مخالفان کتاب مقدس می گویند که موسی ادعا کرد خون حیوانات، سبب آمرزش گناهان می شود (لاویان فصل ۴ آیات ۲۰- ۳۵). سپس آنان می پرسند:”چرا در عهد جدید تعلیم داده شده که خون حیوانات منجر به آمرزش گناهان نمی شود؟ (عبرانیان فصل ۱۰ آیات ۴- ۱۱). آیا این ادعاهای متناقض، بیانگر تحریف کتاب مقدس نیست؟”
برای پاسخ به این سئوال، ابتدا متون لاویان و عبرانیان را بررسی می کنیم:
خداوند به موسی فرمود که برای هر گناه، حیوان به خصوصی قربانی شود(لاویان فصل ۴ آیات ۲۰- ۳۵). مثلا برای گناه غیرعمد یا گناهی که از روی ضعف و ندانم کاری است، گوساله قربانی شود تا گناه شخص “کفاره” شود.
اما رساله به عبرانیان صریح و روشن تعلیم می دهد که خون حیوانات قادر به پاکی گناه نیست:”مخال است که خون گاوها و بزها، واقعا لکه های گناه را پاک سازد… کاهنان قربانی هایی را تقدیم می کنند که هرگز نمی توانند گناهان را پاک نمایند” (عبرانیان فصل ۱۰ آیات ۴- ۱۱).
واقعیت آن است که در عهد عتیق فقط ادعا شده که خون حیوانات قادر است پوشش (کفاره) گناهان باشد. در شریعت یهود، هرگز به زدودن و پاک کردن گناهان توسط خون حیوانات اشاره نشده است. غیرممکن است که خون بز و گوساله، گناهان بشر را محو و نابود نمایند. خون حیوانات بی گناه فقط زمینه را برای آمرزش گناهان توسط خدا فراهم می سازد.
شخصی را مجسم کنید که قلبش پر از اندوه، حسادت و اضطراب باشد. ممکن است چنین شخصی وارد معبد شود، ولی هنوز هم از حضور خدا خیلی دور است. شاید فکر کند که از نظر تشریفات و قوانین مربوطه کاملا پاک و طاهر است، ولی هنوز به حضور خدا نرسیده است. محال بود که قربانی حیوان، شخصیت این فرد کاملا را دگرگون سازد.
حیوانی که قربانی می شد، نمی دانست چه اتفاقی برایش می افتد و منظور از این کار چیست. حیوان دارای عقل و منطق انسانی نبود.
قربانی عیسی از روی عقل بود.او می دانست چه می کند. او مانند یک قربانی بی خبر نبود که بر اثر شرایط غیر قابل پیش بینی کشته شد، بلکه کاملا با خبر بود چه می کند.
قربانی عیسی داوطلبانه بود. حیوانی که قربانی می شود از خود اراده ای ندارد، ولی عیسی خودش تصمیم گرفت که قربانی شود.
انسان به قدری گرفتار گناه است که نمی تواند توسط کارهای نیکو، زیارت، روزه و انجام امور مذهبی، خود را خلاص کند. ما برای آزادی از گناه احتیاج به قدرت مافوق طبیعی مسیح داریم. قربانی عیسی باعث می شود که وجدان انسان از احساس گناه و خطاکاری آسوده شود. قربانی عیسی، روح انسان را پاک می سازد.
قربانی مسیح سبب دوستی و صمیمیت بشر با خدا شد. در گذشته بر اثر گناه نسبت به خدا بیگانه بودیم، ولی بر اثر قربانی مسیح با او دوست و صمیمی شدیم. حالا می توانیم هر روز در مصاحبت و دوستی خدا به سر ببریم. هیچ چیزی، مطلقا هیچ چیزی، از داشتن دوستی با خدا مهم تر نیست. این رابطه ای است که تا ابدیت ادامه پیدا می کند.
نویسنده مقاله: مهران پورپشنگ
