رومیان باب ۳

image_pdfimage_print
۱پس یهودیان چه مزیّتی بر غیر یهودیان دارند؟ یا ختنه چه ارزشی دارد؟ ۲البتّه از هر لحاظ ارزش فراوان دارد، اول آنکه خدا کلام خود را به یهودیان سپرد. ۳امّا اگر بعضی از آنها امین نبودند آیا بی‌وفایی آنها وفاداری خدا را باطل می‌سازد؟ ‌ ۴به هیچ وجه! حتّی اگر همهٔ انسانها دروغگو باشند خدا راستگو است، ‌چنانکه کتاب‌مقدّس می‌فرماید:
«‌راستگویی تو باید در سخن گفتن معلوم،
و حقانیّت تو در محاکمه ثابت شود.»
۵امّا اگر شرارت ما نیکی مطلق خدا را بیشتر آشکار می‌سازد چه بگوییم؟ آیا می‌توانیم بگوییم که هرگاه خدا ما را مجازات می‌کند بی‌انصافی می‌کند؟ (مثل آدمیان سخن می‌گویم) ۶به هیچ وجه! اگر خدا عادل نباشد چطور می‌تواند دنیا را داوری کند؟
۷امّا اگر دروغ من در مقابل راستی خدا جلال او را بیشتر آشکار می‌کند، چرا باز هم به عنوان یک گناهکار محکوم می‌شوم؟ ۸پس چرا نگوییم: «‌بیایید بدی کنیم تا از آن خوبی به بار آید؟» در واقع عدّه‌ای افترا زنان گزارش داده‌‌اند که ما چنین چیزی گفته‌ایم، محکومیّت این اشخاص بجاست.
هیچ‌کس در حضور خدا نیکو نیست
۹پس چه؟ آیا ما یهودیان از غیر یهودیان وضع بهتری داریم؟ ابداً، پیش از این نشان دادیم که یهودیان و غیر یهودیان، همه اسیر گناه هستند. ۱۰چنانکه کتاب ‌مقدّس می‌فرماید:
«حتّی یک نفر نیست که کاملاً نیک باشد.
۱۱کسی نیست که بفهمد یا جویای خدا باشد.
۱۲همهٔ آدمیان از خدا روگردانیده‌اند،
همگی از راه راست منحرف شده‌اند؛
حتّی یک نفر نیکوکار نیست.
۱۳گلویشان مثل قبر روباز است،
زبانشان را برای فریب دادن بکار می‌‌برند
و از لبهایشان سخنانی کُشنده مانند زهرمار جاری است.
۱۴دهانشان پر از دشنامهای زننده است،
۱۵و پاهایشان برای خونریزی شتابان است.
۱۶به هر جا که می‌روند، ویرانی و بدبختی بجا می‌گذارند،
۱۷و راه صلح و سلامتی را نشناخته‌اند.
۱۸خداترسی به نظر ایشان نمی‌رسد.»
۱۹ما می‌دانیم که روی سخن در شریعت با پیروان شریعت است تا هر دهانی بسته شود و تمام دنیا خود را نسبت به خدا مُلزَم و مسئول بدانند. ۲۰زیرا هیچ انسانی در نظر خدا با انجام احکام شریعت نیک شمرده نمی‌شود. کار شریعت این است که انسان گناه را بشناسد.
نیکی مطلق از راه ایمان
۲۱امّا اکنون نیکی مطلق خدا که تورات و انبیا بر آن شهادت داده‌اند آشکار شده است. خدا بدون در نظر گرفتن شریعت ۲۲و فقط از راه ایمان به عیسی مسیح همهٔ ایمانداران را نیک می‌شمارد، زیرا هیچ تفاوتی نیست، ‌ ۲۳↵ همه گناه کرده‌اند و از جلال خدا محرومند. ۲۴↵ امّا با فیض خدا، همه به وساطت عیسی مسیح که آنان را آزاد می‌سازد، ‌به طور رایگان، نیک محسوب می‌شوند. ۲۵زیرا خدا مسیح را به عنوان وسیله‌‌ای برای آمرزش گناهان -‌که با ایمان به خون او به دست می‌آید- ‌ در مقابل چشم همه قرار داده و با این کار خدا عدالت خود را ثابت نمود زیرا در گذشته به‌سبب بردباری خود، گناهان آدمیان را نادیده گرفت ۲۶تا در این زمان، عدالت خدا کاملاً به ثبوت برسد، یعنی ثابت شود که خدا عادل است و کسی را که به عیسی ایمان می‌آورد، نیک می‌شمارد.
۲۷پس جای بالیدن کجاست؟ جایی برای آن نیست. ‌به چه دلیل؟ آیا به‌ دلیل انجام دادن شریعت؟ خیر، بلکه چون ایمان می‌آوریم. ۲۸زیرا ما به یقین می‌دانیم که به وسیلهٔ ایمان، بدون اجرای شریعت می‌توانیم کاملاً نیک محسوب شویم. ۲۹آیا خدا فقط خدای یهودیان است؟ مگر خدای غیر یهودیان هم نیست؟ البتّه هست. ۳۰خدا یکی است و یهودیان را بر اساس ایمان و غیر یهودیان را نیز از راه ایمان کاملاً نیک می‌سازد. ۳۱آیا این به آن معنی است که با ایمان، شریعت را از میان برمی‌داریم؟ خیر، هرگز! بلکه آن را استوار می‌سازیم.

دیدگاهتان را بنویسید