قسمت پنجم
اتفاق سوم: در ۷۲۱ قبل از میلاد هنگامیکه آشوریان به اسرائیل حمله کرده و به زبانهای بیگانه حرف زدند. اشعیا ۲۸
آنگاه که پولس در اول قرنتیان ۱۴ : ۲۱-۲۲ هدف از عطیه زبانها را توضیح می دهد به اشعیا ۲۸۸ : ۱۱ اشاره می کند و می گوید که زبانها به نشانه خشم خداوند نسبت به اسرائیلی ها که ایمان نمی آوردند فرستاده شد. “اما نخواستند که بشنوند.” ( اشعیا ۲۸: ۱۲ )
در اشعیا ۲۸ : ۹۹ بنی اسرائیل اظهار می کردند که تعالیم اشعیا نه متناسب با آگاهی و سواد آنان بلکه مناسب کودکان شیرخواره است. آنان پیام خداوند از سوی پیامبران و روش تعالیم آنها را نپذیرفتند. خداوند این نافرمانی آنان را به روش خود ایشان پاسخ داد (اشعیا۲۸: ۹-۱۰). وعده تصرف سرزمین آنان با زبانهای بیگانه را در اشعیا ۲۸ : ۱۱ اعلام داشت. “زیرا که با لبهای الکن و زبان غریب با این قوم تکلّم خواهد نمود.”
خداوند اولین بار توسط زبان ساده و گویای اشعیا با آنان سخن گفت ولی آنها نپذیرفتند و به آن اهمیت ندادند. اکنون خداوند با آنان توسط امت دیگر و زبانی بیگانه سخن خواهد گفت. زبان آشوری بسیار ابتدائی تر از زبان عبری بود و تنها سه حرف صدا دار آ، ای، یو داشت. اسرائیلیان با زبان آشوری هنگامیکه آشوریان بسیاری از شهرهای آنان را ویران کردند آشنا شدند ( ۷۱۰ – ۷۲۰ قبل از میلاد ). به سیر اتفاقات پیشین در این مکان توجه کنید:
1. خداوند پیامی برای مردمان داشت. ( اشعیا ۲۸ : ۱و ۱۲ )
2. مردمان از گوش دادن به فرامین خداوند سر باز زدند. ( اشعیا ۲۸ : ۱۲ )
3. خداوند زبانها را به عنوان نشانه ای از قضاوت و خشم خویش قرار داد. ( اشعیا ۲۸: ۱۱ )
4. پراکندگی و تفرقه اتفاق افتاد. ( اشعیا ۲۸ : ۱۳)
توجه داشته باشید که برای بنی اسرائیل زبانها نشانه ای از خشم و نفرین خداوند به آنان بود و بلعکس عدم وجود هر زبانی به جز زبان عبری نشانه ای از رضایت خداوند از قوم اسرائیل تلقی می شد. خداوند در دوره هزاره چنین وعده ای به اسرائیل داده است. اشعیا ۳۳: ۱۹ “قوم ستم پیشه و قوم دشوار لغت را که نمی‌توانی شنید و الکن زبان را که نمی‌توانی فهمید بار دیگر نخواهی دید.”
ادامه دارد…
