سرود داوود
شکر نعمت
1خدایا، تو در صهیون شایستهٔ ستایش هستی
و ما آنچه را که نذر کرده‌ایم ادا خواهیم كرد.
2-3چون تو دعاها را مستجاب می‌فرمایی،
همهٔ مردم به‌خاطر گناهانشان
نزد تو خواهند آمد.
گناهان ما بر ما چیره گشته است،
امّا تو ما را می‌بخشی.
4خوشا به حال کسانی‌که تو آنان را برگزیده‌ای
تا به پیشگاه تو بیایند و در جایگاه مقدّس تو ساکن شوند.
ما از تمام چیزهای نیکوی خانهٔ تو
و برکات معبد تو بهره‌مند خواهیم شد.
5ای خدایی که نجات‌دهندهٔ ما هستی،
تو با کارهای عادلانه و عجیب ما را نجات می‌دهی.
تو امید مردم سراسر جهان هستی.
6تو با قدرت خود کوهها را بنا نمودی
و نیروی عظیم خود را نشان دادی.
7تو تلاطم دریاها
و خروش امواج
و شورش آدمیان را آرام می‌سازی.
8ساکنان سراسر زمین
از کارهای عجیب تو حیرانند
و کارهای تو از یک سوی زمین
تا آن سوی دیگر آن شادمانی می‌آفریند.
9باران را بر زمین می‌فرستی و از آن مراقبت می‌کنی
تا آن را سیراب و حاصلخیز کند.
رودخانه‌ها را پُر آب می‌سازی
و زمین را با غلاّت بارور می‌گردانی.
10باران فراوان بر زمین می‌فرستی
و با بارانهای سیل‌آسا
زمین را نرم و هموار می‌کنی
تا نباتات از زمین برویند.
11لطف تو، حاصل فراوان به بار آورده
و سراسر زمین از نعمات تو لبریز است.
12چمنزارها پُر از گلّه
و دامنهٔ کوهها، سرشار از شادی است.
13مزارع پوشیده از گوسفندان است
و دشتها از غلّه لبریز هستند.
همه از خوشی فریاد می‌زنند و با هم سرود می‌خوانند.