کلمه پناهنده و پناهگاه در کتاب مقدس بسیار آمده است. در کتاب اعداد ، خداوند به موسی دستور ساخت شهرهایی را می دهد که به شهر های ملجا ( پناهگاه )معروف بودند تا افرادی که به هر دلیل غیر عمد آدم کشته و یا دچار ترس از دست دادن جان خود بودند به آن شهر ها فرار کنند و نجات پیدا کنند.
در کلام خدا داود بارها خداوند را دژ مستحکم و پناهگاه و ملجای خود توصیف می کند. یعنی خود خداوند شهر و نجات دهنده من است که مرد عادل می تواند در آن آرام بگیرد.
افراد زیادی در عهد عتیق مثل خیلی از عزیزان امروز پناهنده بودند.
ابراهیم پس از بروز قحطی در سرزمین موعود، به مصر پناه برد.
یعقوب نیز، نزد دایی خود پناهنده
شد.
قوم کوچک اسرائیل به خاطر قحطی به مصر در زمان یوسف پناهنده شد.
موسی ، بزرگ مرد قوم خدا ، خود به نوعی پناهنده بود. او بعد از قتل یک فرد مصری به بیابان فرار کرد و تا ۴۰ سال به مصر برنگشت.
و داود از ترس جان خود بارها فرار کرد و نزد کشورهای همسایه تا ماهها و سال ها پناهنده شد.
و در عهد جدید خداوند ما عیسی مسیح (یوسف و مریم ، عیسی طفل را برداشتند و به مصر فرار کردند)، نیز از ترس هیرودیس سال ها در مصر پناهنده بودند و بعد از فوت هیرودیس به ناصره بازگشتند.
زندگی پناهندگان سخت می باشد. دور از وطن و کشور غریب، انتظار و سختی گذر زمان و محیط و زبان تازه، دلتنگی ،فقر و ترس از آینده، و خیلی موارد دیگر می تواند زندگی یک مهاجر یا پناهنده را تحت تاثیر خود قرار دهد ولی خداوند در تمام موارد کتاب مقدسی که ذکر شد، هدف عالی برای پناهندگان داشت و آنها را حفظ کرد و پس از گذشت زمان، همه مجدد به کشورهای خود برگشته و خدمت عظیمی را شروع نموده اند
بیایید باهم امروز خدا را شکر کنیم و از اینکه او ملجا و پناهگاه ما است او را بپرستیم و بدانیم او برای ما بهترین ها را در پس تمام مشکلات زندگی پناهجویی و پناهندگی در نظر گرفته است. زندگی در شرایط پناهندگی سخت ولی موقتی است و راه را برای برکات عظیم در زندگی مان مهیا می سازد.
