قیصریه بوده است یا حتی برخی معتقد هستند که پولس در هنگام نوشتن افسسیان در زندان نبوده است. اکثر شواهد به نظر بر نظریه زندانی شدن اول پولس در روم می‌باشد (در حدود ۶۰ میلادی).
زمینه
پولس رسول این رساله را به کلیساهای نواحی افسس نوشت (اعمال فصل ۱۹) تا وسعت طرح ابدی خدا برای همه بشریت و بطور یکسان برای همه، چه برای یهودیان و چه غیر یهودیان را به نمایش بگذارد. این رمز و راز خداست، که برای سالیان متمادی مخفی بوده و اینک در عیسی مسیح پدیدار شده است. سه فصل اول بر این اساس قرار دارد که مسیحیان باید به جلال پر شکوه فیض خدا که در مسیح آشکار شده است ایمان داشته باشند. گناهکاران که در گناه مرده‌اند، ”محض فیض …. و بوسیله ایمان“ حیات تازه یافته و صاحب نجات ابدی خواهند شد (۲: ۸). سه فصل آخر توضیح دهنده مفاهیم فیض خدا برای کلیسا، برای افراد، و برای خانواده‌ها می‌باشد. این بخش دوم با فرمان ایستادگی در برابر شیطان بوسیله پوشیدن زره خدا به اوج خود می‌رسد.
پولس این رساله را در حدود سال ۶۰ پس از میلاد و احتمالا هنگامی که در زندان روم بود نوشته است.
تاریخچه
پولس برای مدت کوتاهی پس از پایان سفر دوم بشارتی خود، و بیش از دو سال پس از سفر سوم بشارتی خود، شروع به خدمت در کلیسای افسس نمود (اعمال ۱۸: ۱۹-۲۱؛ ۱۹: ۱-۴۱). او در طول زمان اقامت خود در این شهر که معبد معروف به الهه یونانی آرتمیس نیز در آن قرار دارد، افراد بسیاری را دید که به عیسی مسیح ایمان آورده‌اند و افراد بسیار دیگری را نیز دید که مخالف موعظه او در کنیسه‌ها و خانه‌ها بودند. کسب و کار شخصی به نام دیمتریوس که سازنده مجسمه‌های نقره‌ای آرتمیس بود بشدت کاهش پیدا کرده بود چرا که مردم روز به روز بیشتر به مسیحیت گرایش پیدا می‌کردند. مردم متعاقب آن دست به شورش زدند که منجر به ترک شهر توسط پولس شد. اما این واقعه تنها پس از آن اتفاق افتاد که پولس باعث ایجاد ثبات و رشد جامعه مسیحی در افسس شده بود. پولس نامه به افسسیان را چیزی در حدود سال ۶۰-۶۱ پس از میلاد نوشت؛ نامه به کولسیان، فیلیپیان و فیلیمون را نیز در حدود همان زمان نوشت، او هر سه نامه را به دست تیخیکس و به همراه با انیسیمس ارسال کرد. در طول این زمان پولس در اولین زندان خود در روم بود.
کاربرد
دوم قرنتیان و غلاطیان را مستندات زندگی خود پولس و یا زندگی دریافت کنندگان نامه‌هایش فرا گرفته است؛ از طرف دیگر افسسیان در مقابل این طیف، به عنوان یکی از نامه‌های رسمی پولس خودنمایی می‌کند. در حالی که غلاطیان دستورالعمل ویژه برای آن گروه از کلیساها ارائه می‌دهد که مورد تاخت و تاز شریعت قرار گرفته‌اند، افسسیان به موضوعات ریشه‌ای در خصوص مفهوم ایمان و عمل در زندگی مسیحیان می‌پردازد و این خارج از وابستگی به هر گونه مشکل یا ویژگی خاص در هر جماعت مسیحی است
منبع: رازگاه
