رهبر جمهوری اسلامی در حالی کریسمس را تبریک نگفت که برای موعظه و نامه‌نگاری به جوانان غربی و نصحیت به آنان ظاهرن دست به قلم خوبی دارد!
در روزهای گذشته به مناسبت فرارسیدن میلاد مسیح (۲۵ دسامبر) تعدادی از مقامات دولتی در ایران در پیام‌هایی جداگانه فرار رسیدن ایام کریسمس و جشن سال نو میلادی را به مسیحیان ایران و سراسر دنیا تبریک گفتند.
در این بین پیام تبریک سیدمحمد خاتمی، رئیس جمهور ایران در دوره اصلاحات و رئیس بنیاد گفتگوی تمدن‌ها به دلیلی شرایط سیاسی داخلی و انتقادهایی که او از حاکمیت در سال‌های گذشته داشته بیش از دیگران مورد توجه قرار گرفت.
در متن پیام خاتمی آمده بود، عیسی مسیح نه تنها برای مسیحیان، که برای همه یکتاپرستان و زیبایی پسندان و انسان‌هایی که انسان را (از هر نژاد و قوم و ملت) آزاد و آگاه و عزیز می‌خواهند مبارک است؛ به ویژه برای ما مسلمانان که کتاب مقدسمان درباره مسیح تعبیراتی را به کار برده است که می‌توان گفت بی‌همانند است.
او در بخشی از پیام تبریک خود در مورد مسیح آورده، «روح خدا»، «کلمه خدا» و کسی که چون زاده شد و از خاک فراز آمد و چون باز برانگیخته شود جان پاکش مشمول سلام ویژه حضرت پروردگار است.
در بخش دیگری از این پیام نیز تاکید کرده، «دریغ و درد که جهان امروز، از بیداد و تبعیض و خون و خشونت و تحقیر انسان سرشار است و افسوس که مدعیان پیروی از پیامبران رأفت و محبت و هم‌زیستی به خشونت‌گرانی مبدل شده‌اند که در تاریخ نظیر ندارند».
حسن روحانی رئیس جمهور ایران نیز در پیامی به پاپ فرانسیس رهبر کاتولیک های جهان، با تبریک میلاد مسیح و آغاز سال ۲۰۱۷ میلادی، عیسی مسیح را به عنوان مبشر صلح و عدالت در سرتاسر جهان دانست و آرزو کرد سال جدید سال معنویت، مدارا و پیشرفت و عزت برای همه انسان ها، توام با صلح و عدالت در جهان گردد.
بعضی خبرگزاری‌ها نیز عنوان کردند اسحاق جهانگیری معاون اول روحانی درپیام‌هایی جداگانه به کشورهای مسیحی این روز را به همتایان خود تبریک گفت.
در این میان اما پیام تبریکی از سوی علی خامنه‌ای رهبر جمهوری اسلامی ایران صادر نشد.
همزمان رسانه‌های نزدیک به او در دوراهی ماندند. از یک سوء عدم تبریک او به این مناسبت پرسش برانگیز بود و خلاء آن دیده می‌شد و از سوی دیگر او این اقدام را انجام نداده بود و از یک رقابت جناحی عقب مانده بودند.
پرسش اینجا بود که خامنه‌ای چطور خطاب به میلیون‌ها جوان غربی مسیحی نامه می‌نویسد، نصیحت و موعظه می‌کند، اما بزرگترین جشن آنان را تبریک نمی‌گوید!
تنها وسیله‌ای که رسانه‌های نزدیک به علی خامنه‌ای داشتند تا این خلاء را جبران کنند انتشار فیلم‌های کوتاهی از دیدارهای گذشته او با خانواده شهدای ارمنی جنگ ایران و عراق بود.
او سال ۹۴ طی یک سناریوی تبلیغاتی به منزل یکی از شهدای ارمنی رفت و با پدر و مادر او دیدار کرد. فیلم های منتشر شده از این دیدار تبلیغی گویاست، او با لشگری از محافظان خود که حتی سلام کردن به مادر یک شهید را بلد نیستند و با چهره‌ای درهم و عبوس به آنان نگاه می‌کنند با خانواده او روبه رو می‌شود.
اولین سوال این است که «مادر حال شما خوب است؟» و مادر آن شهید ارمنی پاسخ می‌دهد: «نه، مریضم». اهالی منزل دست به سینه با حجاب منتظر ورود او بودند. ظاهرن این سناریو بارها توسط افراد بیت رهبری کارگردانی و اجرا شده بود تا هر کدام از اعضای این خانواده در نقشی که به اجبار به آنان سپرده شده بودند موفق ظاهر شوند، صدای فلش دوربین‌ها پیوسته به گوش می‌رسید. پدر می‌گفت فرزندش در «فکه» شهید شده، همزمان اهالی خانه برای او نسکافه می‌ریختند.
کنار درخت کریسمس پوستری قرارداشت که روی آن شعاری رهبر پسندانه نوشته بود، «علمدار ولایت بسیجیان فدایت» و خامنه‌ای گاه گداری شیرین زبانی می کرد و از خاطراتش در زندان قصر در سال ۱۳۴۲ می‌گفت و از ارمنی یاد می کرد که به مسلمانان افطار می‌داد. البته او در بخشی از خاطرات خود گفت که خانواده هم سلولی ارمنی‌اش در زندان چطور با او برخورد کردند و خنده بی معنی و تناسب کارگردانی شده حضار…
