هیچ “کتب گمشده ای” از کتاب مقدس وجود ندارد و یا کتبی که از کتاب مقدس حذف شده باشند.
افسانه ها و شایعات زیادی از کتابهای گمشده وجود دارد، اما ابداً هیچ حقیقتی راجع به این داستانها وجود ندارد. هر کتابی که خدا قصد و الهام کرد که در کتاب مقدس باشد، در کتاب مقدس هست. صدها کتب مذهبی وجود دارند که در همان دوره ی زمانی کتب کتاب مقدس نوشته شده اند. برخی از این کتب شامل گزارشات درستی از چیزهایی است که واقعاً اتفاق افتاد (به طور مثال، اول مکابیان). برخی شامل تعالیم روحانی خوب است (به طور مثال، حکمت سلیمان). اما این کتب توسط خدا الهام نشده اند. اگر هر یک از این کتب را بخوانیم، برای نمونه کتب اپوکریفا، ما مجبوریم آنان را در رده کتب تاریخی جایزالخطا قرار دهیم، نه در رده کلام الهام شده و بدون خطای خدا (دوم تیموتائوس ۱۶:۳-۱۷).
به طور مثال، انجیل توما یک سند جعلی است که در قرن سوم یا چهارم نوشته شده است و ادعا می شود که توسط تومای رسول نوشته شده است. پدران کلیسای اولیه تقریباً به طور سراسری انجیل توما را به عنوان یک بدعت رد کرده اند. انجیل توما شامل بسیاری از چیزهای غلط و بدعت آمیزی است که گمان می شود که عیسی گفته و انجام داده است. هیچ یک از مطالبش (یا دست کم بیشتر آن) حقیقت ندارد. رساله برنابا توسط برنابای کتاب مقدسی نوشته نشده است، بلکه توسط یک دغل باز نوشته شده. درباره انجیل فیلیپ، مکاشفه ی پطرس و … نیز همین را می توان گفت.
یک خدا وجود دارد. کتاب مقدس یک آفریدگار دارد. این یک کتاب است. این کتاب یک نقشه فیض دارد که از ابتدا، در طول اجرا، و تا انجام آن ثبت شده است. از زمان از پیش برگزیدگی تا زمان جلال بخشیدن، کتاب مقدس داستان رهایی قوم برگزیده خدا توسط خود خداست تا جلال او ستوده شود. از آنجاییکه اهداف و نقشه رهایی بخش خدا در کتاب مقدس آشکار می شود، زمینه های تکرارشونده ای که دائماً بر آن تاکید می شود عبارت اند از شخصیت خدا، داوری به خاطر گناه و نااطاعتی، برکت به خاطر ایمان و اطاعت، خداوند منجی و قربانی به عوض گناه، پادشاهی آینده و جلال. این قصد خداست که ما این پنج زمینه اصلی را بدانیم و درک کنیم چرا که زندگی مان و سرنوشت ابدی مان به اینها بستگی دارد. از اینرو نمی توان فکر کرد که خدا اجازه بدهد که برخی از این اطلاعات حیاتی به هر شکلی “گم” شود. کتاب مقدس کامل است به طوریکه ما که آن را می خوانیم و درکش می کنیم نیز “کامل شویم و برای هر کار نیکو تجهیز گردیم” (دوم تیموتائوس ۱۶:۳-۱۷).
