کتاب فیلیپیان یکی دیگر از نامه‌های پولس رسول به ایمانداران است و در کل از ۴ فصل و ۱۰۴ آیه تشکیل شده و شادی از ایمان به مسیح، موضع غالب در سراسر این رساله است و ما بارها شاهد واژه خوش بودن و شاد بودن در این نامه هستیم.هدف اصلی پولس در نوشتن این نامه برای تشکر از فیلیپیان برای هدیه‌ای بود که برای او به رم فرستاده بودند آن هم در زمانی که پولس بطور موقت در بازداشتگاه روم بود. با این حال، او با استفاده از این مناسبت به موارد و موضوعات دیگر مورد نظر خود پرداخته است:
۱ – گزارشی مبتنی بر شرایط و وضعیت خود ارائه دهد.
۲ – فیلیپیان را تشویق به ایستادگی در برابر آزار و اذیت کند.
۳ – بدون در نظر گرفتن هر شرایط و هر وضعیتی، همواره شاد باشند.
۴ – آنها را تشویق و ترغیب به تواضع و وحدت کند.
نویسنده
احتمالا رساله فیلیپیان آخرین رساله از چهار رساله‌ای است که پولس در نزدیکی پایان زندان خود در روم و به احتمال زیاد در سال ۶۱ و یا ۶۲ پس از میلاد نوشته است. پولس هر سه رساله دیگر را که شامل کولسیان، افسسیان و فیلیمون می‌شد را به دست تیخیکس ارسال کرد زیرا هر سه شهر تقریبا در فاصله کوتاهی از یکدیگر قرار داشتند؛ اما نامه به فیلیپی را توسط اپفردتس ارسال کرد که هدایای کلیسای فیلیپی را با خود به روم آورده بود (۲: ۲۵؛ ۴: ۱۸). اما اپفردتس در طی اقامت خود در روم به شدت بیمار شد که نتوانست به موقع به شهر و خانه خود باز گردد و از اینرو نامه به فیلیپیان نیز با تاخیر روبرو شد.(۲: ۲۶-۲۷).
از آنجا که اکثر محققین، پولس را بدون هیچ شک و تردیدی نویسنده فیلیپیان می¬دانند ما صرفا مستنداتی را برای تکمیل آن عنوان می‌کنیم. بعضی محققین بر این باور هستند که نامه به فیلیپیان ترکیبی از دو نامه هستند یا حداقّل اینکه متن غلام شدن پسر خدا (۲: ۵-۱۱) به آن اضافه شده است. اما هیچ نسخه دست نویس یا هیچ گونه مدرک تاریخی برای اثبات این فرضیات وجود ندارد. خارج از اشاره واضح و روشن به نویسنده بودن پولس درآیه ۱ :۱ ، سبک کلی و کلمات به کار رفته در رساله با روش نگارش پولس کاملا همخوانی دارد. شاید هیچ کدام از رسالات پولس تا این اندازه در خود نشانه¬های اصالت را به عنوان نامه پولس نداشته باشند. سادگی، ظرافت احساسی و بیان بی پرده و روشن قلبی که در این رساله وجود دارد نمی¬تواند متعلق به شخص دیگری باشد.
زمینه
یک روز حیاتی در تاریخ ماموریت‌های مسیحی، زمانی بود که پولس در سفر دوم بشارتی خود به تروآس آمد. تروآس در شمال غربی آسیای صغیر و در طول بخش یونانی دریای اژه واقع شده بود. یک شب، رویایی از یک مرد اهل مکادونیه به پولس ظاهر شد که میگفت به مکادونیه بیا و به ما کمک کن (اعمال ۱۶: ۹). پولس فوراً آماده شده به همراه تیموتائوس، لوقا و سیلاس با کشتی به مکادونیه حرکت کرد. ایشان در ابتدا پای خود را بر خاک اروپا در نیاپولیس نهادند و سپس سفر زمینی خود را به فیلیپی آغاز کردند .پولس رسول رساله فیلیپیان را مانند غلاطیان و کولسیان بر اساس پاسخ به یک بحران به رشته تحریر درنیاورد، بلکه در عوض او این نامه را برای ابراز قدردانی و محبت خود به ایمانداران فیلیپی نوشت. کلیسای فیلیپی بیش از هر کلیسای دیگری برای حمایت مالی از خدمت پولس به جمع آوری و ارسال هدایا اقدام کرده بودند (۴: ۱۵-۱۸). محبت پولس برای این ایمانداران در سراسر این نامه روشن است و علاوه بر آن، او آنها را تشویق به زندگی در ایمان با شادی و وحدت می‌کند .
تاریخچه
پولس خدمت در فیلیپی را در دومین سفر بشارتی خود آغاز کرد و حدود سه ماه را در این شهر گذراند. خدمت در فیلیپی سبب شد تا سفر پولس به مقدونیه فراهم شود که در نتیجه رؤیایی بود که او در شهر تروآس دید، شهری که درست در کنار و گوشه شمال شرقی دریای اژه قرار داشته و همسایه نزدیک فیلیپی است (اعمال ۱۶: ۹-۱۲). پولس در طی اولین اقامت خود در فیلیپی، سبب شد تا گروهی از مردم به عیسی مسیح ایمان آورده و هسته اولیه جماعت ایمانداران را در شهر شکل دهند؛ البته پولس بعدها در سومین سفر بشارتی خود، دوباره برای مدت کوتاهی در تروآس اقامت کرد. در میان ایمانداران فیلیپی یک زن فروشنده به نام لیدیا بود که درب خانه خود را بر روی پولس و سایر همکارانش باز کرد، او اولین زن در قاره اروپا بود که توبه کرد و ایمان مسیحی را پذیرفت؛ همچنین زندانبان شهر نیز یکی دیگر از این ایمانداران بود که زمانی که پولس در زندان بود و زلزله‌ای بوقوع پیوست به مسیح ایمان آورد (اعمال ۱۶: ۲۲-۳۴).
منبع: رازگاه
