یکی از مهمترین روزهای مقدس در تقویم مسیحی، جمعه صلیب است که بسیار جدی میباشد. جمعه مقدس یاجمعه صلیب، بزرگداشت مصلوب شدن خداوند ما عیسای مسیح است. که در تقویم سال متفاوت است بین ۲۰ مارس تا ۲۳ آوریل. جمعه صلیب، روزیست که خداوند به درون خاک میرود و این جمعه آخرین جمعه قبل از عید پاک (عید قیام) میباشد. این هفته که هفته مقدس نام دارد در اوج تقدس است، مسیحیان این روز جمعه را که بسیار با ارزش و مقدس است و خون خداوند در این روز برروی زمین ریخته شده است را با رعایت فروتنی و احترام به دعا و نیایش میپردازند. و به یاد می آورند ساعات رنجی را که مسیح در راه گناهان ما تحمل کرد و به کاملیت به اتمام رسانید.
در اوایل قرن یک میلادی، کلیسا هر جمعه را بعنوان یک روز ویژه به دعا و روزه میپرداخت تا اینکه در قرن ۴ این رسم تغییر پیدا کرد و کلیسا رعایت این احترام را به روز جمعه قبل از عید پاک که مصادف با روز مصلوب شدن مسیح است، اختصاص داد. که توسط کلیسای یونانی به نام “جمعه مقدس” ویا “جمعه بزرگ” نامیده شد. نام جمعه صلیب (Good Friday) توسط کلیسای روم در حدود قرن ششم یا هفتم پذیرفته شد. ریشه کلمه جمعه صلیب (Good Friday) دو منشا احتمالی برای کلمه جمعه صلیب وجود دارد. ۱- ممکن است که از کلیسای اهل نژاد گل در کشور گل ( فرانسه و آلمان مدرن امروزی) باشد که کلمه Gute Freitag یک کلمه ژرمنی است و در اصل به معنای حقیقی جمعه ” صلیب” یا “مقدس” اشاره دارد. ۲- احتمال دوم در این است که یکی از نامهای متنوع خدا باشد ” جمعه خدا ” که در آن کلمه “خوب ” جایگزین کلمه “خدا “شده است (Good Friday )چونکه برای صحبت کردن کلمه خدا بیش از اندازه مقدس بود. سنت های جمعه صلیب جمعه صلیب مراسم مذهبی و سنتی تمامی کلیساهایی است که برای جمعه صلیب اهمیت قابل توجهی قائل هستند. در برخی از کلیساها، مراسم کاملا در تاریکی انجام میشود. کشیش و شماس ها، لباس های سیاه بر تن دارند و منبر و مذبح خالی است و صلیب با پارچه ای به رنگ سیاه پوشیده است و هیچ شمعی روشن نیست. هدف پشت سر این مراسم ارائه و یادآوری است از اندوه بیش از حد خدا، برای فداکاری تنها فرزندش است که خود را قربانی گناه بشریت کرد . رنجی که خدای پدر در این روز برای پسر مقدس ش تحمل کرد بسیار گران و وصف ناشدنی شد – خدایی که هویتش در قدوسیت، پاکی و نور تعریف میشود باید رنج تاریکی، گناه و طرد شدگی را به سبب گناه بشریت، برخود حمل کند. شروع مراسم بین ساعات نیمه شب است تا ۳ صبح. کشیش ها و بقیه شروع به خواندن دعای مخصوص میکنند. در مراسم صبح، کشیش تعالیمی را از کتاب مقدس قرائت و موعظه میکند. پس از آن مراسم دعا صورت میگرد که در آن از خداوند درخواست میشود که با فیض و رحمت خود گناهان بشریت را ببخشاید. در هنگام ظهر کشیش با احترام و عشق، پرده از روی صلیب برمیدارد و همگی با خداوند دوباره بیعت میکنند و تجدید عهد میکنند که به صلیب او وفادار باشند. صلیبی که برای آنها رستگاری و زندگی جاوید و آمرزش به همراه آورده. در کلیسای اورشلیم، تکه هایی از صلیب حقیقی مسیح را به نمایش میگذارند و در هنگام عشای ربانی مردم به یاد مسیح به آن احترام میگذارند و دعا میکنند. در بسیاری از کلیساهای پروتستان جمعه صلیب از ظهر شروع میشود و تا ۳ بعد از ظهر ادامه دارد. زیرا که عیسای خداوند در این ساعات به صلیب کشیده شد. این مراسم معمولا شامل هفت موعظه آخر مسیح است در حالیکه صلیب خود را بر دوش میکشید. بقیه مراسم، شامل سرودهایی است که در ارتباط با رنجهای مسیح در انجیل یوحنا به آنها اشاره شده است. تمامی این مراسم و آیین که درباره جمعه صلیب گفته شد؛ برای کسانی مهم است که به اهمیت و ارزش والای آن اعتقاد دارند و آنرا رعایت میکنند. برای بسیاری از مسیحیان، جمعه صلیب، روز غم و اندوه است و زمانی است که انسان از لعنت گناه رها شود و به عشق محض خدا فکرو تعمق کند که چگونه اینطور سخاوتمندانه تنها پسرش را برای رستگاری بشریت از گناه، فدا کرد. آمین
