دن براون در کتاب “رمز داوینچی” به نقل از “اناجیل رمزی” نوشته است که مسیح با مریم مجدلیه ازدواج کرده است. نسخه هایی تحت عنوان “اناجیل سری (رمزی)” همراه با انجیل مسمی به یهودا کشف شده اند مانند انجیل فیلیپس، انجیل توما، انجیل مریم… که محتوای هیچکدام با تعلیمات عهد جدید همخوانی ندارد و اشاره ای به ماموریت ، رنج ها و قیام مسیح از مردگان نشده است.
این مجموعه در روستای مصری “نغ حمادی” که در جوار رود نیل واقع است، یافت شده اند. این مجموعه در کنار مجموعه عهد جدید (تعالیم مسیح و رسولان) وجود نداشت، زیرا نویسندگانش اعتقادی به تعالیم عهد جدید نداشتند.
در آثار هیچ کدام از پدران یا معلم های کلیسا، اشاره یا نقل قولی به چنین کتاب هایی وجود ندارد. اگر صحت و اعتبار آن مورد تایید قرار می گرفت، بدون تردید همانند دیگر کتاب های کتاب مقدس به دفعات زیاد مورد اشاره نویسندگان و مورخین مسیحی و هم چنین پدران کلیسا قرار می گرفت. با این توصیف، در نوشتههای ایرنائوس، اُسقفی که در اواخر قرن دوم میلادی میزیست، برای اولینبار از اثری بهنام «انجیل یهودا» نام برده شده است.
ایرنائوس در یکی از آثارش بهنام “برعلیه بدعت ها” نگرانی خود را از تعالیم برخی از گروه ها نشان داد و در مخالفت با آنان گفت:”اینان ادعا میکنند که فقط و فقط یهودای خیانتکار از میان رسولان، حقیقت را میدانست … آنان به این شکل داستانهایی ساختگی بهوجود آوردند و آن را انجیل یهودا نامیدند”.
در این اناجیل رمزی ادعا شده که مسیح رابطه ای نزدیک با مریم مجدلیه داشت. با این توصیف هیچیک از اناجیل رمزی به طور خاص بیان نمی کنند که عیسی با مریم مجدلیه ازدواج کرد. حتی اگر فرض کنیم این اناجیل اشاره مستقیمی به ازدواج مسیح با مریم مجدلیه می کردند، روایات کلیسای اولیه، اناجیل چهارگانه، تعالیم رسولان، شاهدان عینی، گزارش های مورخان غیر مسیحی قرن اول میلادی و تلمود (روایات باستانی یهود) این ادعا را مورد تایید قرار نمی دادند. برای مثال، پولس به رسولانی که ازدواج کرده اند اشاره می کند اما از ازدواج مسیح سخنی به میان نمی آورد (اول قرنتیان فصل ۹ آیه ۵). در آثار یوسفوس مورخ معروف یهودی قرن اول میلادی نیز هیچ گونه اشاره ای به ازدواج مسیح مشاهده نمی شود.
اناجیل به مادر و برادران و خواهران عیسی اشاره کرده است، بنابراین چرا از ذکر ازدواج مسیح با مریم مجدلیه را خودداری نموده است؟ کتاب مقدس تعلیم می دهد که هیچ گناهی در مورد داشتن رابطه جنسی در ازدواج وجود ندارد (عبرانیان فصل ۱۳ آیه ۴). مسیح فرمود:” در آغاز خلقت، خداوند مرد و زن را آفرید و دستور داد مرد از والدین خود جدا شود و برای همیشه به زن خود بپیوندد و با او یکی شود، به طوری که آن دو نفر دیگر دو تن نیستند، بلکه یک تن. آنچه را خدا به هم پیوسته است، انسان حق ندارد جدا سازد” (متی فصل ۱۹ آیات ۴- ۶).
مسیح می توانست ازدواج کند و هم چنان بره بی عیب خدا و نجات دهنده باشد. اما واقعیت آن است که ازدواج و داشتن فرزند دلایلی نیستند که به خاطر آن ها خدا، عیسی را فرستاد، چرا که مسیح فرمود:”نیامده ام تا کسی به من خدمت کند، بلکه آمده ام تا به دیگران کمک کنم و جانم را در راه آزادی دیگران فدا سازم” (مرقس فصل ۱۰ آیه ۴۵). مسیح بارها به شاگردانش گفت که در اورشلیم چه سرنوشتی در انتظار اوست: دستگیری، شکنجه و اعدام بر روی صلیب، اما روز سوم زنده خواهد شد (متی فصل ۲۰ آیات ۱۷- ۱۹).
در یهودیت باستان، گروه هایی بودند که ازدواج نمی کردند. مانند گروه “اسن ها”. بانوس معلم یوسفوس مجرد بود. ارمیاء نبی و یحیی تعمید دهنده نیز هرگز ازدواج نکردند.
هنگامی که مسیح بر روی صلیب بود، سرپرستی مادرش را به یوحنا سپرد. مریم مجدلیه هم در محل حاضر بود، اما اناجیل هیچ گونه گزارشی مبنی بر گفتگوی مسیح بر روی صلیب و مریم مجدلیه ارائه نداده اند (یوحنا فصل ۱۹ آیات ۲۵- ۲۷). اگر عیسی با مریم مجدلیه ازدواج کرده بود، چرا با او سخن نگفت؟
کسانی که بر این باورند یا تعلیم می دهند که عیسی ازدواج کرده بود، می خواهند بیشتر جنبه انسانی به مسیح ببخشند و او را انسان معمولی و مانند بقیه نشان دهند. آنان نمی خواهند این حقیقت را باور کنند که عیسی خدا در جسم بود (یوحنا فصل ۱ آیات ۱، ۱۴ و فصل ۱۰ آیه ۳۰). بنابراین آن ها افسانه هایی در مورد عیسی که ازدواج کرده بود، فرزند داشت و همانند یک انسان عادی بود را ابداع کرده اند.
دلایل دن براون برای ازدواج مسیح با مریم مجدلیه فقط بر دو منبع استوار است:
یک. اناجیل رمزی که محتوای آن ها از نقطه نظر تاریخی و کتاب مقدس تایید نشده.
دو. تصویر “شام آخر” اثر لئوناردو داوینچی. دن براون از زبان یکی از شخصیت های داستانش می گوید:”شخصی که در کنار مسیح نشسته است، یوحنا نبوده. او مریم مجدلیه است”. اما آیا شواهد کافی برای اثبات این ادعا موجود است؟
آیا کلیسای کاتولیک این اجازه را می داد که داوینچی در شام آخر زنی را به تصویر درآورد؟ در روزگار داوینچی، رسم بر این بود که نقاشان مردان جوان را شبیه زنان می کشیدند. یوحنا جوان ترین شاگرد مسیح بود. بنابراین، داوینچی او را به شکل زنان به تصویر درآورده است. باید از دن براون و همفکران او پرسید:”اگر آن شخص مریم بود، پس یوحنا کجاست؟ آیا در زیر میز پنهان شده؟!”
در آخرین اثر داوینچی، تصویری که از چهره یحیی تعمید دهنده ارائه داده “زنانه” است که نمایانگر سبک کار اوست. این نقاشی در موزه لوور پاریس نگه داری می شود.
دن براون توسط شخصیت داستانش می گوید:”ببینید. گردنبند بر گردن مریم مجدلیه است”. ولی اگر به نقاشی دقت کنیم درمی یابیم که ۶ نفر گردنبند (جامه بر گردن) دارند.
دن براون می گوید:”مریم مجدلیه فاقد ابرو است. در آن زمان رسم بوده تا زنان ابروهای خود را بتراشند”. اما اگر به تصویر یعقوب و فلیپس نگاه کنید، خواهید دید که آن ها نیز در این نقاشی فاقد ابرو هستند.
نویسنده مقاله: مهران پورپشنگ