سرافین کیستند؟

سرافین Seraphim
لغت فوق به معنای سوزان می‌باشد.
از سرافین تنها در عهد قدیم و کتاب اشعیا نام برده شده است. سرافین در بالای تخت خداوند ایستاده و آماده خدمت به او هستند. سرافین به شکل انسان و با شش بال ظاهر می‌شوند. سرافین از سرایندگان قدوسیت و جلال خداوند می‌باشند. سرافین کسانی را که در موقعیت حضور در جلو تخت خداوند قرار می‌گیرند را حمایت و تقویت کرده و گناهان آنان را با اخگر آتشین می‌سوزانند.

منابع کتاب مقدس: اشعیا باب ۶

اشعیا باب ۶ آیه ۲ تا ۸
۲ و سرافین بالای آن ایستاده بودند که هر یک از آنها شش بال داشت، و با دو از آنها روی خود را می‌پوشانید و با دو پایهای خود را می‌پوشانید و با دو پرواز می‌نمود. ۳ و یکی دیگری را صدا زده، می‌گفت: «قدّوس قدّوس قدّوس یهوه صبایوت، تمامی زمین از جلال او مملّو است.» ۴ و اساس آستانه از آواز او که صدا می‌زد می‌لرزید و خانه از دود پر شد. ۵ پس گفتم:«وای بر من که هلاک شده‌ام زیرا که مرد ناپاک لب هستم و در میان قوم ناپاک لب ساکنم و چشمانم یهوه صبایوت پادشاه را دیده است.» ۶ آنگاه یکی از سرافین نزد من پرید و در دست خود اخگری که با انبر از روی مذبح گرفته بود، داشت. ۷ و آن را بر دهانم گذارده، گفت که «اینک این لبهایت را لمس کرده است و عصیانت رفع شده و گناهت کفّاره گشته است.» ۸ آنگاه آواز خداوند را شنیدم که می‌گفت: «که را بفرستم و کیست که برای ما برود؟» گفتم: «لبیک مرا بفرست.»