یکی از انتقادات منتقدان آن است که کتاب مقدس گزارش می دهد سموئیل در معبد خوابیده بود، در حالی که معبد ده ها سال بعد ساخته شد. اگر معبد در دوران سموئیل وجود نداشته، چرا کتاب مقدس وجود ساختمان معبد را تایید می کند؟
در ترجمه کینگ جیمز کتاب مقدس (ترجمه قدیمی فارسی) به نام معبد اشاره شده:”سموئیل در هیکل (معبد) خداوند خوابیده بود” (اول سموئیل فصل ۳ آیه ۳). “هیکل” یک واژه عبری است که به معنای معبد و خیمه عبادت است. خیمه عبادت در زمان موسی ساخته شد که معبد چادری و قابل حمل بود. یهودیان برای هر دو نوع معبد، واژه “هیکل” را به کار می بردند.
در ترجمه کتاب مقدس تفسیری “خیمه عبادت” ترجمه شده است.
جایی که سموئیل خوابیده بود، کنار صندوق عهد بود. آن جا قدس الاقداس نام داشت. محل کاملا مقدس که حضور خدا در دوران عهد عتیق در آن محل محسوس بود.
سموئیل کوچک صدای خدا را شنید، اما تصور کرد عیلی (کاهن اعظم) او را صدا زده است. سه بار نزد عیلی رفت. کاهن متوجه شد که آنچه این کودک شنیده، صدای خدا بوده. عیلی به سموئیل گفت:”اگر دوباره آن صدا را شنیدی، بگو ای خداوند بفرما، خدمت گزارت گوش به فرمان است” (اول سموئیل فصل ۳ ایه ۹).
نویسنده مقاله: مهران پورپشنگ