سرود داوود
خداوند، شبان ما
۱↵ خداوند شبان من است.
محتاج به هیچ چیز نخواهم بود.
۲↵ در چمنزارهای سرسبز مرا می‌خواباند.
در کنار آبهای آرام مرا رهبری می‌کند.
۳↵ جان تازه‌ای به من می‌بخشد
و به‌خاطر نام خود، مرا به راه راست هدایت می‌نماید.
۴↵ حتّی هنگام گذشتن از درّهٔ تاریک مرگ
از چیزی نمی‌ترسم،
زیرا تو همراه من هستی.
عصا و چوبدستی تو مرا حمایت خواهد کرد.
۵سفره‌ای برای من در حضور دشمنانم می‌گسترانی
و مرا چون مهمانی عزیز در این ضیافت می‌پذیری
و جام مرا لبریز می‌گردانی.
۶اطمینان دارم که تمام عمرم به من لطف و محبّت خواهی نمود،
و تا زمانی که زنده هستم، در خانهٔ تو ساکن خواهم بود.