کتاب مقدس اشاره می کند که ابراهیم مکانی دائمی برای ملاقات با خدا داشت(پیدایش ۲۷:۱۹) عیسی مسیح عادت داشت که در باغ جتسیمانی که در کوه زیتون واقع بود دعا می کرد: “سپس عیسی بیرون رفت و بنا به عادت، راهی کوه زیتون شد و شاگردانش نیز از پی او رفتند.”(لوقا ۳۹:۲۲)
مکان شما باید محلی منزوی باشد. این جایی باید باشد که بتوانی تنها باشی، و سکوت حکمفرما باشد و جایی که کسی مزاحم شما نخواهد شد و حواستان پرت نخواهد شد. در دنیای شلوغ امروزی، شاید پیدا کردن چنین مکانی سخت باشد، ولی لازم است. این مکان باید محلی باشد که:
بدون آنکه مزاحم کسی شوید، بتوانید با صدای بلند دعا کنید؛نور کافی برای مطالعه داشته باشد( شاید وجود یک میز نیز خوب باشد)؛شما احساس راحتی داشته باشید.(هشدار: هیچگاه در تختخوابتان رازگاهان نداشته باشید. این زیاده از حد راحت خواهد بود!)
مکان شما باید محل بخصوصی باشد. هر جا که تصمیم گرفته اید با خداوند ملاقات داشته باشید، آن محل را جای مخصوصی برای خودتان و خداوند بسازید. در حالیکه روزها می گذرند، آن مکان بخاطر اوقات عالی ای که با عیسی مسیح داشته اید، دارای معنی و مفهوم زیادی برای شما خواهد بود.
مکان شما باید محل مقدسی باشد. این جایی است که با خدای زنده ملاقات می کنید. جایی که با خداوند ملاقات می کنید می تواند به اندازه مکانی که ابراهیم با خدا ملاقات کرد، مقدس باشد. البته الزاماً مجبور نیستید که در ساختمان کلیسا باشید. بعضی مردم رازگاهان خود را در اتومبیلشان که در مکان ساکتی پارک شده بود داشته اند، یا در اتاقی در بسته در خانه، یا در حیاط پشت خانه و یا حتی در زمین بیسبال. هر کدام از این مکانها، تبدیل به مکان مقدسی برای آنها شده است.
نوشته: ریک وارِن
ترجمه: کشیش ورژ باباخانی
