یکی از نتایج غم انگیز سقوط انسان به هنگام رخنه گناه در جهان، نقص های جسمانی است. در عهد عتیق می خوانیم که خداوند مقرر فرمود کاهنان یهودی برای اجرای مراسم قربانی هیچگونه نقص و عیب جسمانی نداشته باشند (لاویان فصل ۲۱ آیات ۱۶ تا ۲۴). در آن دوران، کاملیت روحانی و اخلاقی به طور نمادین در بدن تندرست بروز می یافت. این دستور به آن معنا نیست که معلولین نباید به عنوان کاهن انتخاب شوند.
کاهنانی که از نظر جسمانی عیبی داشتند، اجازه نداشتند “مراسم قربانی” را اجرا نمایند. این حکم خدا دو دلیل داشت: نخست آن که قربانی هایی که قوم اسرائیل به درگاه خداوند می آوردند، می بایستی کامل و بی عیب باشند. دلیل دوم، کاهن خود نمادی از کاهن اعظم آینده (مسیح) بود. در عیسی مسیح هیچ نقص و عیبی یافت نمی شد.
با این توصیف، نباید گمان کنیم که همه کاهنان فاقد نقص جسمانی بوده اند. با مطالعه لاویان فصل ۲۱ در می یابیم که عده ای از کاهنان دارای معلولیت جسمی بوده اند. این نواقص ممکن است بر اثر حوادث یا ابتلا به بیماری به وجود آمده اند یا مادرزادی بوده اند. کاهنان معلول به هیچ وجه به حال خود رها نشده بودند، زیرا بسیاری از خدمات مهم خیمه عبادت توسط آنان انجام می شد.
باید توجه داشته باشیم که هرگز نباید این آیات را برای تحقیر یا ترساندن معلولان به کار ببریم. تردیدی نیست که یک روح زیبا در یک تن افلیج به سر می برد و خدا این افراد را می تواند به خوبی به کار ببرد. فانی کراسبی، سراینده سرودهای معروف روحانی، نابینا بود. جرج متیسن نیز واعظ و سراینده سرودهای روحانی، نابینا بود. نیک وجیچیچ که معلول و بدون عضو به دنیا آمد، امروزه به عنوان یک واعظ مشهور مسیحی معروف است. رابرت موری واعظ کلیسای پرزبیتری غالبا به علت ضعف قلبی بستری بود. نواقص جسمانی، اگر بر فیض خدا متکی باشد، هرگز مانع خدمت به مسیح نیست.
رهبر معروف ارکستر “آرتور توسکانی” به شدت نزدیک بین بود. او زمانی که فقط به عنوان نوازنده در ارکستر ویلون سل می نواخت، نمی توانست نت ها را بخواند. او مجبور بود نت ها را از بر کند. یک روز رهبر ارکستر مریض شد و توسکانی تنها کسی بود که تمام آهنگ های آن کنسرت را از حفظ می دانست. آن روز او توانست تمام کنسرت را به خوبی رهبری کند و این واقعه به شهرت و محبوبیت او انجامید که اساسش یک نقص بدنی بود.
خداوند فرمود:”کسانی که نمی توانند صاحب فرزند شوند، گمان نکنند که از قوم خدا جدا هستند. اگر آنچه را مورد پسند من است به جا آورند و به عهد من وفادار بمانند، آنگاه نام آنان در خانه من و در میان قوم من تا ابد به یادگار خواهد ماند و نامی پرافتخار تر از از نام کسانی خواهد بود که صاحب فرزند هستند” (اشعیاء فصل ۵۶ آیات ۳ تا ۵). به عبارت دیگر، برکات خدا همان اندازه برای معلولان است که برای هر شخص دیگری.
نویسنده مقاله: مهران پورپشنگ
