سرود داوود
دعا برای انتقام
1ای فرمانروایان، آیا به راستی حکم می‌کنید؟
و ای داوران آیا به انصاف داوری می‌نمایید؟
2خیر! شما از روی شرارت فکر می‌کنید
و دستهای شما پُر از ظلم است!
3شریران از ابتدا منحرف
و از روز تولّد دروغگو بوده‌اند.
4آنها مانند مار زهرآگین هستند
و مانند مار کبرای کر، که گوش خود را می‌بندند،
5تا صدای افسونگران را نشوند،
هرچند آنها با مهارت افسون کنند.
6خدایا، دندانهای این شیرهای درّنده را در دهانشان بشکن.
7مانند آبی که در یک زمین خشک ناپدید می‌شود،
آنها را محو کن و مانند علف بیابان پایمال و پژمرده گردان.
8بگذار مانند حلزونی که به تدریج در لجن فرو می‌رود
و مانند کودکی که مرده به دنیا می‌آید، روی روشنی را نبینند.
9خداوند زودتر از آن که دیگ، گرمای آتش را احساس کند،
پیر و جوان آنها را هرچه زودتر
مانند خار و خاشاک از بین خواهد برد.
10نیکوکاران وقتی ببینند که شریران به کیفر گناه خود رسیده‌اند، خوشحال خواهند شد
و پاهای خود را در خون آنان خواهند شست.
11سرانجام همه خواهند گفت: «به راستی که نیکوکاران پاداش می‌گیرند،
و خدایی هست که داور جهان است.»