داشتن یک همسر بی ایمان، یکی از دشوارترین چالشها در زندگی مسیحی است. ازدواج، عهدی است مقدس که دو نفر را در یک تن به هم پیوند می دهد (متی ۵:۱۹). خیلی می تواند سخت باشد که یک ایماندار و یک بی ایمان در هماهنگی و صلح با هم زندگی کنند (دوم قرنتیان ۱۴:۶-۱۵). اگر یکی از زوجها بعد از ازدواج مسیحی بشود، تنشهای زندگی تحت دو اقتدار متفاوت سریعاً نمود پیدا می کند.
در بیشتر اوقات، مسیحیان در چنین وضعیتی به دنبال راهی می کردند که از ازدواج بیرون بیایند و خود را متقاعد می کنند که این تنها راهی است که براستی خدا را حرمت می نهد. اما کلام خدا بر عکسِ این را می گوید. بسیار مهم است که نه تنها در وضعیت خودمان راضی باشیم بلکه به دنبال راههایی باشیم که از این شرایط چالش انگیزمان، خدا را جلال دهیم (اول قرنتیان ۱۷:۷). کتاب مقدس در اول قرنتیان ۱۲:۷-۱۴ به طور مشخص درباره کسانی صحبت می کند که با بی ایمانان ازدواج کرده اند و می گوید: «…اگر برادری همسر بیایمان دارد و آن زن حاضر است با او زندگی کند، آن برادر نباید زن خود را طلاق گوید. همچنین اگر زنی شوهر بیایمان دارد و آن مرد حاضر است با او زندگی کند، آن زن نباید شوهر خود را طلاق گوید. زیرا شوهر بیایمان به واسطۀ همسرش تقدیس میشود و زن بیایمان به واسطۀ شوهرش…»
مسیحیانی که با افراد بی ایمان ازدواج کرده اند نیاز دارند که برای قوت روح القدس دعا کنند تا روح القدس، همسرانشان را قادر سازد که به مسیح ایمان آورند و در پرتو حضور خدا زندگی کنند (اول یوحنا ۷:۱). آنها باید قوت تبدیل کننده خدا را بجویند که قلبهای همسرانشان را عوض کند و ثمره روح القدس را به بار آورد (غلاطیان ۲۲:۵-۲۳). یک زن مسیحی ملزم است که حتی نسبت به شوهر بی ایمان خود قلبی مطیع و سرسپرده داشته باشد (اول پطرس ۱:۳)، و لازم است به خدا نزدیک بماند و به فیض او تکیه کند تا او را در این باره توانمند سازد.
مسیحیان قرار نیست که زندگی منزوی داشته باشند؛ لازم است که از منابع بیرونی نظیر کلیسا و گروههای مطالعه کتاب مقدس پشتیبانی شوند. مزدوج بودن با یک بی ایمان، تقدس رابطه را تغییر نمی دهد، بنابراین اولویت هر مسیحی باید این باشد که برای همسر خود در دعا باشد و نمونه خوبی از خودش بگذارد و اجازه دهد که نور مسیح بدرخشد (فیلیپیان ۱۴:۲). باشد که حقیقت کلام خدا در اول پطرس ۱:۳ که می گوید همسر بی ایمان، «جذب مسیح شود،» امید و هدف هر مسیحی ایی که همسرش یک بی ایمان است این باشد.
منبع:ایمانداران