چکیده:
همه ما هر روز فرصت های زیادی برای محبت کردن،هدیه دادن و عشق ورزیدن
بـه دیگران مخصوصاً نزدیکان و عزیزانمان داریم.از آنجایی کـه محبت به دوستان
امــری طبیعی و معمول است و هیچ تضادی بــا محبت خـدا نــدارد،چندان کـار
دشواری نمی باشد.اما آنچه غیر معمول و دور از ذهن به نظر میرسد، محبت به
دشمنان است.یعنی بخواهیم بر خلاف طبیعت خودمحورانه خود رفتار کنیم.
مسلماً ایــن است تفاوت مسیحیت بـــا آیین های دیگر و ایــن تعلیم در نوع خود
بی نظیر و چـالش برانگیزاست.کتاب مقدس بـه ما فرصتی داده تا به اندازۀ طول
زنـدگیمان این امر مهم را بیاموزیم.در این مقاله قصد داریم محبت به دشمنان را
از دیدگاه مسیحیت بررسی کنیم.
کلید واژگان:بخشش،محبت به دشمنان
محبت برای روح انسان مــانند آب برای جسم است.اما بارها شنیده شده،که به
آدم ها بــه اندازه ای محبت کنید،کــه لایـق آن باشند.در ابتدا بـایـد به ایـن مطلب
اشاره کنیم که، اینگونه افکار در کلام خــدا جایی ندارد؛ زیــرا فکرهای خداونــد با
فکرهای ما متفاوت است در این مورد اشعیا فصل ۵۵آیۀ۸ می فرماید: «افکار من
افکار شما نیست،و نه راههای من ،راههای شما»
درانجیل«متی ۵ آیات ۴۴-۴۸»دل خداوند را نسبت به این موضوع کاملاً متقاوت با
دل انسان میبینیم.
“مگر نه این است که خدا آفتاب خود را هم بر انسان های نیک و هم بر انسانهای
بد می تاباند؟ و اینکه اگر تنها برادران خـود را محبت کنیم چـه تفاوتی بین مـا بـا
بـدکـاران است،کـه فقط به یکدیگر و درجمع های خـودشان نسبت به هم محبت
دارند؟”
محبت به والدین،همسر یا دوستان منافاتی با محبت خدا ندارد.اما تجربیات عادی
بشر خارج از مسیحیت است. زیــرا محبت بشری در رفیع تـرین و بهترین شکلش
تـا اندازه ای به منافع شخصی آلوده است.
در کلام خـدا نه تنها محبت به هم نوع ،بلکه محبت به دشمنان بسیار توصیه شده:
“دشمنان خود را دوست بدارید،هر که شما را لعنت کرد برایش دعای برکت بطلبید،
بـه آنـانی که از شما نفرت دارند؛نیکی کنید و بـرای آنان که بــه شما ناسزا گویند و
شما را آزار می دهند،دعا کنید.”«متی باب۵آیۀ۴۴»
همچنین در انجیل لوقا باب ۶ آیه ۳۵ می خوانیم:”شما دشمنانتان را محبت نمایید و
احسان کنید.بدون عوض،قرض دهیدزیرا که اجر شما عظیم خواهد بود و فرزندان خدا
خواهید شد.چونکه او با ناسپاسان و بدکاران مهربان است.”
مسیح بارها تأکید می کند:”ببخش هفتاد مرتبه هفتاد بــاری”«متی ۱۸:آیۀ۲۲»البته
بخشش در ابتدای امـر،آزادی بــرای شخص محسوب میشود،زیـرا کینه مــانع از یـک
رابطه ناب و صمیمی با پروردگار میگردد؛از این رو تعداد دفعات بخشش از نظر مسیح
غیر قـــابل شمارش است.
زمانی که مسیح زن زنـاکار را که طبق شریعت مجازاتش سنگسار بــود بخشید و با
حکمت،نقشۀ آنان را باطل نمود وگفت: “سنگ اول را کسی بزندکــه خودش گناهـی
نکرده”سران قوم همه رفتند و عیسی به زن فرصت توبه و زندگی داد.«یوحنا باب ۸»
بر این اساس مسیح نه تنها گناه را توجیه نکرد و برایش تبصره ای قائل نشد بلکه با
محبتی که پایۀ آن انجیل است با گناهکار برخورد نمود.بخشیدن نه تنها فرصتی است
بــرای گناهکار بلکه انسان بخشنده نیز بـا بخشیدن اجـازه نمیدهد افکـارش مسموم
شود. زیرا افرادی که به راحتی دیگران را نمی بخشند،معمولاً افکـار ناراحت کننده را
در ذهن خود مـدام مـرور می کنند.محققان بــر ایـن باورند:کـه بخشش کلید سلامـت
عاطفی ، روانی و جسمی است و همانند اکسیژن فعالیت مغز را بهبود می بخشد.
ما مسیحیان به طور خاص فرا خوانده شدیم تا دشمنان خــود را محبت کنیم.محبتی
بی همتا که هیچگونه نفع شخصی درپی آن نباشد .محبتی از نوع محبت الهی،زیرا
سـرشت گناه آلـــود مــا تمایل بـه انتقام و کینه ورزی دارد ؛کــه این امـر بــا مـحـبـت
شگفت انگیز خدا در تضاد است.
خدا ما را به شباهت خویش آفرید،اما گناه و به دنبال آن سقوط انسان از باغ عدن،این
شبیه بودن را تحت تأثیر قرار داد.هــرچندخدا توسط یگانه پسرش محبت حقیقی خود
را برای بشر مشهود ساخت.کلمه ای که جسم شد و سخاوتمندانه بدون قید و شرط
نمونۀ بارزی از محبت پدر را بر روی زمین آشکار کرد.محبتی که برای مـا قربانی گشت.
و روی صلیب گفت:”پدر ببخش زیـرا نمیدانند چــه میکنند”.«لوقا ۲۳:آیۀ ۳۴»
شکنجه بـی رحمانۀ صلیب نتوانست دعــای خـداوند را بــرای دشمنانش ساکت کند،
پس کدامین رنج و ناراحتی میتواند سکوت ما را توجیه نماید؟ قطعـاً با ایمان بـه عیسی
مسیح و دریافت روح القدوس میتوان در مسیری گام گذاشت که دشمنان خویش را نیز
محبت کنیم.مثل آفتابی کـه بـرهمگان می تابد،بدون اینکه انتظاری داشته باشد.اگـر در
شرایطی قـــرارگرفتیم،کـه نمیتوانیم از صمیم قلب دیگــران را ببخشیم و نیازمند زمــان
هستیم لااقل در پی انتقام نباشیم. و طبق کـلام خدا همه چیز را بـه خدا بسپاریم.زیرا
خداوند به صراحت مــا را از کینه ورزی منع میکند: “ای محبوبان انتقام خــود را مکشید،
بلکه خشم را مهلت دهید،زیرا مکتوب است،انتقام از آن من است”.«رومیان۱۲:آیۀ ۱۹»
اینگونه نظرات و تعبیرات ممکن است بسیار جالب و شنیدنی باشد،اما عمل به آن جـز
داشتن ارتباط واقعی با خداوند غیر ممکن است.آمین که هر روز فراتر از جسم و نفس
بـا محبتی دور از تبعیض همـراه بـا تواضع و فروتنی و بـا انصاف در چـارچوب مـعیارهـای
کتاب مقدس گام برداریم. قلم:ش.پرنیان
منبع:کتاب مقدس
