مخالفان ادعا می کنند چهار انجیل نه فقط با یکدیگر در تضاد هستند، بلکه شواهد تاریخی نیز گزارش های اناجیل را تایید نمی کند! آیا چنین ادعایی درست است؟
چهار انجیل گزارش می دهند:
یک. مسیح در قرن اول میلادی در سرزمین اسرائیل ظهور کرد.
دو. او ادعای خدایی کرد و ملکوت خدا را بشارت داد.
سه. عده ای شاگرد و پیرو او شدند.
چهار. او در حضور مردم معجزاتی را انجام داد.
پنج. رهبران مذهبی یهود بر علیه عیسی بودند و او را به کفرگویی متهم کردند.
شش. در زمان پیلاطس (فرماندار رومی در اورشلیم) محاکمه شد.
هفت. مصلوب شد.
شش. روز سوم زنده شد.
هفت. به آسمان صعود کرد.
شواهد تاریخی
حتی اگر نوشته های عهد جدید را در دست نداشتیم، می توانستیم از آثار غیر مسیحی نظیر تلمود (روایات یهودیان) و نوشته های مورخین یهودی، یونانی و رومی مانند یوسفوس، تاسیتوس، پلینی، فلاویوس، تالوس، لوسیان، فلگون… نتیجه بگیریم:
یک. عیسی یک معلم یهودی بود.
دو. بسیاری مشاهده کرده اند که مسیح معجزات شفا، زنده کردن مردگان و اخراج ارواح پلید را انجام داده است.
سه. او از سوی رهبران یهود رد شد.
چهار. در دوره پنطیوس پیلاطس یعنی زمانی که امپراطور روم طیبریوس بود، مسیح مصلوب شد.
پنج. او از مردگان زنده شد. پیروان او در امپراطوری روم پراکنده شده اند.
شش. در قرن اول میلادی، مردم از همه اقشار شهر و روستا، زن و مرد، برده و آزاد، مسیح را همچون خدا پرستش می کردند.
این شواهد موجود در موزه ها، نشان می دهد عیسی واقعا در میان انسان ها زیست و کارهای خارق العاده به ظهور رساند.
نویسنده مقاله: مهران پورپشنگ
