در مورد تاریخچه ی این کلیسا گفته میشه که تا قرن ۴ میلادی یعنی تا قبل از این که مسیحیت وارد گرجستان بشه درست همان زمانی که مردم گرجستان در جهل و بت پرستی بودند ، مردم محلی منطقه این صخره را نمادی از خدا می دانستند و بر این باورد بودند خدا از روی این صخره دنیا را اداره می کند . اما بعد از اینکه مسیحیت به گرجستان آمد و مردم به این ایمان آوردند که این صخره نمادی از زندگی است . در مورد این که چه کسانی این کلیسا را ساخته اند هم گفته میشه که بین قرن ۶ – ۸ توسط مسیحیان در بالای یک صخره بلند ساخته شد تا از آن جا به دعا و نیایش با خدا بپردازند .
امروز این کلیسا برای محلی ها نماد زندگیه و معتقدند که برخی قطعه های صلیب اصلی مسیح اونجاست
یه راهب۵۹ ساله به اسم ماکسیم، بیست ساله که اونجا زندگی میکنه و فقط هفته ای دوبار برای دیدن مریداش پایین میاد، با اونا صحبت میکنه مراسم دعا برگزار میکنه و دوباره بالا میره
دوستان ماکسیم هر روز از طریق کابل غذا رو بالا میفرستن و مایحتاج ضروری زندگی رو براش تهیه میکنن. سالهای اول زندگی ماکسیم اون بالا با کمترین امکانات ممکن می گذشته اما کم کم وسیله های ضروری رو با کمک دوستانش و دیگر راهب ها بالا میبره، الان امکانات این کلیسا خیلی بهتر از قبل شده
هر پایین اومدن و بالا رفتن از نرده ۱۳۱ فوتی، ۲۰ دقیقه طول میکشه . ماکسیم درباره داستان زندگی خودش اینجوری میگه که: تو جوونی آدم خلافکاری بودم همیشه مست بودم و مواد می فروختم تا اینکه چند سالی زندان موندم ولی وقتی آزاد شدم تصمیم گرفتم زندگی متفاوتی داشته باشم… خلاصه اینکه در تکاپوی تغییر بالاخره تصمیم شو میگیره ! به گفته خودش در دوره جاهلیتش 😉 همیشه نسبت به این کلیسا حس خوبی داشته و در تصوراتش راجب کسایی که این بالا زندگی میکردن حس آرامش و احترام میگرفته. سرانجام سال ۱۹۹۳تصمیم میگره بره بالا ی صخره و راهب بشه تا آرامشی که می خواهد رو پیدا کنه. دو سال اول زندگی در خرابه های اونجا با امکانات اندک به سختی می گذره تا اینکه با کمک کلیساهای اطراف ساختمان بازسازی میشه و امکانات اولیه زندگی رو فراهم می کنند.
۱۵۱[
