تربیت فرزند برای ما همچون سفر ایمان می باشد که به ما می آموزد چگونه فیض خدا را عمیق تر بشناسیم و در دعا وفادارتر باشیم
“اگر خداوند خانه را بنا نکند، بنایانش زحمت بی فایده می کشند”) مزمور ۱۲۷ : ۱)
“اگر خداوند خانه را بنا نکند، بنایانش زحمت بی فایده می کشند”) مزمور ۱۲۷ : ۱)
تربیت فرزند به روش خداوند یعنی تربیت آنان به طریقی که خداوند عیسی مسیح را بشناسند و او را با تمام دل و فکرشان دوست بدارند. یگانه راه برای تربیت فرزندانمان در خداترسی، توکل به خدا است برای دریافت حکمت او برای خودمان و قوت برای مداومت و استقامت. بسیاری از والدین می توانند شهادت بدهند که دشوارترین وظیفه شان در زندگی، همین امر تربیت فرزند بوده، زیرا هیچ کار دیگری مانند تربیت فرزند ما را وادار به توکل به خدا نمی کند و ما را نمی آموزد که دعا کردن برای این امر تا چه حد حیاتی است. اهمیت این حقیقت را از دعای حضرت داود برای فرزندش سلیمان مشاهده می کنیم؛ می فرماید: ” و به پسر من سلیمان دل کامل عطا فرما تا اوامر و شهادات و فرایض تو را نگاه دارد…” ( اول تواریخ ۲۹ : ۱۹ ). والدین مسیحی می توانند اشتیاق داود را به اینکه پسرش با تمام وجود وقف خدا باشد احساس کنند. آیا این اشتیاق عمیق هر پدر و مادر ایماندار نیست؟ یکی از مهم ترین نکاتی که من و همسرم را در تربیت فرزندانمان یاری داد، این یقین بود که ما در این امر تنها نیستیم بلکه خداوند با ما است. ما فقط زمانی می توانستیم خانه مان را بنا کنیم که نزد او فریاد برمی آوردیم. ما پی بردیم که تربیت فرزند مربوط می شد به تربیت الهی خودمان زیرا این کار محکی بود برای بلوغ خود ما و آمادگی ما برای توکل به او. ما شروع کردیم به توسل کامل به این حقیقت که اگر خداوند خانه را بنا نکند، تلاشهای ما بی فایده خواهد بود. و ما این کار را با دعای روزانه برای فرزندانمان انجام دادیم.
ما شروع کردیم به دعا برای فرزند حتی پیش از تولدشان. نه فقط برای تندرستی شان دعا می کردیم، بلکه دعا می کردیم که دلی پذیرا برای خداوند داشته باشند و از همان کودکی قلب خود را به مسیح بسپارند. وقتی به دنیا آمدند، ایشان را تقدیم خداوند کردیم و خواستیم تا او وعده های عهد خود را در مورد ایشان عملی سازد. پطرس رسول فرمود: ” زیرا که این وعده است برای شما و فرزندان شما و همه آنانی که دورند، یعنی هر که خداوند خدای ما او را بخواند “( اعمال ۲ : ۳۹ ). ما عمیقا ایمان داشتیم که فرزندانمان به خدا تعلق دارند و چنانچه ایشان را در خداترسی پرورش دهیم، ایمان خواهند آورد. وقتی رشد می کردند، دعا می کردیم که خدا به ما حکمت و درایتی را بدهد که برای تربیتشان نیاز داشتیم.
امثال ۲۲ : ۶ می فرماید: ” طفل را در راهی که باید برود تربیت نما، و چون پیر هم شود، از آن انحراف نخواهد ورزید. ” با خواندن این آیه، به درک این حقیقت نائل شدیم که هر یک از بچه ها را باید به شیوه ای متفاوت تربیت کنیم. پی بردیم که هیچ روش واحد و یکسانی برای تربیت همه فرزندان وجود ندارد. بنابراین، به خدا متوسل شدیم تا فرزندان را عمیق تر بشناسیم و بدانیم که برای هر یک از آنان چه روشی مناسب تر است. خدا به ما آموخت که چگونه به سخنان فرزندانمان گوش فرا دهیم و با دل و فکر هر یک از ایشان ارتباط برقرار کنیم و روشی خاص برای تربیت هر یک اتخاذ نماییم. وقتی ایشان نااطاعتی می کردند، بیشتر پی می بردیم که خدا چه رنجی می کشد وقتی که ما نیز به او پشت می کنیم. دعا می کردیم که خدا به ما دلی فروتن عطا کند تا بتوانیم هم ضرورت اطاعت از خدا را به ایشان بیاموزیم، و هم به ایشان رحمت و بخشایش او را تعلیم دهیم. یکبار کاری انجام دادم که بسیار سخت بود. پسرم را در آغوش گرفتم، و اشک ریزان به او گفتم که چقدر از رفتار خشنم با او غمگین هستم. اما لحظه پر محبتی بود و می دانم روح القدس عمیقا در من و پسرم کار می کرد. تربیت فرزند برای ما همچون سفر ایمان بود که به ما می آموخت چگونه فیض خدا را عمیق تر بشناسیم و در دعا وفادارتر باشیم. دعا در طول روز
در خصوص دعا کردن برای فرزندانمان، راههای مختلفی هست. وقتی ایشان به سن مدرسه می رسند، مناسب است که پیش از آنکه از خانه خارج شوند و روز خود را شروع کنند، با ایشان دعا کنید. من این دعای آغاز روز را دعای ” حفظشان کن ” می نامم. الگوی این مفهوم را در دعای خداوندمان مشاهده می کنیم که می فرماید: ” ما را در آزمایش میاور، بلکه از شریر مام رهایی ده ” ( متی ۶ : ۱۳ ). در اینجا خداوند ما به ما می آموزد که دعای پیشگیری بکنیم و از او بخواهیم که حفاظی روحانی گرداگرد فرزندانمان بکشد تا از وسوسه ها و سختیهایی که شیطان می تواند بر علیه آنان استفاده کند درامان باشند. در طول روز، وقتی خداوند شما را به یاد فرزندانتان می اندازد، می توانید برای آنان دعاهای ” طلب فیض ” را بکنید. مسیح فرمود: ” بیدار باشید و دعا کنید تا در معرض آزمایش نیفتید. روح راغب است، لیکن جسم ناتوان “(متی ۲۶ : ۴۱ ). وقتی کودکانتان در مشکلی هستند، روح القدس اغلب دل شما را آگاه می سازد. وقتی در طول روز در دعا در کنار فرزندانتان می ایستید، خدا در زندگی شان مداخلت می کند و ایشان در توکل کردن بیشتر به خدا رشد می کنند. وقتی به خانه باز می گردند، از ایشان بپرسید روزشان چگونه گذشت و اینکه آیا لمس خاص خدا را احساس کردند یا نه؛ به این شکل، به ایشان می آموزید که تشخیص دهند خدا چگونه در زندگی شان در حال عمل کردن است و برای نیکویی اش شکرگذاری کنند.
دعا در بحران ها
همه والدین دعوت شده اند تا برای فرزندانشان به هنگام بحران ها دعا کنند. ما هر چقدر بکوشیم فرزندانمان را از تجربیات دردناک زندگی دور نگاه داریم، موفق نخواهیم شد؛ ایشان از سوی مردم و رویدادهای زندگی دل آزرده خواهند شد. در این مواقع، باید با شدت و حدت بیشتری برایشان دعا کرد. دعای عیسی برای پطرس الگوی خوبی برای ما است. فرمود: ” ای شمعون، ای شمعون، اینک شیطان خواست شما را چون گندم غربال کند، لیکن من برای تو دعا کردم تا ایمانت تلف نشود…” ( لوقا ۲۲ : ۳۱-۳۲ ). بارها اتفاق افتاد که فرزندانم در بحبوحه بحران ها مرا در جریان گذاشتند؛ این موارد وقت خوبی بود تا به ایشان تعلیم دهم که چگونه باید در چنین مواقعی دعا کرد. من هنوز هم هر روز برای فرزندانم دعا می کنم تا به هنگام آزمایشهای زندگی، ایمانشان را از دست ندهند. من می دانم که والدینم هر روز برای من دعا کرده اند و شکی ندارم که دعاهای آنها بوده که مرا در مسیح پابرجا نگاه داشت.
نمونه دعاها
در خاتمه، باید این را با شما در میان بگذارم که اخیرا دعاهایی را از والدین در کتابی می خواندم که قویا با قلب من صحبت کرد و دوست دارم چند مورد آن را در اینجا ذکر کنم؛ شاید باعث برکت شما نیز بشود.
” خداوند عزیز، از تو سپاسگزارم که فرزندان عزیزی به من داده ای. کمک کن تا همیشه باعث شادی دلشان شوم. دل من پر از سپاسگزاری و شادی می شود وقتی می بینم که آنها هدایایی از طرف تو می باشند… به من کمک کن تا همواره آنان را همچون میراثی از جانب تو عزیز بدارم. ”
” خداوندا، به من کمک کن تا به یاد داشته باشم که من مالک فرزندانم نیستم. آنها انسانهای خاصی هستند که تو برای هدف خاص خودت آفریده ای. ایشان به گونه ای حیرت انگیز سرشته شده اند. ”
” کمک کن تا هرگز فرزندانم را به خشم نیاورم، بلکه تعلیم تو را به یاد آورم که می فرماید ایشان را در تربیت و نصیحت الهی پرورش دهم. ”
” خداوندا، فرزندانم را از شریر محافظت فرما و فرشتگانت را برای حفاظت ایشان بگمار. به خاطر نام خودت ایشان را محافظت فرما و در راههای عدالت رهبری نما. به ایشان کمک کن تا در سنین جوانی تو را به یاد آورند و الگویی باشند از اینکه فرزند خدا بودن یعنی چه. ”
” خداوندا، فرزندان مرا برکت بده، به همان شکل که عیسی اطفال کوچکی را که نزد او آمدند، برکت داد. ایشان را در کانون اراده خود نگاه دار. به ایشان کمک کن تا صدای تو را بشنوند و دعوت تو را برای زندگی خود کشف کنند. آنها را تا آن روز که تو را رو در رو ببینند و وارد جلالت شوند، امین نگاه دار. ” آمین
ما شروع کردیم به دعا برای فرزند حتی پیش از تولدشان. نه فقط برای تندرستی شان دعا می کردیم، بلکه دعا می کردیم که دلی پذیرا برای خداوند داشته باشند و از همان کودکی قلب خود را به مسیح بسپارند. وقتی به دنیا آمدند، ایشان را تقدیم خداوند کردیم و خواستیم تا او وعده های عهد خود را در مورد ایشان عملی سازد. پطرس رسول فرمود: ” زیرا که این وعده است برای شما و فرزندان شما و همه آنانی که دورند، یعنی هر که خداوند خدای ما او را بخواند “( اعمال ۲ : ۳۹ ). ما عمیقا ایمان داشتیم که فرزندانمان به خدا تعلق دارند و چنانچه ایشان را در خداترسی پرورش دهیم، ایمان خواهند آورد. وقتی رشد می کردند، دعا می کردیم که خدا به ما حکمت و درایتی را بدهد که برای تربیتشان نیاز داشتیم.
امثال ۲۲ : ۶ می فرماید: ” طفل را در راهی که باید برود تربیت نما، و چون پیر هم شود، از آن انحراف نخواهد ورزید. ” با خواندن این آیه، به درک این حقیقت نائل شدیم که هر یک از بچه ها را باید به شیوه ای متفاوت تربیت کنیم. پی بردیم که هیچ روش واحد و یکسانی برای تربیت همه فرزندان وجود ندارد. بنابراین، به خدا متوسل شدیم تا فرزندان را عمیق تر بشناسیم و بدانیم که برای هر یک از آنان چه روشی مناسب تر است. خدا به ما آموخت که چگونه به سخنان فرزندانمان گوش فرا دهیم و با دل و فکر هر یک از ایشان ارتباط برقرار کنیم و روشی خاص برای تربیت هر یک اتخاذ نماییم. وقتی ایشان نااطاعتی می کردند، بیشتر پی می بردیم که خدا چه رنجی می کشد وقتی که ما نیز به او پشت می کنیم. دعا می کردیم که خدا به ما دلی فروتن عطا کند تا بتوانیم هم ضرورت اطاعت از خدا را به ایشان بیاموزیم، و هم به ایشان رحمت و بخشایش او را تعلیم دهیم. یکبار کاری انجام دادم که بسیار سخت بود. پسرم را در آغوش گرفتم، و اشک ریزان به او گفتم که چقدر از رفتار خشنم با او غمگین هستم. اما لحظه پر محبتی بود و می دانم روح القدس عمیقا در من و پسرم کار می کرد. تربیت فرزند برای ما همچون سفر ایمان بود که به ما می آموخت چگونه فیض خدا را عمیق تر بشناسیم و در دعا وفادارتر باشیم. دعا در طول روز
در خصوص دعا کردن برای فرزندانمان، راههای مختلفی هست. وقتی ایشان به سن مدرسه می رسند، مناسب است که پیش از آنکه از خانه خارج شوند و روز خود را شروع کنند، با ایشان دعا کنید. من این دعای آغاز روز را دعای ” حفظشان کن ” می نامم. الگوی این مفهوم را در دعای خداوندمان مشاهده می کنیم که می فرماید: ” ما را در آزمایش میاور، بلکه از شریر مام رهایی ده ” ( متی ۶ : ۱۳ ). در اینجا خداوند ما به ما می آموزد که دعای پیشگیری بکنیم و از او بخواهیم که حفاظی روحانی گرداگرد فرزندانمان بکشد تا از وسوسه ها و سختیهایی که شیطان می تواند بر علیه آنان استفاده کند درامان باشند. در طول روز، وقتی خداوند شما را به یاد فرزندانتان می اندازد، می توانید برای آنان دعاهای ” طلب فیض ” را بکنید. مسیح فرمود: ” بیدار باشید و دعا کنید تا در معرض آزمایش نیفتید. روح راغب است، لیکن جسم ناتوان “(متی ۲۶ : ۴۱ ). وقتی کودکانتان در مشکلی هستند، روح القدس اغلب دل شما را آگاه می سازد. وقتی در طول روز در دعا در کنار فرزندانتان می ایستید، خدا در زندگی شان مداخلت می کند و ایشان در توکل کردن بیشتر به خدا رشد می کنند. وقتی به خانه باز می گردند، از ایشان بپرسید روزشان چگونه گذشت و اینکه آیا لمس خاص خدا را احساس کردند یا نه؛ به این شکل، به ایشان می آموزید که تشخیص دهند خدا چگونه در زندگی شان در حال عمل کردن است و برای نیکویی اش شکرگذاری کنند.
دعا در بحران ها
همه والدین دعوت شده اند تا برای فرزندانشان به هنگام بحران ها دعا کنند. ما هر چقدر بکوشیم فرزندانمان را از تجربیات دردناک زندگی دور نگاه داریم، موفق نخواهیم شد؛ ایشان از سوی مردم و رویدادهای زندگی دل آزرده خواهند شد. در این مواقع، باید با شدت و حدت بیشتری برایشان دعا کرد. دعای عیسی برای پطرس الگوی خوبی برای ما است. فرمود: ” ای شمعون، ای شمعون، اینک شیطان خواست شما را چون گندم غربال کند، لیکن من برای تو دعا کردم تا ایمانت تلف نشود…” ( لوقا ۲۲ : ۳۱-۳۲ ). بارها اتفاق افتاد که فرزندانم در بحبوحه بحران ها مرا در جریان گذاشتند؛ این موارد وقت خوبی بود تا به ایشان تعلیم دهم که چگونه باید در چنین مواقعی دعا کرد. من هنوز هم هر روز برای فرزندانم دعا می کنم تا به هنگام آزمایشهای زندگی، ایمانشان را از دست ندهند. من می دانم که والدینم هر روز برای من دعا کرده اند و شکی ندارم که دعاهای آنها بوده که مرا در مسیح پابرجا نگاه داشت.
نمونه دعاها
در خاتمه، باید این را با شما در میان بگذارم که اخیرا دعاهایی را از والدین در کتابی می خواندم که قویا با قلب من صحبت کرد و دوست دارم چند مورد آن را در اینجا ذکر کنم؛ شاید باعث برکت شما نیز بشود.
” خداوند عزیز، از تو سپاسگزارم که فرزندان عزیزی به من داده ای. کمک کن تا همیشه باعث شادی دلشان شوم. دل من پر از سپاسگزاری و شادی می شود وقتی می بینم که آنها هدایایی از طرف تو می باشند… به من کمک کن تا همواره آنان را همچون میراثی از جانب تو عزیز بدارم. ”
” خداوندا، به من کمک کن تا به یاد داشته باشم که من مالک فرزندانم نیستم. آنها انسانهای خاصی هستند که تو برای هدف خاص خودت آفریده ای. ایشان به گونه ای حیرت انگیز سرشته شده اند. ”
” کمک کن تا هرگز فرزندانم را به خشم نیاورم، بلکه تعلیم تو را به یاد آورم که می فرماید ایشان را در تربیت و نصیحت الهی پرورش دهم. ”
” خداوندا، فرزندانم را از شریر محافظت فرما و فرشتگانت را برای حفاظت ایشان بگمار. به خاطر نام خودت ایشان را محافظت فرما و در راههای عدالت رهبری نما. به ایشان کمک کن تا در سنین جوانی تو را به یاد آورند و الگویی باشند از اینکه فرزند خدا بودن یعنی چه. ”
” خداوندا، فرزندان مرا برکت بده، به همان شکل که عیسی اطفال کوچکی را که نزد او آمدند، برکت داد. ایشان را در کانون اراده خود نگاه دار. به ایشان کمک کن تا صدای تو را بشنوند و دعوت تو را برای زندگی خود کشف کنند. آنها را تا آن روز که تو را رو در رو ببینند و وارد جلالت شوند، امین نگاه دار. ” آمین
