انتظار، یکی از سختترین آزمونهای زندگی است. همه ما در مقاطعی از زندگی مجبور به انتظار بودهایم: انتظار برای شنیدن یک خبر مهم، رسیدن به یک هدف، بهبود یک شرایط دشوار، یا حتی دیدار با یک شخص عزیز. گاهی این انتظار کوتاه است و گاهی به نظر میرسد که هرگز به پایان نمیرسد.
در چنین لحظاتی، قلب و فکر ما به راحتی گرفتار اضطراب، بیحوصلگی و حتی ناامیدی میشود. اما کتاب مقدس ما را دعوت میکند که در انتظار، نگاه خود را از شرایط به سوی خدا برگردانیم.
«آنان که منتظر خداوند هستند، قوت تازه خواهند یافت؛ مثل عقاب پرواز خواهند کرد، خواهند دوید و خسته نخواهند شد، خواهند خرامید و درمانده نخواهند گشت» (اشعیا ۴۰:۳۱).
این آیه به ما یادآوری میکند که انتظار در حضور خدا، نه تنها خستهکننده نیست بلکه فرصتی برای رشد و تقویت ایمان است.
چگونه در زمان انتظار آرامش داشته باشیم؟
- یادآوری اینکه خدا زمانبندی کامل دارد
گاهی ما عجله داریم، اما خدا بهترین زمان را میداند. - دعا کردن به جای نگرانی
به جای غرق شدن در افکار نگرانکننده، با دعا قلب خود را آرام کنیم. - تمرکز بر نعمتهای امروز
حتی در میان انتظار، دلایل زیادی برای شکرگزاری وجود دارد. - یادگیری و رشد در این دوره
زمان انتظار میتواند فرصتی باشد برای یادگیری مهارتها، تقویت ایمان و شناخت بیشتر خدا.
نتیجه
انتظار طولانی میتواند دشوار باشد، اما وقتی به خدا اعتماد میکنیم، حتی این لحظات هم میتواند زمانی برای دریافت آرامش و قوت تازه باشد. آرامشی که از حضور خدا میآید، نه از شرایط. همانطور که داوود در مزمور گفت:
«ای جان من، فقط در خدا آرام گیر، زیرا امید من از اوست» (مزمور ۶۲:۵).
