حَواریون مسیح (جمع حواری به معنی شستن و سفید کردن). عنوان دوازده تن از یاران و شاگردان ویژهٔ عیسی مسیح است.
در انجیل متی باب ۱۰، لوقا باب ۶ و انجیل مرقس باب ۹ اسامی حواریون این چنین ذکر شده است:
شمعون پطرس
اندریاس، برادر پطرس
یعقوب پسر زبدی
یوحنا
فیلیپ
برتولما
توما
متی
یعقوب پسر حلفا
لبی معروف به تدی
شمعون قانوی یا شمعون غیور
یهودا اسخریوطی
حواریون مسئولیت ابلاغ بشارت عیسی را به دیگر اقوام بنی اسرائیل پذیرفتند و مسیح بودن عیسی و بر حق بودن وی را تصدیق کردند و پس از زنده شدن دوباره و عروج عیسی به آسمان، طبق دستور او به سوی اقوام بنی اسرائیل در دیگر نقاط عالم پراکنده شدند و به ابلاغ بشارت(انجیل) او پرداختند. بر اساس متن «انجیل»یهودا اسخریوطی که از حواریون بشمار می‌رفت، خائن بود و عیسی مسیح را به سربازان رومی تسلیم نمود و از زمرهٔ حواریون مردود و مستحق لعن ابدی شد. «متیاس» جای وی را گرفت.
غربی‌ها حواریون را آپوستل (Apostle) می‌نامند. این کلمه از آپوستولو یونانی گرفته شده که به معنی «رسولان» می‌باشد و به همین علت مسیحیان به جای حواریون از اصطلاح «رسولان» استغاده می‌کنند.
