در پاسخ به این سؤال می‌توان گفت، ما در مسیحیت تابع احکام و آداب و فرائض خاص مذهبی نیستیم. ضمناً در مسیحیت کتابمقدسی، مراسمی تحت عنوان نماز وجود ندارد. در مسیحیت، ایماندار مسیحی در نام و از طریق عیسی مسیح، یک رابطه و مشارکت شخصی توسط روح‌القدس، با خدای زنده دارد، بنابراین رابطه او با خدا با یک سری مراسم مذهبی و قوانین مخصوص آن محدود نمی‌شود.
مسیحیان در گفت و شنود‌های خود با پدر آسمانی‌شان خدا، کتاب مقدس را که تماماً از الهام خداست، با هدایت روح خدا مطالعه می‌کنند و خدا از طریق کلام زنده و حقیقی خود با فرزندانش صحبت می‌کند. همچنین مسیحیان در دعا با پدر آسمانی خود گفتگو می‌کنند و به این صورت با خدا مشارکت روحانی دارند.
وقتی مسیحیان دعا می‌کنند، دعای آنها می‌تواند شامل این قسمتها باشد:
١- ستایش و پرستش و شکرگزاری خدا، برای قدوسیت و پاکی او که از گناه متنفر است و نمی‌تواند با گناه سازش کند. برای محبت عظیم او که انسان گناهکار را آنقدر دوست داشت که یگانه فرزند روحانی خود عیسی مسیح را بخاطر ما فدا کرد. برای فیض و رحمت و بخشش بیکران او که گناهانمان را در اتحاد با مسیح و به دلیل خون ریخته شده او بخشیده و ما را از گناه و نتایج شوم آن نجات داده. برای عظمت و قدرت و شکوه و جلال او و برای همه وعده‌ها و برکات و نعمتهای بی‌دریغ او در عیسی مسیح، خداوند و منجی ما.
٢- اعتراف به گناهان دانسته با دلی فروتن و توبه‌کار، چون گناه اعتراف نشده می‌تواند به رابطه ما با خدا لطمه بزند و باعث شود که رابطه‌ای شفاف و صمیمی با خدا و دیگران نداشته باشیم. همچنین گناه، مانع جاری شدن برکات خدا به زندگی ما شده و مشکلات بسیاری را به همراه می‌آورد. ضمناً چنانکه در اتحاد با مسیح از گناهانمان بخشیده شده‌ایم، دیگران را می‌بخشیم و برای آنان دعای خیر می‌کنیم.
٣- دعا و شفاعت بنام مسیح برای انسانهای گمگشته و نجات نیافته، همچنین برای نیازهای خود و خانواده و عزیزان‌مان و برای هر احتیاج دیگر مانند حفاظت الهی و شفا و موضوعات دیگر نیز می‌توان دعا کرد.
بطور کلی مسیحیان واقعی، گفتگو با خدا و ستایش و پرستش او را بطور عادی و روزانه در وقت و بی‌وقت انجام می‌دهند و این قسمتی از زندگی آنان می‌باشد. مسیحیان این را نه بخاطر اجبار و یا صرفاً ترس از خدا انجام می‌دهند، بلکه بخاطر عشقی که در اتحاد با عیسی مسیح خداوند نسبت به او دارند. وقتی ما به عمق محبت مسیح فکر می‌کنیم که چگونه بخاطر ما گناهکاران رنج کشید و حتی مرگ بر روی صلیب را که شرمسارترین طریق کشتن یک شخص بود متحمل شد تا حیات خود را به ما ببخشد، آنوقت است که با جان و دل در حضور او وقت می‌گذاریم و نامش را در قلب و وجود خود جلال می‌دهیم. کسی که از راه ایمان به مسیح، محبت خدا را چشیده، آنوقت می‌تواند خدا را متقابلاً دوست بدارد و با انگیزه عشق و محبت، در حضور او دعا کند و او را ستایش و پرستش نموده و شکر و سپاس گوید.
در خاتمه، شما حق‌جوی عزیز را دعوت می‌کنیم که به مسیح خداوند و واقعیت مرگ او بر صلیب و قیام و رستاخیز او از مردگان، برای دریافت نجات و حیات جاوید، ایمان بیاورید تا با خدای پدر آسمانی اتحاد و رفاقت و مشارکت داشته باشید و در نام نجات دهنده بشر عیسی مسیح و با هدایت روح القدس دعا کنید و با خدای زنده حقیقی، گفت و شنود نمائید. کلام خدا در مزمور سی و چهارم داود آیه هشت می‌فرماید: “بچشید و ببینید که خداوند نیکو است. خوشابحال شخصی که بدو توکل می‌دارد.”
منبع: رادیو مژده
