ادونای

ادونای       Adonai
لغت فوق به معنای   خداوند من   می‌باشد.

اَدونای جمع کلمه اَدونی و به معنای مالک و حاکم بر انسانها می‌باشد. استفاده از این لغت به صورت جمع به دلیل احترام گذاشتن بوده است. استفاده این کلمه بصورت مفرد معمولا برای نامیدن اشخاص استفاده می‌شده است. نام یَهوه برای قوم بنی اسرائیل از تقدس و اهمیت بسیار برخوردار بوده و به جای آن از کلمه ادونای استفاده می‌گردیده و برای این منظور حروف کلمه یَهوه را طوری کنار هم قرار می‌دادند که دارای تلفظ ادونای باشد. مسیح در عهد جدید با استناد به مزامیر داود، خود را اَدونای می‌نامد.
توضیحات:
در ترجمه کتاب مقدس به فارسی کلمه اَدونای به «خداوند» ترجمه شده است.

منابع کتاب مقدس:   مزامیر باب ۲ و ۱۱۰ – متی باب ۲۲ – اشعیا باب ۷

مزامیر باب ۱۱۰ آیه ۱
۱ یهوه به خداوند من گفت: «به دست راست من بنشین تا دشمنانت را پای انداز تو سازم.»

متی باب ۲۲ آیه ۴۱ تا ۴۵
۴۱ و چون فریسیان جمع بودند، عیسی از ایشان پرسیده، ۴۲۲ گفت: «درباره مسیح چه گمان می‌برید؟ او پسر کیست؟» بدو گفتند: «پسر داود.» ۴۳ ایشان را گفت: «پس چطور داود در روح، او را خداوند می‌خواند؟ چنانکه می‌گوید: ۴۴ “خداوند به خداوند من گفت، به دست راست من بنشین تا دشمنان تو را پای انداز تو سازم.” ۴۵ پس هرگاه داود او را خداوند می‌خواند، چگونه پسرش می‌باشد؟»

مزامیر باب ۲ آیه ۴
۴ او که بر آسمانها نشسته است می‌خندد. خداوند بر ایشان استهزا می‌کند.

اشعیا باب ۷ آیه ۷
۷ خداوند یهوه چنین می‌گوید که «این بجا آورده نمی شود و واقع نخواهد گردید.