یک. گناه عواقب و پیامدهای وحشتناکی دارد، همان گونه که رفتار نیکو تاثیر مثبت و مفیدی بر خانواده و جامعه می گذارد. اگر مردم گناه کنند و قوانین را نادیده بگیرند و اتفاقی رخ ندهد، اطاعت از خدا معنا و مفهوم خود را از دست می دهد. به عبارت دقیق تر، مشکلات جهان ناشی از خدا نیست، بلکه ریشه آن افراد خطاکار می باشند. کسانی که خودرای و نامطیع می باشند. افرادی که قلب شان از آن خدا نیست.
دو. گاهی تا وقتی تاثیر منفی یک نگرش، مشاهده و احساس نشود، مردم هرگز از آن ایدئولوژی دست نمی کشند. اتفاقات ناگوار و ناخوشایند سبب می شود که انسان ها درباره آن نگرش تجدید نظر کنند. مثلا در دوران انقلاب کمونیست ها در شوروی سابق، همه تحت تاثیر تئوری مارکس بودند. اما در طی دوران هفتاد سال اختناق و دیکتاتوری، مردم شوروی و اروپای شرقی متوجه نقاط ضعف نگرش مارکس شدند. هزاران سال قبل از انقلاب کمونیستی، کتاب مقدس بارها درباره حکومت های ضد خدا هشدار داده بود. اما مردم آن سرزمین ها، نگرش مارکس را ترجیح دادند. اگر هیتلر و استالین و مائو به فرمان مسیح که محبت و صلح و دوستی به همنوع است توجه نشان می دادند، هر کدام میلیون ها نفر را به قتل نمی رساندند. این اتفاقات ناگوار رخ داد تا امروز بسیاری از طرفداران پرو پاقرص آنان نباشند.
باید توجه داشته باشیم که انسان با حق انتخابی که دارد، سرنوشت خویش را تعیین می کند. خدا فقط انتخاب خودمان را به ما می دهد. علاوه بر این، این نکته ای است که در مناسبات روزمره بارها تجربه کرده اید. شخصی به نظر انسان خوبی است، اما بعد از مدتی همنشینی، درمی یابید که آن شخص مکار و حیله گر است.
سه. خدا اجازه می دهد اتفاقاتی رخ دهد تا برای پیشگیری از آن اقدام کنیم. مثلا ریشه قحطی، ضعف مدیریت و برنامه ریزی است. به یاد بیاورید زمانی که یوسف قحطی را در مصر پیشگویی کرد، راه حل هم ارائه داد: ذخیره محصولات. باستان شناسان کانال های آب را در مصر کشف کردند که برای آبیاری زمین های کشاورزی، ذخیره آب و هم چنین جلوگیری از طغیان رود ها ساخته شده بودند. بنابراین، مدیریت و برنامه ریزی یک اصل اساسی است. اگر حکومتی توجهی به مدیریت آب و غذا ندارد، چرا مخالفان، خدا را مقصر قلمداد می کنند؟
تاثیر منفی آلودگی هوا بر لایه اوزن، توازن آب و هوا را برهم زده. در نتیجه آسیب دیدگی لایه اوزن، شاهد واقعه خطرناکی در شمال روسیه در سال ۲۰۱۳ بودیم. شهاب سنگ بزرگ به نقطه ای اصابت کرد و بیش از هزار نفر زخمی شدند.
در ایالت کالیفرنیا یا ژاپن زلزله های متعدد رخ می دهد. اما در اکثر موارد بدون تلفات و خسارات قابل ملاحظه است. این در حالی است مکزیک که در همسایگی آمریکا است، با هر زلزله شدید تلفات و خسارات و فراوانی را متحمل می شود. احداث ساختمان ها با رعایت اصول استاندارد، تلفات و خسارات را به شدت کاهش می دهد. ۱۲ ژانویه ۲۰۱۲ در هایتی زلزله رخ داد و حداقل ۲۰۰۰۰۰ نفر جان باختند. جالب است بدانید که فقط تعدادی از ساختمان های دولتی تخریب نشد.
تلفات و خسارات ناشی از سونامی در ژاپن به این علت رخ داد که کارشناسان و مهندس ها احتمال وقوع سونامی را یک درصد می دانستند. آن ها تپه ها و صخره ها را به زمین صاف و مسطح تبدیل کردند، در نتیجه بعد از وقوع زلزله شدید، موج قدرتمند سونامی به راحتی وارد شهرها شد. هیچ گونه کانال در اطراف شهرها ساخته نشده بود. اشتباهات مهندسی منجر به فاجعه هولناک گردید.
امروزه سازمان ها و نهادهای بسیاری به مناطق محروم کمک رسانی می کنند. آیا این لطف و حمایت خداوند را نشان نمی دهد؟ اگر مخالفان خدا واقعا دلسوز همنوع خود هستند، داوطلبانه به این گونه سازمان ها ملحق شوند.
چهار. مشکلات و بحران ها ناشی از گزینه های اشتباه و نقاط ضعف انسان ها است. انسان کامل نیست، اما می توان با پرهیز از انتخاب های غلط و یافتن راه حل، نقاط ضعف را از بین برد. به یاد آورید: کودکان از درد آمپول گریزان هستند، اما تزریق آمپول به نفع سلامتی آنان است.
پنج. ملحدها واژه های درد و رنج، آسیب دیدگی را شرارت و بدی می نامند. در حالی که غالب اوقات، درد و رنج حاصل از مشکلات مفید و سودمند است. مشکلات لزوما شرارت محسوب نمی شوند. معمولا مشکلات باعث آگاهی و اصلاح افراد می شود.
واقعیت آن است که مشکلات ما را به جلو هل می دهد و باعث تغییر وضعیت زندگی می شود. مثلا مشکلات مالی مردم را به خود می آورد تا به ادامه تحصیل و یادگیری حرفه و فن روی آورند و خود را در محل کار ارتقاء دهند.
شش. وقایع ناگوار سبب می شود تا مردم از خودخواهی دست بردارند و به یکدیگر کمک کنند و به خدا توجه نشان دهند. با تحمل درد و رنج، می توانیم دیگران را بهتر درک کنیم و برای خدمت و مشاوره به آن ها علاقه نشان دهیم. بدین ترتیب محبت خدا از طریق کمک ما به دیگران ظاهر خواهد شد.
هفت. اختراعات و کارهای بزرگ توسط کسانی انجام گرفته که اشتیاق شدیدی برای رفع مشکل داشته اند.
نویسنده مقاله: مهران پورپشنگ
