طبیعت بشر همه چیز را همین الان می خواهد. مثلا وقتی در دعا درخواست خود را مطرح می کنیم، می خواهیم خدا سریع پاسخ دهد. و وقتی جواب با تاخیر مواجه می شود، ناشکیبا می شویم. اما باید درک کنیم که خدا برای اجابت دعا، زمانی را تعیین کرده است. اما از آن جا که زمان بندی خدا را درک نمی کنیم، ناراحت و مایوس می شویم. واقعیت آن است که نه فقط چیزی زمان اجابت دعا را تغییر نمی دهد، بلکه وقایع طبق زمان بندی خدا رخ خواهند داد.
هر روز از خدا می پرسیم:”خدایا، کی می خواهی این شوهرم را عوض کنی؟ کی می خواهی یک شریک مناسب زندگی بیاوری؟ پس کی کار و بارم رونق می گیرد؟ کی میشه خانواده ام به مسیح ایمان بیاورند؟…”
اگر زمان بندی خدا را درک کنید، با آن همه فشار و تنش زندگی نخواهید کرد. خداوند درکتاب مقدس می فرماید:” اگر چه آنچه به تو نشان می دهم، در حال حاضر اتفاق نمی افتد، ولی مطمئن باش که سرانجام در وقت معین به وقوع خواهد پیوست. هر چند تا وقوع آن، مدت زیادی طول بکشد، ولی منتظر آن باش. زیرا وقوع آن حتمی و بدون تاخیر خواهد بود” (حبقوق فصل دوم آیات سوم و چهارم).
بنابراین، خدا به همین جواب بسنده کرد و پاسخ دقیقی از نقشه اش برای حل مشکلات ارائه نداد. در واقع خداوند گفت:”توجه خودت را به جزئیات نقشه من معطوف نکن، بلکه به من توجه داشته باش و اعتماد کن، زیرا من می دانم که چه می کنم.” به عبارت دیگر، مقصود خدا این است که ممکن است هفته بعد، سال بعد، یا ده سال بعد از این تاریخ باشد. اما خیال تان راحت که همه چیز با زمان بندی مناسب خدا رخ خواهد داد.
البته می توانم بگویم که اگر ایمان کافی داشته باشید، دعای شما ظرف بیست و چهار ساعت دیگر اجابت می شود. برای خدا هیچ چیز سخت نیست. اما در اکثر مواقع خدا ترجیح می دهد که ما صبورانه منتظر باشیم. این قسمتی از آموختن اعتماد به خداست. اما سئوال این است که چطور منتظر بمانیم؟ به عبارت دیگر، مشکل این نیست که نمی دانیم چه بکنیم. مشکل ما بیشتر این است که قدرت و توانایی انجام کارهایی را نداریم که می دانیم سودمند، اخلاقی، نیکو، عادلانه، درستکارانه و پر محبت هستند. عیسی مسیح نه فقط به ما تعلیم داد، بلکه قدرت انجام آن را توسط روح القدس به ما بخشید.
با قدرت مافوق طبیعی و الهی روح القدس قادر هستیم تا صبر کنیم. دشمنان را محبت کنیم. مشکلات کمرشکن روزمره را تحمل کنیم. روح القدس به ما قدرت می دهد تا در مشکلات شاد باشیم و سرودهای پرستشی بخوانیم. در این هنگام است که خدا شرایط را عوض می کند و زنجیرها پاره می شوند.
انتظار کشیدن با توانایی انسانی دشوار و حتی غیرممکن است. انتظار دشوارترین کاری است که به انجام دادنش دعوت شده ایم. انتظار دشوارترین کار امید است. اما خدای قادر مطلق می فرماید:”در حضور خداوند سکوت نما و با صبر و شکیبایی منتظر عمل او باش” (مزمور سی و هفتم آیه هفتم).
خدا وقتی سراغ ابراهیم هفتاد و پنج ساله می رود و به او وعده می دهد که صاحب فرزندی خواهد شد. بیست و چهار سال گذشت تا وعده خدا تحقق یافت. خدا به قوم اسرائیل گفت که از اسارت در مصر خلاصی خواهد یافت. اما آن ها می بایست چهار صد سال برای تحقق این وعده صبر می کردند. در کتاب مقدس انتظار، رابطه تنگاتنگ با ایمان دارد.
ایمان و انتظار را نمی توان تفکیک نمود. تنها در عهد عتیق چهل و سه مرتبه دستور داده شده که:”منتظر باشید. منتظر خداوند باشید”. آخرین کلمات کتاب مقدس درباره انتظار است:”آن که بر این امور شهادت می دهد چنین می گوید:آری به زودی می آیم” (مکاشفه فصل بیست و دوم آیه ۲۰).
چرا خدا ما را به انتظار وامی دارد؟ چرا همین حالا به دادمان نمی رسد؟ به این سئوال می توان این جواب را داد که کاری که خدا در طول انتظارمان در ما انجام می دهد (رشد روحانی و بلوغ شخصیت)، به اندازه همان چیزی که منتظرش هستیم، مهم است.
خداوند می خواهد در طول انتظار، شما را اصلاح کند. این کار یک شبه رخ نمی دهد، بلکه خدا ما را اندک اندک عوض خواهد کرد. چه شما ببینید یا نبینید، چه احساس بکنید یا نکنید، خدا در زندگی شما کار می کند. ممکن است وضعیت شما همان طور است که سه ماه پیش یا سه سال قبل بود. اما خدا در پشت پرده در حال فعالیت است. در پشت پرده، این خداست که همه قطعات را کنار هم می گذارد. او همه چیز را ردیف می کند و یک روز، در موعد مقرر، نتیجه همه کارهایی را که خدا انجام داده، خواهید دید. ناگهان موقعیت شما بهبود پیدا می کند.
با این توصیف، اگر اکنون نمی بینید که خدا بر زندگی شما اثری بگذارد، یکی از این دو احتمال را باید در نظر بگیرید: یا تقاضای شما در مصلحت خدا نیست. شاید تقاضای شما آن طوری که دوست دارید، اجابت نشود. یا این که زمان مناسبش فرا نرسیده است. شاید هم اگر خدا به دعای شما آن طور که امید دارید پاسخ می داد، در نقشه ایده آل او برای شما اشکالی ایجاد می شد.
بدانید که زمان بندی خدا بی نقص است. با این توصیف، ما همیشه راه و روش خدا را درک نمی کنم. راه هایش برای ما معنا و مفهوم ندارند، ولی باید درک کنیم که خدا آن تصویر بزرگ را می بیند. خدا آینده را می بیند. او همه چیز را در زندگی شما چفت و جور می کند. ممکن است این را احساس نکنید و نبینید. وضع شما شاید درست مثل ده سال قبل است، اما بالاخره یک روز، در یک چشم به هم زدن، خدا وضعیت را عوض می کند.
وقتی زمان مقرر فرا برسد، هیچکس نمی تواند جلو تحقق یافتن آن را بگیرد. وقتی زمان بندی از آن خدا باشد، همه نیروهای تاریکی هم برای متوقف کردن او کاری از پیش نمی برند.
حتی یک لحظه هم فکر نکنید که خدا در زندگی شما دخیل نیست. اوست که سبب وقوع رخدادها می شود، حتی وقتی که نمی فهمید. فقط ایمان تان را حفظ کنید و یاد بگیرید که به زمان بندی خدا اعتماد کنید.
نویسنده مقاله: مهران پورپشنگ
