یکی از انتقادهای مخالفان کتاب مقدس آن است که می گویند در یک آیه پولس متضاد سخن گفت:”گرچه هیچ هستم، ولی از فرستادگان برگزیده خدا، هیچ کم ندارم” (دوم قرنتیان فصل ۱۲ آیه ۱۱). آنان می پرسند:”اگر پولس خود را بی ارزش می داند، چرا خود را هم سطح رسولان خدا قرار می دهد؟”
وقتی زندگی پولس را بررسی می کنیم، درمی یابیم که او اصلا آدم ضعیفی نبوده است. او کلیساهای زیادی در اروپا تاسیس کرد و بیش از نیمی از عهد جدید (تعالیم مسیح و رسولان) به قلم او نگاشته شده است. او معلم ها و کشیش های زیادی را تعلیم داد.
اگر پولس در کار تجارت وارد می شد، بدون شک به موفقیت های مالی و ثروت فراوان می رسید. پولس می دانست چگونه هدف ها را تعیین کند و آن ها را به اتمام رساند. او اصل ترغیب کردن مردم را می دانست و می توانست مردم را به جنب و جوش بیندازد.
پس چگونه می توانیم ادعای ضعیف بودن پولس را با لیست موفقیت هایش جمع بزنیم؟
در دوم قرنتیان فصل ۱۲ پولس درباره مشکل خود سخن می گوید و در مقایسه با خدا خود را “هیچ” می داند. اما در فصل ۱۱ از رسالت خود دفاع می کند و خود را هم سطح رسولان قرار می دهد. در آن روزگار، خوب بودن یا بد بودن سخنور را از روی مقدار پولی که دریافت می کرد، می سنجیدند. به این ترتیب، یک سخنران خوب پول زیادی مطالبه کند، سخنران متوسط کم تر دریافت می کند و یک واعظ بد، رایگان موعظه می کند!
معلم های کاذب مسیحی چنین استدلال می کردند که چون پولس رایگان تعلیم می دهد، بنابراین او سخنران تازه کار، فاقد اقتدار و اختیار می باشد (فصل ۱۱ آیه ۷). اما پولس در رساله دوم خود به قرنتیان از رسالت خود دفاع کرد:
او ماموریت خود را از خدا دریافت کرد (فصل ۱ آیات ۱ و ۲۱ و فصل ۴ آیه ۱)
او به راستی سخن می گفت (فصل ۱ آیه ۱۸)
روح خدا در او بود (فصل ۱ آیه ۲۲)
درستکار بود و با قدرت مسیح سخن می گفت (فصل ۲ آیه ۱۷)
کتاب مقدس را به درستی تعلیم داده است (فصل ۴ آیه ۲)
پطرس درباره پولس چنین شهادت داد:”برادر عزیز ما “پولس” نیز با آن حکمتی که خدا به او داده است، درباره همین مطلب سخن گفته است. درک برخی از نوشته های او دشوار است و بعضی که اطلاع کافی از کتاب مقدس ندارند و وضع روحانی شان نیز ناپایدار است، آن ها را به غلط تفسیر می کنند. اما با این کار نابودی خود را فراهم می سازند” (دوم پطرس فصل ۳ آیات ۱۵- ۱۶).
زمانی که پطرس به کلیساها نامه می نوشت، نامه های پولس شهرت فراوانی داشت. توجه کنید که پطرس طوری از نامه های پولس سخن می گوید که گویی با “دیگر بخش های کتاب مقدس” در یک سطح هستند. کلیسای اولیه، نامه های پولس را الهام خدا می دانست.
سفیر مسیح بود و دعوت شد تا انجیل را موعظه کند (فصل ۵ آیات ۱۸- ۲۰)
هرگز کسی را فریب نداده، گمراه نساخته و سوءاستفاده نکرده است (فصل ۷ آیه ۲ و فصل ۱۱ آیات ۷- ۹)
به خاطر رسالتش متحمل دردها و خطرات شده است (فصل ۱۱ آیات ۲۳- ۳۳)
مشکلات باعث فروتنی پولس شده بود (فصل ۱۲ آیات ۷- ۱۰)
اعضای کلیسای قرنتس شاهد معجزات پولس بوده اند (فصل ۱۲ آیه ۱۲)
همیشه در این فکر بوده که فرزندان روحانی اش، ایمانداران بالغی شوند (فصل ۱۳ آیه ۹).
اراده خدا آن بود که پولس در مشکلات باشد تا توکل او به جای قدرت، حکمت و ذکاوت خودش متمرکز بر قدرت و حکمت خدا باشد و در مشکلات، خدا را خدمت کند (فصل ۱۲ آیات ۹- ۱۰). امروزه نیز خداوند اجازه می دهد که سختی وارد زندگی شما شود تا توکل و اعتمادتان را به توانایی خودتان از بین ببرد و به شما کمک کند که فقط به خدا توکل کنید.
نویسنده مقاله: مهران پورپشنگ
