1-2صبور باش و قدری بیشتر گوش بده
که از طرف خدا چه می‌گویم.
3معلومات خود را به کار می‌گیرم تا نشان بدهم
که خالق من، خدا عادل است.
4من که در برابر تو ایستاده‌ام دروغ نمی‌گویم
و دانش من کامل است.
5خدا در واقع با عظمت و داناست
و کسی را ذلیل و خوار نمی‌شمارد.
6اشخاص شریر را زنده نمی‌گذارد
و به داد مردم مظلوم می‌رسد.
7به مردمان نیک توجّه دارد
و آنها را به تخت پادشاهی می‌نشاند
و تا به ابد سرفراز می‌سازد.
8امّا اگر با زنجیرها بسته شوند
و به‌خاطر آنچه که انجام داده‌اند به مصیبتی گرفتار شوند،
9خدا خطاها و گناهشان را که از روی غرور مرتکب شده‌اند، به رخ آنها می‌کشد.
10گوشهایشان را باز می‌کند تا دستورات او را بشنوند
و از کارهای خطا دست بکشند.
11هرگاه سخنان او را شنیده، از او اطاعت کنند،
در تمام عمر خود سعادتمند و خوشحال خواهند شد.
12امّا اگر نافرمانی کنند، با شمشیر کشته می‌شوند
و در نادانی خواهند مرد.
13آنانی که بی‌خدا می‌باشند، همیشه خشمگین هستند
و حتّی در وقت هلاکت هم از خدا کمک نمی‌طلبند.
14در جوانی می‌میرند
و عمرشان با ننگ و رسوایی به پایان می‌رسد.
15امّا خدا رنجدیدگان را از سختی و زحمت نجات می‌دهد
و در حقیقت وقتی‌که رنج می‌بینند، گوشهایشان را باز می‌کنند.
16خدا تو را از رنج و مصیبت می‌رهاند
و به جایی می‌آورد که خوشبخت و آرام باشی
و سفرهٔ تو را با نعمات خود پُر می‌کند.
17امّا اکنون به‌خاطر شرارت خود سزاوار مجازات هستی.
18پس احتیاط کن، مبادا کسی تو را با رشوه و ثروت
از راه راست منحرف سازد.
19ناله و فریاد تو سودی ندارد
و با قدرت خود نمی‌توانی از مصیبت رهایی یابی.
20در آرزوی فرا رسیدن شب نباش،
چرا که شب وقت هلاکت ملّتهاست.
21به راه گناه مرو، زیرا به‌خاطر گناه بود
که تو به این مصیبتها گرفتار شدی.
22به یادآور که قدرت خدا چقدر عظیم است؛
او معلّمی است که همتا ندارد.
23چه کسی می‌تواند به او بگوید که چه کند
و یا او را متّهم به بی‌عدالتی نماید؟
24مردم همیشه کارهای خدا را ستایش کرده‌اند،
تو هم باید او را به‌خاطر کارهایش ستایش کنی.
25همهٔ مردم کارهای او را دیده‌اند
و از دور مشاهده کرده‌اند.
26ما نمی‌توانیم عظمت خدا را بکلّی درک کنیم
و به ازلی بودن او پی ببریم.
27او آب را به صورت بخار به هوا می‌فرستد
و از آن قطرات باران را می‌سازد.
28بعد ابرها باران را به فراوانی برای انسان می‌ریزند.
29کسی نمی‌داند که ابرها چگونه در آسمان حرکت می‌کنند
و غرّش رعد از آسمان خدا چگونه برمی‌خیزد!
30می‌بینید که چگونه آسمان را با برق روشن می‌سازد،
امّا اعماق دریا همچنان تاریک می‌ماند.
31خدا روزیِ مردم را آماده کرده،
به فراوانی به آنها می‌دهد.
32برق را با دستهای خود می‌گیرد
و به هدف می‌زند.
33رعد، فرا رسیدن توفان را اعلام می‌کند
و حیوانات هم از آمدن آن باخبر می‌شوند.