در ابتدا باید یادآور شوم در کلام هیچ اشاره ای به لزوم روزه گرفتن نشده و صرفاً در کتاب انجیل متی باب ششم مسیح خداوند در مورد ویژگی های شخص روزه دار فرموده و البته به لحاظ آنکه مسیحیت دین و مذهب و شریعت نیست بنابراین ما در مسیحیت تابع احکام مذهبی نیستیم، به همین علت، روزه در زمان و تحت قوانین مذهبی خاصی صورت نمی‌گیرد، مسیحیان آزاد هستند که در هر زمان، با هدایت روح خدا، بطور انفرادی یا دسته جمعی، برای یک روز یا روزهای متعدد، و یا حتی برای چند ساعت، روزه بگیرند و می‌توان از یک یا چند وعده غذا صرف نظر کرد و یا حتی از خوردن بعضی مواد غذائی خودداری نمود. هدف اصلی روزه این است که با فروتنی به خدا تقرب جوئیم و هدایت های او را بطلبیم و اوقاتی را در دعا و مناجات در حضور او بسر ببریم.
لازم است بدانیم که به منظور ثواب و ریاضت، و یا بدست آوردن دل خدا و نجات از گناه، بجا آورده نمی‌شود زیرا با ریخته شدن خون مسیح بر صلیب و مرگ و دفن و قیام او از مردگان، نجات از گناه و طریق راه یافتن انسان به حضور خدا، مهیا گردیده است
پس روزه کمک می‌کند که:
۱٫دل ما در حضور خدا نرم و فروتن باشد
۲٫به صدا و هدایت و حضور خدا حساس باشیم
۳٫نفس سرکش ما ضعیف و سرکوب باشد
۴٫پرستش و دعای مسیحی ما قویتر و مؤثرتر گردد
و بألاخره یاد بگیریم از خود خواهی انسانی دوری نموده و ازخود گذشتگی داشته باشیم، و بیشتر قدر و ارزش فداکاری عظیم و کفاره بی‌نظیر عیسی مسیح را درک کنیم..
