پاسخ: کتاب مقدس هرگز خدا را فراموشکار معرفی نکرده. در کتاب پیدایش می خوانیم:”خدا نوح را به یاد آورد” (فصل ۸ آیه ۱). در این آیه از واژه “فراموشی” یا “فراموشکار” استفاده نشده است.
در قرآن ذکر شده که خدا ریاکاران را از یاد می برد (سوره اعراف ایه ۵۱). در سوره توبه نیز اشاره شده که خدا، گناهکاران را فراموش می کند (آیه ۶۷). خدا ساکنان جهنم را فراموش خواهد کرد (سوره سجده آیه ۱۴). خداوند خطاب به گناهکاران: امروز شما را فراموش خواهم کرد (سوره جاثیه آیه ۳۴).
در کتاب مقدس این اظهار “خدا، نوح را به یاد آورد” تنها شیوه ای انسانی است برای بیان این که خداوند از هلاک مردم شریر فارغ شده و توجه خود را معطوف به نیازهای نوح نمود. به عبارت دیگر، خدا قرار بود کاری برای نوح انجام دهد. یادآوری خدا، همواره اقدام او را در ارتباط با شخص یا موضوع به یاد آورده شده، در بر دارد (پیدایش فصل ۱۹ آیه ۲۹، خروج فصل دوم آیه ۲۴، لوقا فصل اول آیات ۵۴ و ۵۵).
یکی از صفات خدا، حاضر مطلق است، که به آن معنا است که خدا در همه جا حضور دارد. خدا هیچگاه قومش را فراموش نمی کند (اشعیاء فصل ۴۹ آیات ۱۵ و ۱۶). او دانای مطلق است و همه چیز را می داند (مزمور ۱۳۹ آیات ۲ تا ۴، ارمیاء ۱۷ فصل ۱۰ عبرانیان فصل ۴ آیه ۱۳). بنابراین چگونه او نوح را فراموش کرد؟
ما غالبا از اظهار نظر مشابهی استفاده می کنیم. مثلا با “به یاد آوردن” روز تولد، به دیگران این پیام را می دهیم که هرگز آن ها و روز تولدشان را فراموش نکرده ایم.
نویسنده مقاله: مهران پورپشنگ
